Η ταινία Φρίντα στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας

11:06 21/3/2017 - Πηγή: ΕΡΤ

Από «Το Σινεμά των Εικαστικών» στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας θα προβληθεί δωρεάν η ταινία “Frida” την Πέμπτη 23 Μαρτίου, ώρα 20:30.

Την Οργάνωση-επιμέλεια έχει ο Νίκος Αρτινός και συμμετέχει η εικαστικός Βιβή Τσιόγκα.

Μετά από την επιτυχημένη προβολή της ταινίας «Ο Μύλος και ο Σταυρός» του Λεχ Μαγιέφσκι, η Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας-Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα, συνεχίζει την αναζήτηση των δεσμών μεταξύ του κινηματογράφου και των εικαστικών τεχνών. Αυτή τη φορά και στο πλαίσιο του προγράμματος «Το Σινεμά των Εικαστικών: Αγωνία και Έκσταση» θα προβληθεί με ελεύθερη

είσοδο για το κοινό η αμερικάνικη βιογραφική ταινία Frida (2002) της σκηνοθέτιδος Τζούλι Τέιμορ, με πρωταγωνιστές τους Σάλμα Χάγιεκ, Άλφρεντ Μολίνα, Αντόνιο Μπαντέρας, Άσλεϊ Τζαντ και Τζέφρι Ρας.
Aπό τη μακροχρόνια, αλλά ταραγμένη σχέση με τον μέντορα και σύζυγό της, Ντιέγκο Ριβέρα, την παράνομη κι αμφιλεγόμενη σχέση της με τον Λέον Τρότσκι, έως τους προκλητικούς, για την εποχή, ερωτικούς δεσμούς με άλλες γυναίκες, η Μεξικάνα Φρίντα Κάλο έζησε μια δύσκολη κι ασυμβίβαστη ζωή ως άτομο με έντονη πολιτική συνείδηση, ως ζωγράφος που σημάδεψε το χώρο της, αλλά και ως γυναίκα που κράτησε μια προκλητική στάση στην ερωτική της ζωή.

Ποια ήταν η Φρίντα Κάλο;
Η Φρίντα Κάλο δεν ήταν μια συνηθισμένη περίπτωση ανθρώπου. Όχι μόνο πνευματικά αλλά και βιογραφικά. Γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου του 1907 στη μικρή κωμόπολη Κογιοακάν, που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα έξω από την Πόλη του Μεξικού. Ο πατέρας της ήταν Γερμανοεβραίος, που είχε μεταναστεύσει στο Μεξικό και είχε γίνει φωτογράφος. Μορφωμένος και καλλιεργημένος, ήταν μια καλή αρχική επιρροή για την μικρή Φρίντα. Η μητέρα της ήταν μια καθολική Ισπανομεξικάνα.

Στα νεανικά της χρόνια
Η ζωή της άρχισε να γίνεται ασυνήθιστη από τα έξι της κιόλας χρόνια. Αρρώστησε από πολιομυελίτιδα, ασθένεια που την ταλαιπώρησε πολύ, αφήνοντας την με ένα πόδι πιο κοντό από το άλλο και ημιπαράλυτο. Παρόλ’ αυτά δεν πτοήθηκε και πήγε σχολείο. Φοίτησε στο Escola Preparatoria, όπου τα κορίτσια ήταν συνολικά 36 σε σύνολο 2000 μαθητών. Εκεί θα δει για πρώτη φορά τον μετέπειτα σύζυγό της, Ντιέγκο Ριβέρα, να ζωγραφίζει τους τοίχους της σχολής.
Το 1925, όταν και έκλεινε τα 18, θα της συμβεί ένα ατύχημα που θα σημαδέψει όλη την υπόλοιπη ζωή της. Είχε μόλις ανέβει σε ένα λεωφορείο το οποίο συγκρούστηκε με ένα τραμ. Τα τραύματα της ήταν συντριπτικά. Σπασμένα πλευρά, σπονδυλική στήλη, λεκάνη, κλείδα, βγαλμένος ώμος και έντεκα ραγίσματα στο δεξί της πόδι. Πέρασε τρείς μήνες στο νοσοκομείο με όλο το σώμα της στον γύψο. Οι πόνοι ήταν φρικτοί και την συνόδευαν μέχρι το τέλος της ζωής της. Μια λαμαρίνα μπαίνει ως στήριγμα στον κορμό της και της τρυπάει την μήτρα. Γι΄ αυτό και από τότε είχε γυναικολογικά προβλήματα και απέβαλε τρείς φορές. Συνολικά από την στιγμή του ατυχήματος και έπειτα υποβλήθηκε σε 35 επεμβάσεις.
Και πάλι όμως δεν το έβαλε κάτω. Ένα χρόνο μετά το ατύχημα ξεκίνησε μαθήματα ζωγραφικής. Όμως η οικογένειά της δεν είχε χρήματα για να υποστηρίξει το ταλέντο της. Για να βγάλει τα προς το ζην, η Φρίντα Κάλο αναλάμβανε να εικονογραφεί βιβλία ιατρικής. Ίσως είναι και αυτός ένας λόγος για την θεματολογία των μετέπειτα έργων της.
Συχνάζοντας σε κύκλους με καλλιτέχνες, γνωρίζει το 1929 τον Ντιέγκο Ριβέρα, έναν από τους λίγους ζωγράφους (τοιχογράφος περισσότερο) παγκοσμίως που αναγνωρίστηκε εν ζωή. Κομμουνιστής, θεόρατος (η μητέρα της τον χαρακτήρισε ελέφαντα) και με μεγάλη επιτυχία στις γυναίκες. Η Φρίντα του δείχνει τους πίνακές της. Παντρεύτηκαν την ίδια χρονιά. Ήταν ο τρίτος γάμος του Ριβέρα, που όμως δεν σταμάτησε να φλερτάρει και να κοιμάται με διάφορες.

Κάλο και Ριβέρα
Η σχέση τους ήταν περίεργη. Ο Ριβέρα είχε εξωσυζυγικές σχέσεις χωρίς να το κρύβει. Η Φρίντα Κάλο το ήξερε αλλά έκανε τα στραβά μάτια. Περισσότερο από αντίδραση και λιγότερο από επιθυμία, έκανε κι αυτή διάφορες εξωσυζυγικές σχέσεις. Με άντρες και γυναίκες. Μια από αυτές μάλιστα ήταν η γνωστή χορεύτρια Τζόζεφιν Μπέικερ. Αν και μεγάλος γυναικοκατακτητής, ο Ριβέρα νευρίαζε πολύ όταν μάθαινε τις σχέσεις της γυναίκας του με άλλους άντρες. Με τις γυναίκες πάλι, δεν είχε πρόβλημα.
Η Κάλο συνέχιζε να ζωγραφίζει. Η θεματολογία της έβρισκε έμπνευση στον πόνο της, έναν πόνο που της τρύπαγε το κορμί, από τότε που είχε το ατύχημα. Άλλωστε περνούσε μεγάλες περιόδους στο κρεβάτι μην μπορώντας ούτε να κουνηθεί από το μέγεθος του πόνου.
Από το 1930 έχουν μετακομίσει στο Σαν Φρανσίσκο. Ο Ντιέγκο Ριβέρα βγάζει αρκετά λεφτά ζωγραφίζοντας τους τοίχους δημοσίων κτιρίων. Όταν το 1932, θα μεταβούν στον Ντιτρόιτ ώστε ο Ριβέρα να ζωγραφίσει τον τοίχο του τοπικού μουσείου, η Κάλο απέβαλλε το παιδί που είχε στα σπλάχνα της. Τότε είναι που θα ζωγραφίσει τον πίνακα, «Αποβολή στο Ντιτρόιτ», που θα αλλάξει από εκεί και πέρα όλη την θεματολογία της, η οποία θα ξεφύγει από την παραδοσιακή τέχνη του Μεξικού. Οι πίνακές της αποτύπωναν τη γυναικεία ποιότητα της αλήθειας, της σκληρότητας και του μαρτυρίου. Διατεινόταν, ωστόσο, ότι το έργο της δεν ήταν σημαντικό. «Προτιμούσε να την βλέπουν ως μια σαγηνευτική προσωπικότητα παρά ως ζωγράφο», αναφέρει στη βιογραφία της ο συγγραφέας.
Η Φρίντα άρχισε να καταρρέει, όταν έμαθε πως ο σύζυγός της είχε σεξουαλική σχέση με την αδερφή της. Εκείνη την περίοδο, ζωγράφισε μόνο έναν πίνακα. Ήταν μάλλον τότε που είπε τη φράση, «Είχα δύο ατυχήματα στη ζωή μου: το ένα ήταν με το λεωφορείο, το δεύτερο… ο Ντιέγκο».
Μέχρι το 1938, η Φρίντα Κάλο ήταν απλά η σύζυγος του Ντιέγκο Ριβέρα. Όμως, εκείνη τη χρονιά θα γνωρίσει στην Νέα Υόρκη τον Μπρετόν, τον μεγάλο σουρεαλιστή ζωγράφο, που θα εντυπωσιαστεί από του πίνακές της. Κάνει την πρώτη της έκθεση με τεράστια επιτυχία. Η επόμενη έκθεση στο Παρίσι θα της φέρει παγκόσμια αναγνώριση: Ο Πικάσο θα της βγάλει το καπέλο και το Μουσείο του Λούβρου θα ζητήσει να αγοράσει έναν πίνακά της.
Λίγο καιρό αργότερα θα αποκηρύξει τον σουρεαλισμό, αφού όπως θα πει, οι πίνακες της είναι προϊόν του δικού της ρεαλισμού. Το 1939 θα χωρίσει με τον Ριβέρα αλλά έναν χρόνο αργότερα θα τον ξαναπαντρευτεί. Την δεκαετία του ’40, η Φρίντα θα έχει πολλά προβλήματα υγείας, περνώντας τις περισσότερες ώρες στο κρεβάτι. Η ψυχική της υγεία ήταν σε χειρότερη κατάσταση, με τις σκέψεις για αυτοκτονία να στριφογυρίζουν διαρκώς μέσα στο μυαλό της.
Η Φρίντα Κάλο θα πεθάνει (και θα λυτρωθεί), στις 13 Ιουλίου του 1954, σε ηλικία 47 ετών. Τα τελευταία λόγια στο ημερολόγιό της ήταν: «Ελπίζω το τέλος να είναι χαρούμενο και να μην επιστρέψω ποτέ ξανά».

Φρίντα Κάλο και Λέον Τρότσκι
Η Φρίντα Κάλο έγινε μια παγκόσμια έμπνευση επιμονής, δυναμισμού, ακτιβισμού και καλλιτεχνικής πρωτοτυπίας. Ενέπνευσε τον έρωτα και την αγάπη σε πολλούς ανθρώπους, όπως ο αμετανόητος Ντιέγκο Ριβέρα και ο Λέον Τρότσκι, με τον οποίον είχε μια σύντομη σχέση. Έγινε σύμβολο του γυναικείου κινήματος και των «καταραμένων» καλλιτεχνών. Η δύναμή της ήταν αξιοθαύμαστη. Το 1953 στην τελευταία της έκθεση, ζήτησε να μεταφερθεί στον χώρο μαζί με το κρεβάτι, αφού δεν μπορούσε να περπατήσει. Μέχρι σήμερα, το επίσημο αίτιο του θανάτου της ήταν η πνευμονική εμβολή. Κανείς όμως δεν μπορεί να αποκλείσει τις φήμες για αυτοκτονία. Τα πόδια της την καθήλωσαν σε ένα κρεβάτι και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα, πάρα μόνο να ζωγραφίσει. Αλλά όπως είπε και εκείνη: «Τι χρειάζομαι τα πόδια εφόσον έχω φτερά να πετάξω;»…

Keywords
Τυχαία Θέματα