Το success story τσακίζει Ισπανία, ακόμη και Φινλανδία…

Στη μεταπασχαλινή ειδησεογραφία υπήρξαν πολλές ειδήσεις. Αξιολόγησα, όμως, και σταχυολόγησα ως σημαντικές δύο.

Η πρώτη 1 αφορά τα μαντάτα από την Ιβηρική.
Εκεί, δυο χώρες που –ως οι μύθοι λέγουσιν και πάντες πιστεύουσιν- τα πήγαν καλύτερα από την Ελλάδα, έκαναν τις απαραίτητες (ναι, σωστά μαντέψατε), μεταρρυθμίσεις, βγήκαν από τα μνημόνια και οσονούπω βγαίνουν

* Στην Ισπανία η ανεργία παραμένει σχεδόν στο 25%, αφήνοντας 4.451.939 Ισπανούς χωρίς κανένα εισόδημα από εργασία. Αλλά και οι θέσεις εργασίας που δημιουργούνται είναι, κατά συντριπτική πλειοψηφία, εποχικές (90% των νέων συμβάσεων τον Μάρτιο), με εξαιρετικά χαμηλές αμοιβές και σχεδόν… εικονικής απασχόλησης.

Το βασικό είδος σύμβασης εργασίας που έχει αυξηθεί είναι οι διάρκειας μικρότερης των 30 ημερών, οι οποίες, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Εργασίας, αποτελούν το 36,3% του συνόλου όσων έχουν συναφθεί τα τελευταία επτά χρόνια. Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα της Καταλονίας, όπου οι Επιχειρήσεις Εποχικής Απασχόλησης (ETT) απασχόλησαν πέρσι 71.276 εργαζομένους περισσότερους απ’ ό,τι το 2013. Αλλά η μία στις τέσσερις συμβάσεις είχε διάρκεια απασχόλησης μία ημέρα και περισσότερες από τις μισές δεν ξεπέρασαν τις δέκα ημέρες εργασίας.

Ένας στους τέσσερις πολίτες είναι άνεργος, ένας στους δύο νέους δεν έχει δουλειά και ένας στους τρεις ανέργους δεν έχει κανένα βοήθημα. Κάθε μέρα 122 οικογένειες συνεχίζουν να χάνουν τα σπίτια τους που κατάσχονται από τις τράπεζες. Κι ενώ η ένδεια πλήττει 5 εκατ. Ισπανούς και το 27% απειλείται με φτώχεια, οι ανισότητες αυξάνουν: πλέον το 1% του πληθυσμού κατέχει το 27% του πλούτου της χώρας και το 10% καρπώνεται περισσότερο από το 55%.

* Την ίδια εμμονή στη ρητορική της «ανάκαμψης» ακολουθεί προεκλογικά και η Πορτογαλία, όπου ωστόσο το «success story» σκιάστηκε από επίσημες στατιστικές που έδειξαν αύξηση της ανεργίας στο 14,1% το πρώτο δίμηνο του 2015. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τον περασμένο μήνα «εξήρε» τις μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης, αλλά ζήτησε και «νέες προσπάθειες σε μισθούς και συντάξεις», εκφράζοντας την ανησυχία του για την αύξηση από τον Ιανουάριο του ελάχιστου μισθού στα 505 ευρώ.

Ολα αυτά ενώ -σύμφωνα με το Bloomberg- η Πορτογαλία περιλαμβάνεται ανάμεσα στις δέκα πρώτες χώρες στις οποίες τόσο οι συνθήκες ζωής όσο και εργασίας θα είναι πιο δύσκολες το 2015. Και όπου, σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΣΥ), το 19,5% των πολιτών, δηλαδή δύο εκατομμύρια, απειλούνται με φτώχεια, μια συνθήκη που πλήττει και το 10,7% όσων έχουν δουλειά. Και όπου η ανισότητα επίσης βαθαίνει, με το εισόδημα του 10% των πλουσιότερων να είναι πλέον 11,1 (από 10,7 το 2011) φορές μεγαλύτερο από εκείνο του 10% των φτωχότερων.

Η Φινλανδία κινδυνεύει να γίνει Ελλάδα

Η δεύτερη 2 είδηση αφορά τη δήλωση του σημερινού επικεφαλής της αντιπολίτευσης και πιθανότερου νέου πρωθυπουργού της Φινλανδίας Γιούχα Σιπίλα, ενός εκατομμυριούχου επιχειρηματία, ο οποίος αυτοπροβάλλεται ως τεχνοκράτης. Ο Σίπιλα, ενόψει των επικείμενων βουλευτικών εκλογών στην χώρα, προειδοποίησε ότι η Φινλανδία διατρέχει τον κίνδυνο να γίνει η επόμενη Ελλάδα, αν δεν κάνει (ναι, σωστά μαντέψατε), μεταρρυθμίσεις.

Η Φινλανδία ήταν για χρόνια μία χώρα παράδειγμα για όλους. Οι κάτοικοί της δεν έχουν σχέση με τους …τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας του Νότου. Δεν έχει μεγάλο δημόσιο τομέα. Υπήρξε –και σε κάποιον βαθμό παραμένει- πρωτοπόρος στην έξυπνη οικονομία των νέων τεχνολογιών.

Το εκπαιδευτικό της σύστημα είναι το καλύτερο στον κόσμο. Κι όμως, ακόμα και αυτή η χώρα, θα βρεθεί αντιμέτωπη με μια σφοδρή καταιγίδα στο πεδίο της οικονομίας το επόμενο διάστημα, σύμφωνα με το Πρακτορείο Reuters. Στην πόλη Κότκα ο ένας στους πέντε είναι άνεργος (ποσοστό 20%). Η πόλη επλήγη από το κλείσιμο πολλών μονάδων χαρτοποιίας, οι οποίες ξεπεράστηκαν λόγω της ψηφιακής εποχής.

«Οι νέες επιχειρήσεις που ανοίγουν απασχολούν έναν, δύο ή τρεις. Αυτό απλά δεν αρκεί», λέει ένας κυβερνητικός υποψήφιος. Γίνονται απολύσεις παντού, νέοι άνθρωποι μένουν άνεργοι αμέσως μετά τη σχολή τους.

Ο Σιπίλα θέλει να παγώσει τους μισθούς και να μειώσει τα προνοιακά επιδόματα, μέσω μιας εκτεταμένης συμφωνίας με τα ισχυρά συνδικάτα. “Η κατάσταση είναι τόσο άσχημη στη Φινλανδία που αυτή είναι η μόνη έξοδος”.

Φυσικά. Αυτή είναι πάντα η μόνη έξοδος. Πάγωμα μισθών και συρρίκνωση κοινωνικού κράτους για τους πολίτες. Μειώσεις στην φορολογία και ελαστικές συμβάσεις εργασίας για τους επιχειρηματίες

Η Φινλανδία δεν ήταν ποτέ Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, κοιτάζει αφ υψηλού την χώρα μας και τις κουνά το δάχτυλο επιτιμητικά. Από την άλλη, Πορτογάλοι και Ισπανοί λέγεται από όλους ότι υπήρξαν -σε αντίθεση με τους Έλληνες- πολύ καλύτεροι μαθητές στα μαθήματα μεταρρυθμίσεων.
Να, όμως, που για μια ακόμα φορά αποδεικνύεται ότι το πρόβλημα δεν είναι το πόσο φιλελεύθερο κράτος έχεις, ούτε αν έχεις μικρό δημόσιο τομέα, ούτε αν το εκπαιδευτικό σου σύστημα είναι το καλύτερο στον κόσμο, ούτε αν παράγεις υψηλής ποιότητας εκπαιδευμένους ανθρώπους, ούτε αν κάνεις μεταρρυθμίσεις.

Όλα αυτά τα έχει η Φινλανδία -κι όμως κινδυνεύει. Δεν έχει σημασία, επίσης, αν κάνεις σωστά τα μαθήματά σου, αν προσαρμόζεις τις κοινωνίες σου στα πρότυπα του ΔΝΤ και του ΟΟΣΑ. Οι προσαρμογές των κοινωνιών στα φιλελεύθερα μεταρρυθμιστικά μοντέλα είναι σίγουρη συνταγή επιτυχίας και πλούτου για το 1% των πλουσιότερων και φτώχειας και πείνας για το υπόλοιπο 99%.

Στη χρεοκοπία μπορείς να οδηγηθείς είτε είσαι η Ελλάδα, είτε η Φινλανδία, είτε η Βρετανία (όπου αυξάνονται με εκπληκτικούς ρυθμούς τα παιδιά που δεν έχουν να φάνε και τα μαζεύουν ανθρωπιστικές οργανώσεις).
Γιατί το πρόβλημα δεν είναι ποτέ όλα αυτά που περιγράφονται ως μειονεκτήματα και αγκυλώσεις στην Ελλάδα. Το πρόβλημα είναι το ίδιο το κυρίαρχο οικονομικό σύστημα και ο φιλελευθερισμός, που προάγει μόνο το ενδιαφέρον για το κέρδος και αδιαφορεί πλήρως για την ευημερία των ανθρώπων.

1. http://www.efsyn.gr/arthro/i-iviriki-ston-faylo-kyklo-tis-anergias

2. http://mignatiou.com/2015/04/i-finlandia-mpori-na-gini-ellada-ipostirizi-o-igetis-tis-antipolitefsis-simfona-me-to-reuters/?fb_action_ids=1584498698455922&fb_action_types=news.publishes&fb_ref=pub-standard