Τι νέα από το νέο «Νέο» Λύκειο; του Π.Ν. Τσουκαλά

Tweet

Τι νέα από το νέο «Νέο» Λύκειο;

Το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή διαφέρει από αυτό της «διαβούλευσης»: αφήνει τις φοβέρες κατά μέρος και ρίχνει προειδοποιητικές βολές με χειρουργική ακρίβεια. Το κρίσιμο σημείο είναι οι προσθήκες στους όρους προαγωγής και απόλυσης στο Γενικό Λύκειο.

Για να προαχθεί ένας μαθητής στη Β και στη Γ πρέπει (εκτός από γενικό μέσο όρο 10) να επιτύχει 10 και στ΄

Αρχαία και στην Νεοελληνική Γλώσσα και στην Λογοτεχνία και στην Αλγεβρα και στην Γεωμετρία και σε όλα τα μαθήματα κατεύθυνσης και 8 σε καθένα από τα υπόλοιπα (υποθέτω ότι κάτι θα αλλάξει στο μάθημα των Φυσικών επιστημών). Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στο Απολυτήριο. Για να το επιτύχει αυτό , έχει μία πρόσθετη ευκαιρία: τον Σεπτέμβριο.

Προσοχή: σε ένα σημείο της αιτιολογικής έκθεσης , το οποίο αναφέρεται στην αξιολόγηση και όχι στην εισαγωγή σε ΑΕΙ – ΤΕΙ, θεωρείται αναγκαίο μέτρο η προσαρμογή του προφορικού σε σχέση με τον γραπτό (όχι το αντίστροφο!) κι αυτό συνδέεται α ) με την αποδυνάμωση του μηχανισμού παραγωγής «αριστούχων» και β) με την παρεμπόδιση προαγωγής μαθητών που δεν έχουν τα αναγκαία εφόδια να συνεχίσουν και παρακωλύουν τους συμμαθητές τους λόγω αυτής της αδυναμίας τους. Εξουσιοδοτείται μάλιστα ο Υπουργός Παιδείας στο άρθρο 42 του νομοσχεδίου να καθορίζει τον τρόπο και τον βαθμό προσαρμογής (και όχι να «επανακαθορίζει» , όπως θα έλεγε ο νομοθέτης αν είχε κατά νου την προσαρμογή στον τρόπο πρόσβασης σε ΑΕΙ – ΤΕΙ , λέξη που επιλέγει στο ίδιο άρθρο όπου μιλά για επανακαθορισμό συντελεστών βαρύτητας). Μπορεί επίσης η διαδικασία αξιολόγησης - προαγωγής να λειτουργήσει ακόμη πιο επιλεκτικά, αν επιστρατευτούν εν καιρώ άλλες λεπτομερειακές ρυθμίσεις, όπως στο θέμα της κλήρωσης μαθημάτων και της βαθμολόγησης.

Ταυτόχρονα στο ΕΠΑΛ μοναδικός όρος προαγωγής είναι να πετύχει ο μαθητής 10 στον Γενικό Μέσο όρο χωρίς όμως δυνατότητα επανεξέτασης.

Ενώ λοιπόν το ΓΕΛ (σχετικά αποψιλωμένο πάντα από το υψηλών ικανοτήτων μαθητικό δυναμικό που σωρεύεται στα «πρότυπα» «πειραματικά» Λύκεια) γίνεται -όχι στα λόγια αλλά στην πράξη!- πιο «απαιτητικό» και «αυστηρό», το ΕΠΑΛ προβάλλει ως ένα μάλλον μικρής δυσκολίας σχολείο που ακροβατεί αμήχανα ανάμεσα στη γενική μόρφωση (λόγου χάριν χωρίς διδασκαλία Ιστορίας σε Β΄ και Γ’ Λυκείου και με πλήθος μαθημάτων που διδάσκονται προσχηματικά μία μόνο ώρα, όπως η Λογοτεχνία και τα Αγγλικά) και την επαγγελματική κατάρτιση και με ευκαιρίες ανέλιξης που - για να είμαστε ειλικρινείς - περιορίζονται σε ΤΕΙ (όχι όμως για τα επαγγέλματα Υγείας) και ΙΕΚ.

Οι ΣΕΚ είναι ο εκπαιδευτικός θεσμός άτυπης κατάρτισης που προσφέρεται για όσους επιθυμούν ένα «σχολείο» μηδαμινών απαιτήσεων αλλά α) χωρίς δυνατότητα πρόσβασης σε ΕΠΑΛ, ΤΕΙ αλλά μόνο σε ΙΕΚ και β) με απαίτηση εξέτασης πιστοποίησης γνώσεων για την απόκτηση πτυχίου ειδικότητας ισοδύναμου με απολυτήριο ΕΠΑΛ).

Όλα αυτά ενεργοποιούν τον μηχανισμό βίαιης προσαρμογής του εκπαιδευτικού συστήματος και της ελληνικής κοινωνίας στην στόχευση του νομοθέτη:

Α) μείωση του μαθητικού πληθυσμού στα Γενικά Λύκεια και σταδιακή αποδυνάμωση της ζήτησης για σπουδές σε ΑΕΙ, ( επαναλαμβάνω ότι οι απόφοιτοι ΕΠΑΛ μόνο προσχηματικά έχουν το δικαίωμα (αλλά όχι και τα εφόδια) για να εισαχθούν σε ΑΕΙ). Με το χρόνο θα περιοριστεί η ανάγκη για διαγωνισμό εισαγωγής στα ΑΕΙ (υπονοείται με σχετική σαφήνεια στην αιτιολογική έκθεση) , τουλάχιστον για τις σχολές περιορισμένης ζήτησης.

Β) Τα ΤΕΙ θα περιοριστούν ώστε να δέχονται ένα μικρό αριθμό από τα ΓΕΛ (κυρίως σε τομείς Υγείας και γενικά τους «αποτυχόντες» των «καλών» ΑΕΙ οι οποίοι δεν συμβιβάζονται με σχολές μειωμένων προσδοκιών ) και ένα σεβαστό αριθμό κυμαινόμενο με ειδικές ποσοστώσεις από τα ΕΠΑΛ (σε σχολές τεχνικού χαρακτήρα και τουριστικών επαγγελμάτων).

Γ) Ο προνομιακός επιχειρηματικός χώρος στον τομέα εκπαίδευσης είναι ο χώρος των ΙΕΚ (στα οποία «προσκολλώνται άλλωστε οι ΣΕΚ χωρίς προαπαιτούμενα) που απονέμουν Δίπλωμα ειδικότητας ανάμεσα σε ΤΕΙ και ΕΠΑΛ αλλά δεν συνδέονται με το Πανεπιστήμιο. Στα ΙΕΚ θα καταφεύγουν οι απόφοιτοι ΓΕΛ, ΕΠΑΛ, ΣΕΚ χωρίς κανένα ιδιαίτερο προαπαιτούμενο αλλά και οι άνεργοι που θα επιζητούν αναπροσανατολισμό ή πρόσθετα εφόδια (μαζί με τα ΚΔΒΜ).

Δεν είμαι βέβαιος πόσο αυστηρό θα παραμείνει το «Νέο Λύκειο» μέχρι να ψηφιστεί, αλλά είμαι βέβαιος ότι το Υπουργείο «όπλισε». Πρέπει λοιπόν

Α) να ενημερωθεί η ελληνική κοινωνία γι’ αυτό το σχεδιασμό και το μηχανισμό που τον υπηρετεί, ώστε να κρίνει ενσυνείδητα αν αυτή είναι μια επιθυμητή για την ίδια μεταβολή αφού σταθμίσει θετικά και αρνητικά. Βοηθάει το σχέδιο αυτό τα αδύναμα και τα μεσαία στρώματα; Ενισχύει την κοινωνική συνοχή; Καταπολεμά την ανεργία; Διαμορφώνει πολίτες με ήθος και συνείδηση πολιτική; Είναι έτοιμη και πρόθυμη η πολιτεία να κατοχυρώσει τους δημόσιους φορείς της εκπαίδευσης;

Β) οι εκπαιδευτικοί 1) όσοι ερίζουν για τις ώρες των μαθημάτων «τους» και 2) όσοι κατέχουν φροντιστήρια ή εργάζονται σε αυτά και χαίρονται που θα αυξηθεί η πελατεία τους, πριν χαρούν και πριν θρηνήσουν αλλά και κυρίως πριν αλληλοσφαγούν, καλό θα είναι να σκεφτούν πόσες οργανικές θέσεις μονίμων εκπαιδευτικών, σε ποιες ειδικότητες και πόσα φροντιστήρια προετοιμασίας υποψηφίων ΑΕΙ θα συντηρήσει μια τέτοια μεταβολή. Καλό θα είναι να σκεφτούν ότι στο μέλλον ο χώρος θα κυριαρχείται από εκπαιδευτικούς και εκπαιδευτές ελαστικής εργασίας και επιχειρηματίες ΣΕΚ-ΙΕΚ.

Π.Ν.Τσουκαλάς

Tags: Π.Ν. Τσουκαλάς Tweet Share on

View the discussion thread.