Πετάλι & βαθιές ανάσες κάτω από τα σφενδάμια…

Είναι φορές που δεν σε χωρά ο πόλη, η χώρα, ο τόπος, ο ίδιος σου ο εαυτός. Τότε καβαλάς το ποδήλατο. Γι’ αυτό, άλλωστε, κατά πολλούς η ποδηλασία “έχει κερδίσει έδαφος” εν μέσω κρίσης: Πρόκειται για ψυχοθεραπεία, η οποία συνδυάζεται με γυμναστική…

Μετέχοντας στο φεστιβάλ ποδηλασίας και αγώνα δρόμου της Σφενδάμης Πιερίας, του ορεινού πανέμορφου οικισμού μερικά χιλιόμετρα έξω από την Κατερίνη, δεν κάνεις απλή ψυχοθεραπεία και γυμναστική, μα αναζωογονείς ψυχή και σώμα, αν και “ξεθεώνεσαι” λόγω της ιδιαίτερα

μεγάλης δυσκολίας που χαρακτηρίζει -κυρίως- τον νυχτερινό ποδηλατικό αγώνα των 21 χιλιομέτρων που διοργανώνεται κάθε χρόνο, σε έναν αθλητικό όσο και κοινωνικό πλέον θεσμό. Μάλιστα, εκεί λαμβάνουν χώρα και αγώνες δρόμου και ποδηλάτου και για παιδιά και εφήβους, ώστε να μυηθούν από τη σωστή ηλικία στις αρετές του αθλητισμού και τις φυσιολατρίας.

Το μαγικό με το συγκεκριμένο φεστιβάλ είναι ότι “ταξιδεύει” ακόμη και τους επισκέπτες του, που δεν είχαν την δυνατότητα να μετέχουν ως αθλητές στα αγωνίσματα. Ο παρατηρητής στο γενναιόδωρο αυτό κομμάτι της γης ηρεμεί, ξαποσταίνει, καθαρίζει πνεύμονες και μυαλό μα -το βασικότερο- περνά λίγες ώρες έχοντας πάνω από το κεφάλι του τα σφενδάμια. Τα πλατύφυλλα αυτά δέντρα αντικαθιστούν τις όποιες σκοτούρες, και τελικά τις απαλύνουν…

Εξάλλου, από τα σφενδάμια δεν κινδυνεύεις παρά μόνο αν είσα άτυχος και πέσουν στο κεφάλι σου, πράγμα σχεδόν απίθανο…

Από τις σκοτούρες που απλά αφήνεις να «σε συντροφεύουν», το μόνο που μπορείς να κερδίσεις είναι… τον πολλαπλασιασμό τους – πράγμα επώδυνο αλλά καθημερινό…

Ποδηλάτες, δρομείς και μη, μάθετε περισσότερα στο site της διοργάνωσης και προγραμματίστε εκδρομή. Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα…

[**photos: Β.Λ.]

*Follow on Twitter: @VagLiak