Τεχνητή Ανάσταση χωρίς λήξη των Παθών

14:23 14/4/2014 - Πηγή: Alfa Vita

Δύο μείζονες προσπάθειες για να αντιμετωπισθούν δύο μείζονα και συνάμα ακανθώδη πολιτικά προβλήματα για την κυβέρνηση παρακολουθήσαμε αυτή την εβδομάδα. Η μία, ήταν η εισαγγελική και πολιτική απαγόρευση δημοσίευσης ειδήσεων συναφών με το περιστατικό Μπαλτάκου. Η άλλη ήταν η έξοδος στις αγορές για δανεισμό για πρώτη φορά από το 2010, η οποία, σχεδιασμένη από καιρό, απέβλεπε να καλύψει την πολιτική ουσία του ψηφισμένου πολυνομοσχεδίου, το οποίο μετατρέπει τα μνημόνια σε καθεστώς.

«Προεκλογική παράσταση»

Οι δύο αυτές εξελίξεις,

μαζί, ήδη στις τελευταίες δημοσκοπήσεις κατέγραφαν πτωτική τάση για τα κόμματα της συγκυβέρνησης και ο ξένος Τύπος περιέγραψε ευθέως τους πολιτικούς κινδύνους να καταρρεύσει η κυβέρνηση, καθώς αυξήθηκε η συρρίκνωση της πλειοψηφίας. Η πολιτική ρευστότητα έχει πολλαπλασιαστεί και η ΝΔ κινδυνεύει να βρεθεί χωρίς το στενό σύμμαχό της, το ΠΑΣΟΚ, το οποίο συνεχίζει να σπαράσσεται. Τελευταίο κρούσμα ο ευρωβουλευτής του κ. Δρούτσας, ο οποίος χαρακτήρισε την επίσκεψη Μέρκελ «προεκλογική παράσταση».
Όλα αυτά δείχνουν και το πόσο σοβαρά αντιμετωπίζεται το ενδεχόμενο να καταρρεύσει η κυβέρνηση και να τη διαδεχθεί κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Τύπος αποδέχθηκε, στη συντριπτική του πλειοψηφία, απολύτως τη γραμμή του Μαξίμου να προστατευθεί πάση θυσία ο πρωθυπουργός από την κατηγορία για συναυτουργία στις επί μακρόν συνομιλίες με τη Χρυσή Αυγή. Ο κ. Σαμαράς ως εγγυητής του αστικού καθεστώτος, μοναδικός αυτή την περίοδο, καθώς το ΠΑΣΟΚ μπορεί και να μην υπάρχει ύστερα από λίγο καιρό ως υπολογίσιμη για την ελληνική αστική τάξη, πολιτική δύναμη, όχι μόνο προφυλάχθηκε αλλά παρουσιάστηκε με απίθανες ιδιότητες ηγέτη εθνικού διαμετρήματος!

Μεγάλη επιτυχία για… τους άλλους

Το άλλο σκέλος του σχεδίου, η έξοδος στις αγορές, σχεδιασμένο από καιρό να υλοποιηθεί αν οι συζητήσεις μεταξύ τρόικας και κυβέρνησης οδηγούνταν σε συμφωνία, εκτελέστηκε επίσης με ευρεία στήριξη από τα οικονομικά και, κυρίως, από τα πολιτικά κέντρα. Ο κ. Σόιμπλε και η κ. Μέρκελ, ο κ. Τόμσεν, ο κ. Ρεν, ο κ. Ντάισελμπλουμ, ο κ. Αλμούνια κ. ά. έσπευσαν να πούνε τον καλό τους λόγο για τη μεγάλη επιτυχία του «προγράμματος βοηθείας» προς την Ελλάδα.
Αυτό ήταν αναγκαίο προεκλογικά, καθώς και η γερμανική αλλά και οι υπόλοιπες κυβερνήσεις χρειάζονται έμπρακτες επιτυχίες για να σταθούν μπροστά σε ένα εκλογικό σώμα που είναι αντίθετο στην πολιτική του άξονα Βερολίνου – Φραγκφούρτης – Βρυξελλών ή διατρέχεται από ευρωσκεπτικισμό. Ήταν, επομένως, άμεση η ανάγκη και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η κ. Μέρκελ ταξίδεψε για λίγες ώρες στην Αθήνα, για να είναι πιο πειστικός ο ισχυρισμός της ότι το γερμανικό σχέδιο για τον ευρωπαϊκό Νότο «αποδίδει καρπούς».
Η προπαγανδιστική καμπάνια θα συνεχιστεί και θα ενταθεί ως τις εκλογές. Κι άλλοι ευρωπαίοι αξιωματούχοι θα έρθουν στην Αθήνα. Κι άλλες τράπεζες θα αντλήσουν κεφάλαια από τις αγορές, εισηγμένες επιχειρήσεις, ενώ διάφοροι «επενδυτές» θα δηλώνουν ενδιαφέρον. Για επενδυτικό μπουμ μιλούν οι επίσημοι. Η κυβέρνηση ετοιμάζεται, πριν τις ευρωεκλογές, να παρουσιάσει ως και ένα «νέο αναπτυξιακό πρόγραμμα», επιστέγασμα υποτίθεται της στροφής που δήθεν έχει συντελεστεί, της ανάκαμψης της οικονομίας που έχει αρχίσει…

Ναι μεν, αλλά…

Πάντως, δεν υπάρχει καμία από τις συγχαρητήριες δηλώσεις των ξένων αξιωματούχων ή αναλυτών προς την κυβέρνηση για την «επιτυχία της εξόδου», που να μην καταλήγει συγχρόνως σε ένα «ωστόσο» το οποίο εισάγει στη δύσκολη κατάσταση που συνεχίζει να υπάρχει στην Ελλάδα και στην «ανάγκη να συνεχισθούν οι προσπάθειες». «Οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας για τα επόμενα δύο χρόνια παραμένουν πολύ μεγάλες. Θα συνεχίσει να υπάρχει ανάγκη στήριξης, παρά την επιτυχή επιστροφή στις αγορές», σημείωσε ο Ρεζά Μοχαντάμ, επικεφαλής της διεύθυνσης του ΔΝΤ για την Ευρώπη. Ενωρίτερα, η κ. Λαγκάρντ σημείωνε ότι ναι μεν «η Ελλάδα προχωράει προς τη συνετή κατεύθυνση», αλλά πρόσθεσε αμέσως ότι «απομένουν ακόμη να γίνουν πολλά, για να σταθεί ξανά στα πόδια της».
Η αναπληρώτρια του κ. Ρεν, Σιμ Καλά, αφού εξέφρασε την ικανοποίησή της, τόνισε στη συνέχεια ότι «η έξοδος στις αγορές θα πρέπει να αποτελέσει έναν επιπλέον λόγο για να υπάρξει επιμονή από την ελληνική κυβέρνηση στους δημοσιονομικούς στόχους». Ο δε γερμανός υφυπουργός Οικονομικών κ. Κάμπετερ σημείωνε ότι «η ικανότητα να επιστρέψει στις χρηματαγορές δεν πρόκειται να ανακτηθεί εν μια νυκτί».
Ακόμη πιο προσεκτικός ήταν ο πρόεδρος της Μπούντεσμπανκ κ. Γες Βάιντμαν, ο οποίος ανέφερε ότι «πρέπει να δούμε πώς επηρεάζει η έκδοση του ομολόγου τις συνολικές συνθήκες χρηματοδότησης της Ελλάδας και σε ποιο βαθμό είναι βιώσιμος (ο δανεισμός από τις αγορές). Και μια και έγινε πολλή συζήτηση για το αν η έκδοση ήταν φθηνή ή όχι, παραθέτουμε την επισήμανση του κ. Leister, αναλυτή της γερμανικής Commerzbank: «Δεν ήταν μια ιδιαίτερα φθηνή έκδοση». Αυτό που μπορούμε να πούμε, σημείωσε ένας αναλυτής, είναι «στην καλύτερη περίπτωση ότι η ελληνική οικονομία, υπό αυτές τις συνθήκες, θα χειροτερεύει με ένα βραδύτερο ρυθμό από ό,τι λίγα χρόνια πριν».

Ποιος μιλάει για μιζέρια!

Η κυβέρνηση, ωστόσο, επιχειρηματολογεί ότι η Ελλάδα γυρίζει στην «κανονικότητα» και, όπως είπε ο κ. Σαμαράς, κάποιοι «σαν να λυπούνται που τα κατάφερε η χώρα… αντιδρούν με μιζέρια». Αλλά για ποια κανονικότητα μπορούμε να μιλάμε; Προφανώς της Ελλάδας με την κατεστραμμένη παραγωγική τάξη, με το 27% των ανέργων, των 2,5 εκατ. ανασφάλιστων, των εκατομμυρίων φτωχών, των άστεγων ή χωρίς ρεύμα οικογενειών. Μιας χώρας χωρίς προοπτική στη συνείδηση των νέων ανθρώπων.
Προφανώς, η κυβέρνηση και οι προπαγανδιστές της μιλούν για όσους δεν είδαν την επιτυχία, αλλά αντίθετα την υποθήκευση της χώρας στους δανειστές της, όσους θεωρούν ότι αυτή η έξοδος είναι οικονομική πράξη που την επιβαρύνει όχι μόνο ποσοτικά, διότι δανείζεται με επιτόκιο πολύ υψηλότερο από αυτό του χρέους, πολύ υψηλότερο από τον ρυθμό αύξησης
του ΑΕΠ που αντικαθιστά, αλλά και ποιοτικά: η έξοδος στις αγορές, δηλαδή η σιγουριά των διεθνών οίκων να δανείζουν μια χώρα πτωχευμένη όπως η Ελλάδα, έγινε στη βάση συμφωνίας της ελληνικής κυβέρνησης με την τρόικα ότι η πολιτική που θα ασκείται τις επόμενες δεκαετίες θα είναι μνημονιακή. Γι’ αυτό αναφέραμε ότι το μνημόνιο γίνεται καθεστώς.

Π. Κλαυδιανός

Η κ. Μέρκελ σε προεκλογικό σόου του κ. Σαμαρά και τούμπαλιν

Δεν υπήρχε κανένας λόγος να προσέξουν, τόσο ο κ. Σαμαράς, όσο και η κ. Μέρκελ ότι η επίσκεψη αστραπή της καγκελαρίου στην Αθήνα την Παρασκευή ήταν εξόφθαλμα προεκλογική. Μια μέρα μετά την έξοδο στις αγορές τα συγχαρητήρια έδιναν και έπαιρναν. Αλλά στο βάθος η κ. Μέρκελ συνεχάρη τον εαυτό της διότι «επιτυχία» της Ελλάδας είναι κυρίως νίκη της νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής που επέλεξαν Βερολίνο και Φρανκφούρτη για να κατανικήσουν την ελληνική κρίση. Γι’ αυτό και κανείς δεν παραξενεύτηκε ότι οι δηλώσεις και των δύο ηγετών ήταν προαποφασισμένες και οι πλέον αναμενόμενες σε αυτές τις περιπτώσεις.
Ο κ. Σαμαράς ξεκίνησε με το πολύ πρωτότυπο «η Ελλάδα τα κατάφερε, αυτή είναι μια καινούργια ημέρα σήμερα». Και κυρίως δεν ξέχασε το κύριο: «Θέλω να ευχαριστήσω για την επίσκεψη, για την αλληλεγγύη του γερμανικού λαού προς την Ελλάδα, για τη στενή μας συνεργασία», όπως είπε και βεβαίως για να μην το ξεχνάμε «οι προσπάθειες πρέπει να συνεχιστούν και οι μεταρρυθμίσεις θα ενισχυθούν». Φυσικά, δεν ξέχασε και το στόχο της ανάπτυξης τον οποίο συνέδεσε με την ανταγωνιστικότητα και τη βοήθεια που προσδοκά από τη Γερμανία. Η κ. Μέρκελ, έτοιμη από καιρό, ανταπάντησε ότι το τελευταίο ενάμιση χρόνο έχουν γίνει πολλά πράγματα που ωθούν την χώρα μπροστά. Μας πληροφόρησε, επιπλέον, ότι γνωρίζει ότι «οι νέοι μας περνούν δύσκολα και θα συνεχίσουν να περνάνε μέχρι να ολοκληρωθούν τα μέτρα, αλλά έχουν γίνει πολλά καλά». Ωστόσο, τόνισε ότι το βλέμμα στρέφεται στο μέλλον, αποφεύγοντας να πει πόσο μακριά το βλέπει. Και για το ενδεχόμενο μη χαλαρώσει κανείς, η καγκελάριος χαρακτήρισε «αδιαμφισβήτητο ότι άξιζε να εφαρμοστεί το πρόγραμμα και οι μεταρρυθμίσεις», συμπληρώνοντας ότι «η πορεία δεν έφτασε στο τέλος αλλά υπάρχουν πολλά θετικά στοιχεία».
Το σχόλιο του γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ διάβαζε βουλωμένο γράμμα. Σημείωνε: «Οι δηλώσεις των κκ Μέρκελ και Σαμαρά επιβεβαίωσαν την πλήρη συμφωνία των δύο πλευρών στη συνέχιση της ίδιας πολιτικής λιτότητας και μνημονίων. Ο πρωθυπουργός, για μια ακόμη φορά, δεν έθεσε κανένα από τα ζητήματα που απασχολούν τη χώρα, παρά έμεινε στις ευχαριστίες προς τη Γερμανίδα καγκελάριο για την τιμή που του έκανε να τον συναντήσει, σε ευχολόγια για την ανάκαμψη και στα καθιερωμένα κροκοδείλια δάκρυα για τις θυσίες του ελληνικού λαού».