«Ιστορίες Μαξιλαριών» από τη Μαίρη Γαλάνη-Κρητικού

Tην ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη έκθεσή της με θέμα “Ιστορίες Μαξιλαριών”, θα παρουσιάσει η Μαίρη Γαλάνη-Κρητικού.

Τα εγκαίνια θα γίνουν την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016 στις 8μμ και η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 12 Νοεμβρίου 2016. Την καλλιτεχνική διεύθυνση έχει ο Γιώργος Τζάνερης και την επιμέλεια της έκθεσης η Ίρις Κρητικού.

Ο χώρος που θα φιλοξενήσει την έκθεση είναι η gallery genesis στην οδό Χάριτος 35 στο Κολωνάκι και οι ώρες λειτουργίας είναι Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή 11.30πμ έως 9.30μμ, ενώ Τετάρτη

Ιστορίες Μαξιλαριών

Για την έκθεση η Ίρις Κρητικού αναφέρει:

«Οι κεντημένες ιστορίες της Μαίρης Γαλάνη-Κρητικού, ξεκινούν πάντοτε από μια μικρή κλωστή – σαν την κλωστή εκείνη στην ανέμη του παραμυθιού.

Ακολουθώντας την τελευταία ατομική της έκθεση με τίτλο «Κλωστές», όπου οι τεχνικές και η θεματολογία που την απασχολούν αποτυπώθηκαν σε επιτοίχιες ταπισερί, ακροβατώντας ανάμεσα στην αισθητική της ελληνικής λαϊκής τέχνης και του ναΐφ και σε εκλεκτικιστικά ιστορικά δυτικά πρότυπα και αφηγήθηκαν τις ιστορίες ενός χειροποίητου μυθώδους ελληνικού τόπου, οι «Ιστορίες Μαξιλαριών» αποτελούν μια πληθωρική, χειμαρρώδη εικαστική πρόταση που σαρκάζοντας τη φθινοπωρινή διάθεση της Αθήνας, συμπαρασύρει με τον ρυθμό και την ανεξάντλητη ευρηματικότητά της το βλέμμα του θεατή.

Στα χίλια και ένα μαξιλάρια που η Μαίρη Γαλάνη-Κρητικού ονειρεύτηκε και εκτέλεσε με τρυφερή φαντασία, ιστορική και αισθητική συνείδηση, ακάματη εργασία και σπάνια δεξιοτεχνία, η επίπονη χειρωναξία της εκτονώνεται, μεγαλουργεί και εκπλήσσει, άλλοτε χρησιμοποιώντας βαμβακερό νήμα ή χοντρό μαλλί και άλλοτε θωπεύοντας λεπτό μετάξι, άλλοτε ενθέτοντας σπάνια κουμπιά, χρυσοκλωστές ή φωτογραφίες, μεταλλικά ανθέμια και γαλακτερές πέρλες και άλλοτε κεντώντας περίτεχνες τρέσες, αιγινήτικα κοπανέλια, παλιές γαλλικές δαντέλες και γυάλινες χάντρες που η καλλιτέχνις φυλά ζηλότυπα σε αναρίθμητες γυάλες και κουτάκια στο άδυτο του γραφείου της.

Μυθικά ζώα και ενθυμήματα της λατρεμένης της ντίβας Μαρίας, ανθισμένες αμυγδαλιές και χαρούμενα αιγινήτικα φυστικόδενδρα, οξυκόρυφα νυχτερινά πυροτεχνήματα, ψυχεδελικά μοτίβα του απείρου και πολύχρωμες ασκήσεις γεωμετρίας, σχηματίζουν πυκνούς αφηγηματικούς κάμπους, χαμένους κόσμους ή περίτεχνες ανεικονικές πλοκές που γοητεύουν και ευφραίνουν τον νου και το βλέμμα του θεατή».