Σπόρος διχόνοιας στους εργαζόμενους του Μega, που ως τώρα ήταν μονιασμένοι

Οι εργαζόμενοι στο Mega έχουν δώσει ηρωικό αγώνα τους τελευταίους μήνες, στην προσπάθειά τους να κρατήσουν ανοιχτό το κανάλι, αν και απλήρωτοι. Πολλοί απ΄αυτούς έχουν φτάσει να στερούνται και τα στοιχειώδη ακόμη -να μην έχουν χρήματα για το γάλα των παιδιών τους ή για τη βενζίνη του αυτοκινήτου τους.

Στην πολύμηνη μάχη είχαν οδηγό την ελπίδα ότι το επαγγελματικό τους σπίτι (που για εκατοντάδες ήταν κάτι περισσότερο και από το κανονικό τους σπίτι) μπορεί να σωθεί. Παρά τις λογικές και αναμενόμενες διαφωνίες τους πάντα έβρισκαν τον τρόπο

να παίρνουν ψύχραιμες αποφάσεις. Με δυο λόγια, στο τέλος της μέρας, κάθε μέρας, ήταν μονιασμένοι. Δημοσιογράφοι, τεχνικοί, διοικητικοί, όλοι είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό: ανήκαν στο δυναμικό του Mega.

Tις τελευταίες μέρες υπάρχουν ενδείξεις ότι το κλίμα πάει να χαλάσει. Κάποιοι αρχίζουν να μιλάνε εναντίον συναδέλφων τους, οι οποίοι έχουν κάνει επίσχεση εργασίας. Κάποιοι αρχίζουν να αισθάνονται ότι εξακολουθούν να δίνουν τον αγώνα, την ώρα που άλλοι τα παρατάνε. Επειδή, μάλιστα, ορισμένοι έχουν γίνει κοινωνοί κινήσεων των εκδοτών στην κατεύθυνση να απελευθερωθούν χρήματα από τις τράπεζες, ώστε να πληρωθούν όλοι οι εργαζόμενοι, τραβάνε το σχοινί.

Όσοι παραμένουν νηφάλιοι γνωρίζουν ότι τίποτα χειρότερο από τη διχόνοια δεν θα μπορούσε να υπάρξει τώρα. Γι αυτό και συστήνουν αυτογνωσία και αυτοσυγκράτηση. Σε ανάλογες περιπτώσεις κάθε εργαζόμενος, κάθε οικογενειάρχης, είναι φυσικό να πασχίζει για το καλύτερο και να κάνει τις τακτικές επιλογές του -χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εγκαταλείπει τους άλλους ή (πολύ περισσότερο) ότι μετατρέπεται σε αντίπαλο.