Πέτρος Φιλιππίδης: Είχα πιστέψει ότι με τον Σύριζα θα μπορούσε να γίνει μία αλλαγή

Φύση αισιόδοξος, με έξυπνο χιούμορ και πολιτική άποψη, ο Πέτρος Φιλιππίδης πρωταγωνιστεί στο έργο του Ντέιβιντ Μάμετ, «Αμερικάνικος Βούβαλος» στο θέατρο Μουσούρη και κάνει τεράστια επιτυχία. Ο δημοφιλής πρωταγωνιστής, με την ευγένεια και το ήθος που τον χαρακτηρίζει, μίλησε για τη νέα παράσταση που σπάει ταμεία, αλλά και τι ρόλο παίζουν η φιλία και

Έχει δεχθεί -όπως όλοι- μεγάλες μειώσεις στις απολαβές του, έχει αποκτήσει φίλους μέσα από το χώρο και ετοιμάζεται το καλοκαίρι για τη «Λυσιστράτη». Πίστεψε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να κάνει μία αλλαγή, ισχυρίζεται ότι τα τελευταία 40 χρόνια η κακοδιαχείριση και οι απάτες έφεραν τη χώρα σε αυτό το σημείο, ενώ δε χάνει ούτε λεπτό την αισιοδοξία του. Αποκαλύπτει ότι στο παρελθόν του έχει γίνει πρόταση να κατεβεί στην πολιτική, αλλά δεν είναι κάτι που τον ενδιαφέρει ακόμη και τώρα.

M.Σ Πρωταγωνιστείτε στο πιο δημοφιλές έργο του Ντέιβιντ Μάμετ, που είναι ένα από τα αριστουργήματα της σύγχρονης δραματουργίας. Πείτε μου λίγα λόγια για το έργο.

Π.Φ «Η ιστορία εκτυλίσσεται γύρω από τρεις φίλους, μικροαπατεώνες, λίγο λούμπεν, οι οποίοι συναντώνται στο παλαιοπωλείο του Ντον (Γιάννης Μπέζος) και περνούν εκεί καθημερινά τον χρόνο τους, καθώς δεν έχουν καμία ασχολία. Μέσα από τη συναναστροφή τους, προκύπτει να κάνουν μία ληστεία: να κλέψουν ένα νόμισμα που έχει επάνω του τον αμερικάνικο βούβαλο. Κι αυτό, επειδή υποτίθεται πως είναι σπάνιο νόμισμα που το έχει αγοράσει κάποιος από το παλαιοπωλείο του Ντον. Όπως αποδεικνύεται στο τέλος, δεν μπορούν να κάνουν τη ληστεία, αλλά μέσα από αυτή τους τη “συναλλαγή” βγαίνουν όλα τα εσώψυχά τους, όλα τα υπαρξιακά τους.. Το έργο μιλάει για τη φιλία, την εμπιστοσύνη, για το τι έχουμε στη ζωή και αν ακουμπάμε ο ένας στον άλλον, όπως και για το σύστημα. Βέβαια γράφτηκε την περίοδο με την έντονη καπιταλιστική δράση, το 1975, και μάλιστα ο Μάμετ το έχει αποποιηθεί, γιατί σήμερα δηλώνει καπιταλιστής. Αυτό αποδεικνύει ότι τα έργα τραβούν το δικό τους δρόμο, ανεξάρτητα από το τι πιστεύει και τι λέει ο καλλιτέχνης. Κι έχουμε κι ελληνικά παραδείγματα. Το κοινό αποφασίζει, τι κρατάει, τι πετάει, ποια είναι η αξία, ποια δεν είναι».

Μ.Σ Πρόκειται για έργο πολύ επίκαιρο, το οποίο είναι σκληρό αλλά και αστείο. Και στη σημερινή εποχή της βαθιάς οικονομικής και πολιτικής κρίσης δίνει το μήνυμα ότι δεν μετριούνται όλα με το χρήμα.

Π.Φ «Όλα τα μεγάλα έργα -γιατί το χαρακτηρίζω μεγάλο έργο- δεν έχουν την ανάγκη της επικαιρότητας. Ακουμπάνε τα προβλήματα, που -όπως αποδεικνύεται μέσα στους αιώνες- είναι άλυτα. Γιατί; Γιατί ο κοινός παρανομαστής είναι ο άνθρωπος και ο άνθρωπος είναι αδύναμο ον, που παρασύρεται από τα πάθη του, από τις αδυναμίες του. Τα μεγάλα λοιπόν έργα, δεν έχουν ανάγκη την επικαιρότητα, η επικαιρότητα έχει ανάγκη τα έργα. Κατά γενική ομολογία είναι παράσταση με την οποία ξετρελαίνονται οι θεατές, διότι έχει γέλιο, έχει συγκίνηση, είναι και σκληρό έργο γιατί είναι αυτοί οι τρεις άνδρες που σκοτώνονται, βρίζονται, παίζουν ξύλο, όμως παραμένουν παιδιά μέχρι να πεθάνουν. Αυτό είναι το ουσιαστικό στο έργο και στη παράσταση»

Έχω προδοθεί από φίλους, που τελικά δεν ήταν φίλοι

Μ.Σ Να ρωτήσω καταρχήν για εσάς τι ρόλο παίζει η φιλία και τι ρόλο το χρήμα στη ζωή σας.

Π.Φ «Αρκετές φορές έχω προδοθεί από φίλους, όπως και πολλοί άλλοι άνθρωποι άλλωστε. Η φιλία είναι πολύ δύσκολο πράγμα, γιατί πρέπει να είναι αμφίδρομη κι αυτό πρέπει να το απαιτεί κανείς. Το απαιτεί, σε εισαγωγικά, όπως καταλαβαίνετε. Αλλά για να είσαι φίλος με κάποιον, πρέπει κι αυτός να είναι φίλος μαζί σου. Η φιλία είναι μία πολύ δύσκολη σχέση, είναι πιο δύσκολη κι από τον έρωτα, θα έλεγα. Η φιλία είναι για μένα παρά πολύ κοντά, χωρίς να είναι το ίδιο αλλά θα τολμήσω να κάνω έναν παραλληλισμό, στη σχέση ενός ανθρώπου με το παιδί του. Είναι μία ανιδιοτελής αγάπη και σχέση».

Μ.Σ Έχετε κάνει φίλους στο χώρο;

Π.Φ «Ναι βέβαια. Δεν έχω πολλούς, έχω όμως πολύ καλούς. Ο Γιάννης Μπέζος είναι αδελφικός μου φίλος, δεν είναι μία τυχαία περίπτωση, είναι σαν αδελφός μου. Ο Σάκης Μπουλάς ήταν πολύ καλός μου φίλος, και ο Γιώργος Κιμούλης»

Το χρήμα, κάποια στιγμή, με εκμεταλλεύτηκε

Μ.Σ Επανέρχομαι πάλι στο προηγούμενο ερώτημα και θέλω να μου πείτε το χρήμα τι ρόλο παίζει στη ζωή σας.

Π.Φ «Το χρήμα, θα ήθελα να μπορούσα να το έχω εκμεταλλευτεί. Όμως, μάλλον κάποια στιγμή με εκμεταλλεύτηκε εκείνο. Δεν πειράζει, αυτά είναι μαθήματα που πληρώνονται, αλλά τώρα που μεγαλώνω δεν έχει μεγάλη σημασία. Είναι καλύτερο να μην εξαρτάσαι από το χρήμα και να μπορείς να αντέχεις και με λιγότερα πράγματα. Να είσαι αυτάρκης. Δεν το κυνήγησα ποτέ το χρήμα στη ζωή μου, απλώς κάποια στιγμή αισθανόμουν ωραία όταν είχα λεφτά κι αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει πάντα. Την ώρα που τα έχεις πιθανόν να κάνεις και κάποια λάθη, τα οποία όμως πληρώνονται αργότερα. Αλλά καταλήγω πια σήμερα ότι ελεύθερος είναι ο άνθρωπος που δεν έχει και πολλά»

Μ.Σ Έχετε μία καριέρα χρόνων, τόσο στην τηλεόραση όσο και στο θέατρο. Έχετε κάνει κάποια δουλειά μόνο και μόνο επειδή τα χρήματα ήταν πολύ καλά;

Π.Φ «Όχι ποτέ, για αυτό σας είπα προηγουμένως ότι δεν κυνήγησα ποτέ χρήμα. Μου έχει τύχει αυτό που λέτε, δηλαδή να μου προτείνουν δουλειά με πολύ καλά λεφτά που δεν μου άρεσε και δεν την έκανα. Όποια δουλειά έχω κάνει, μου άρεσε και την έκανα».

Είχα πιστέψει ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να γίνει μία αλλαγή

Μ.Σ Περνάω στην πολιτική. Εσείς πιστέψατε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να αλλάξει τα πράγματα; Είχαμε φτάσει πριν από περίπου δύο χρόνια σε ένα τέλμα, θα μπορούσαμε να πούμε.

Π.Φ «Ναι, είχα πιστέψει ότι θα μπορούσε να γίνει μία αλλαγή, ότι μπορεί κάτι να συμβεί. Βέβαια, την ίδια ώρα πίστευα και κάτι άλλο. Ότι είναι παρά δύσκολο, σχεδόν ακατόρθωτο, να συμβεί αυτή η καθολική αλλαγή, διότι δεν εξαρτάται από μας. Δεν εξαρτάται από τους Έλληνες όλη αυτή η κατάσταση. Τουλάχιστον με τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε μέχρι τώρα. Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν ξέρει ακριβώς τι μπορεί να συμβεί. Δεν ξέρουμε το αποτέλεσμα των εναλλακτικών. Λέμε ας πούμε ‘’να βγούμε από την Ευρώπη’’, δεν ξέρουμε ακριβώς τι σημαίνει αυτό. Θα μπορούσε να πει κανείς ας πούμε ‘’φεύγουμε από την Ευρώπη και το κόστος θα ναι τεράστιο, αλλά θα ορθοποδήσουμε, θα βρούμε το δρόμο μας μετά από 10 χρόνια’’. Το χειρότερο είναι ότι έχουμε άγνοια. Είτε έτσι είτε αλλιώς. Δεν εννοώ ότι εμείς είμαστε ηλίθιοι και δεν μπορούμε να καταλάβουμε, είναι ότι τεχνηέντως αποκρύπτονται κάποια πράγματα και υπάρχει έντονη παραπληροφόρηση. Αυτό που λέμε ο κυρίαρχος λαός, δεν υπάρχει αυτήν την στιγμή».

Μ.Σ Το ρωτάω γιατί πολλοί πίστεψαν στο πρόγραμμα το οποίο είχε εξαγγείλει ο Αλέξης Τσίπρας προεκλογικά. Θεωρείτε ότι ο πρωθυπουργός είχε υπερτιμήσει τις δυνάμεις του ή ότι αυτά που είπε ήταν ψέματα προκειμένου να εκλεγεί;

Π.Φ «Αυτό δεν μπορεί να το απαντήσει κανείς. Όποιος διακινδυνέψει να απαντήσει, θα κάνει υποχρεωτικά λάθος. Δεν μπορείς να ξέρεις τι σκέφτεται ένας άνθρωπος. Ειδικά σε αυτές τις περιπτώσεις, το αποτέλεσμα δεν δείχνει ούτε τη σκέψη ούτε τη διάθεση. Γιατί, σας είπα προηγουμένως, δεν εξαρτάται από μας. Να σας αντιστρέψω την ερώτηση. Αν δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ στη διακυβέρνηση της χώρας θα ήταν κάπως αλλιώς τα πράγματα»;

Όταν πας και δανείζεσαι από κάποιον, είσαι στο έλεός του

Μ.Σ Αν ρωτάτε εμένα προσωπικά θα σας απαντήσω όχι, γιατί άλλοι μας έβαλαν στα μνημόνια και πήραμε αυτόν το δρόμο.

Π.Φ «Σαφώς και το θέμα είναι ότι κάποιοι άλλοι μας έβαλαν. Μην ξεχνάμε την ιστορία. Ξεχνάμε ή έχουμε κοντή μνήμη, πολλές φορές. Το θέμα όμως δεν είναι τι έγινε, το θέμα είναι τι μπορεί να γίνει. Είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα. Απλώς αυτό που έγινε επηρεάζει το τι μπορεί να γίνει, αυτό λέω εγώ. Όταν πας και δανείζεσαι από κάποιον άνθρωπο είσαι στο έλεός του. Δυστυχώς, έτσι είναι. Όταν δανείζεσαι από θεσμούς είναι ακόμη χειρότερο. Δεν είναι ένας άνθρωπος που θα κάνει υπομονή και θα περιμένει να του δώσεις και κάτι, δεν είναι έτσι τα πράγματα».

Η κακοδιαχείριση και οι απάτες μάς έφεραν σε αυτό το σημείο

Μ.Σ Κατά τη γνώμη σας τι έφταιξε στην Ελλάδα κι ήρθαμε σε αυτό το σημείο;

Π.Φ «Η κακοδιαχείριση και οι απάτες. Το τι η εξουσία είναι πολύ γλυκιά και διαφθείρει. Η ιστορία αυτό δεν είναι; Αυτό στήνεται εδώ και 40 χρόνια και χρησιμοποίησαν το λαό, χρησιμοποίησαν τον κόσμο, τον παραμύθιασαν, τον έψησαν, τον κορόιδεψαν. Μεγάλοι άνθρωποι είμαστε, δεν είμαστε παιδάκια, δεν μας πήρε κανείς από το αυτί. Δεν είναι ακριβώς έτσι. Ο άνθρωπος έχει ανάγκη να πιστέψει, να καλυτερέψει τη ζωή του».

Μ.Σ Έχετε την ελπίδα ότι θα αλλάξουν τα πράγματα;

Π.Φ «Αν δεν ήμουν αισιόδοξος και δεν είχα ελπίδα, θα είχα μπει σε έναν τάφο και θα περίμενα να πεθάνω»

Μου αρέσουν τα γηρατειά

Μ.Σ Θάνατος και γηρατειά. Τα φοβάστε;

Π.Φ «Φοβάμαι την αχρηστία και την ανημποριά. Αυτό. Τα γηρατειά μου αρέσουν.

Μ.Σ Τον θάνατο;

Π.Φ «Ο θάνατος απασχολεί τους ανθρώπους πριν, όταν έρθει -νομίζω- ότι δεν τους απασχολεί. (γελάει)»

Μ.Σ Η εποχή που ζούμε είναι δύσκολη. Εσείς παρότι δουλεύετε κάθε σεζόν, χειμώνα καλοκαίρι, έχετε τη δυνατότητα να μην δουλέψετε για λίγο καιρό;

Π.Φ «Όχι, νομίζω ότι κανείς δεν έχει την δυνατότητα αυτή, πλέον. Κανένας Έλληνας, εκτός από ελάχιστους. Δουλεύουμε, όπως δουλεύει όλος ο κόσμος».

Μ.Σ Πώς είδατε την απόφαση της κυρίας Κονιόρδου να ασχοληθεί με την πολιτική;

Π.Φ «Δε θα κρίνω εγώ την απόφασή της».

Μ.Σ Και δε θα αναφερθώ μόνο στην κυρία Κονιόρδου, αλλά και σε άλλους καλλιτέχνες που μπαίνουν στην πολιτική.

Π.Φ «Δεν μπορώ να πω εγώ, γιατί κάποιος αποφασίζει να κάνει κάτι. Και δεν είναι μόνο καλλιτέχνες που υπουργοποιούνται, έχει συμβεί και σε γιατρούς, δικηγόρους. Δεν υπάρχει επαγγελματίας πολιτικός, μάλλον με την έννοια του πολιτικού παλαιού τύπου, ας πούμε. Καταλαβαίνω τι μου λέτε, αλλά δεν μπορώ να σχολιάσω και δεν μπορώ να κρίνω την απόφαση κανενός. Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να κρίνω το έργο του, αν είναι δημόσιο, όχι την απόφασή του. Ήθελα, για παράδειγμα, να κάνω τον Αμερικανικο Βούβαλο. Την απόφασή μου θα κρίνετε; Όχι. Τον τρόπο που το έκανα θα κρίνετε»

Μου έχουν προτείνει να μπω στο χώρο της πολιτικής

Μ.Σ Σας έχει γίνει ποτέ πρόταση να μπείτε στο χώρο της πολιτικής;

Π.Φ «Ναι παλιότερα. Δεν με απασχολούσε εκείνην την περίοδο κι ακόμη μάλλον δεν με απασχολεί».

Μ.Σ Τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια;

Π.Φ «Το καλοκαίρι θα κάνουμε τη Λυσιστράτη, του Αριστοφάνη. Θα υποδυθώ τη Λυσιστράτη και θα σκηνοθετήσει ο Γιάννης Μπέζος, ο οποίος θα κρατήσει και τον ρόλο του Πρόβουλου. Η Ναταλία Τσαλίκη θα κάνει τη Μυρίνη και ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης τον Κινησία . Τη μουσική ο Κωστής Μαραβέγιας, τα σκηνικά ο Γιώργος Γαβαλάς, τα κοστούμια η Παναγιώτα Κοκκορού, τις χορογραφίες η Ελπίδα Νίνου και τα φώτα ο Χρήστος Τζιόγκας.