Πώς οι «εξαγγελίες» για δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση γίνονται κουρέλια και επικοινωνιακό παιχνίδι….

Δήλωση των εκπροσώπων των Παρεμβάσεων στο ΔΣ της ΔΟΕ Σταύρου Καλλώνη και Αιμιλίας Τσαγκαράτου

Συνάντηση ΔΟΕ με υπουργό Παιδείας: Πώς οι «εξαγγελίες» για δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση γίνονται κουρέλια και επικοινωνιακό παιχνίδι….
Η εξαγγελία για τη δίχρονη υποχρεωτική δημόσια προσχολική αγωγή και εκπαίδευση έλαβε άδοξο τέλος εν τη γενέσει της. Ο υπουργός Παιδείας στη συνάντηση που είχε σήμερα 10 Μάη με το ΔΣ της ΔΟΕ

δεν θα μπορούσε να είναι πιο σαφής: «δεν θα τη νομοθετήσουμε ούτε το 2017, ούτε το 2018. Θα το κάνουμε στο τέλος του τριετούς πλάνου που έχουμε για την Παιδεία. Η 14χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση θα ξεκινήσει σταδιακά από τις τάξεις του Λυκείου και απλά θα υπάρχει ως αναφορά στην αιτιολογική έκθεση του αντίστοιχου νομοσχεδίου». Όπως εξάλλου είπε ο κ. Γαβρόγλου « τα μέτρα που εξαγγέλλουμε δεν μπορούν να υλοποιηθούν με την πληρότητα που θα θέλαμε». Με άλλα λόγια, επικοινωνιακό παιχνίδι να γίνεται. Στην ίδια συνάντηση, ο υπουργός Παιδείας αρνήθηκε επί της ουσίας να λύσει και το τεράστιο πρόβλημα που έχει προκύψει με το άνοιγμα του ΟΠΣΥΔ για να κάνουν αίτηση οι αναπληρωτές που για σοβαρούς λόγους δεν πρόλαβαν, καταδικάζοντας έτσι επί της ουσίας εκατοντάδες συναδέλφους μας του χρόνου στην ανεργία.
Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού στη χθεσινή του επίσκεψη στο Υπουργείο Παιδείας ήδη προετοίμαζαν το έδαφος: θα υλοποιήσουμε το στόχο εντός τριετίας για υποχρεωτικό δίχρονο νηπιαγωγείο, με το προνήπιο να είναι στη διάθεση του γονιού σε ποια δομή θα στείλει το τετράχρονο παιδί του. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο υφυπουργός Παιδείας Μπαξεβανάκης, που σε περιοδεία του σήμερα στις Σέρρες δήλωνε στα εκπαιδευτικά σωματεία ότι «δεν μπορούμε να γίνουμε αστυνόμοι των γονιών για το που θα στείλουν τα παιδιά τους».
Ο κ. Γαβρόγλου έριξε ούτε λίγο ούτε πολύ την ευθύνη …. στην κοινωνία. «Πρέπει να υπάρχει ιδεολογική και πολιτική ζύμωση», είπε, «πρέπει πρώτα να πειστούν οι γονείς για την αναγκαιότητα του θεσμού, να υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση». Ταυτόχρονα «πρέπει να λύσουμε τα θέματα υλικοτεχνικής υποδομής, να συζητήσουμε με όλους τους εμπλεκόμενους κοινωνικούς φορείς» - εννοώντας προφανώς ανάμεσα σε άλλους και την ΚΕΔΕ του Πατούλη που ζητά να περάσει όσο γίνεται μεγαλύτερο κομμάτι της δημόσιας εκπαίδευσης στους δήμους. «Δεν πρέπει να μπλοκάρουμε την κοινωνία με διλήμματα, οι ξεκάθαρες θέσεις δημιουργούν εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις , η υποχρεωτικότητα με αριστερή κυβέρνηση παραπέμπει σε άλλες καταστάσεις» (!). Αυτά ήταν τα «επιχειρήματα» του υπουργού Παιδείας.
Η ουσία όμως βρίσκεται αλλού. Σε μια περίοδο που οι συντηρητικές αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση και οι πολιτικές της ΕΕ και του ΟΟΣΑ προκρίνουν την υποβάθμιση και όχι την ενίσχυση της δημόσιας εκπαίδευσης, που προκρίνουν τη λογική της ευελιξίας στις δομές και στο εκπαιδευτικό προσωπικό, που ένα μεγάλο κομμάτι των εκπαιδευτικών αναγκών καλύπτεται από το ΕΣΠΑ, που πριμοδοτείται η λογική των voucher για την παροχή υπηρεσιών όπως γίνεται στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς, σε μια περίοδο που η κυβέρνηση στην εκπαιδευτική της πολιτική έχει διαλέξει τον παραπάνω δρόμο, η υποχρεωτική δίχρονη δημόσια προσχολική αγωγή και εκπαίδευση δεν θα μπορούσε να χωρέσει σε αυτά τα πλαίσια.
Οι «εξαγγελίες» του πρωθυπουργού για την Παιδεία από το κτίριο του Αμαρουσίου στις 9 Μάη είναι πια σαφές ότι είχαν ένα και μόνο στόχο: να κρύψουν το γεγονός ότι σε μερικές μέρες η κυβέρνησή του φέρνει στη Βουλή προς ψήφιση ένα νέο μνημόνιο που θα έχει δραματικές επιπτώσεις στη ζωή του λαού. Την ίδια μέρα της επικοινωνιακής φιέστας στο Υπουργείο Παιδείας είδαν το φως της δημοσιότητας τα μέτρα που προβλέπονται σε αυτό για την εκπαίδευση: την ψήφιση νόμων για την αναβάθμιση των οργάνων που είναι υπεύθυνα για την αξιολόγηση, για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και την αυτοαξιολόγηση, την «ορθολογική» χρήση των οικονομικών πόρων, την υιοθέτηση του αριθμού των ωρών διδασκαλίας ανά μέλος του προσωπικού και την αναλογία μαθητών ανά τάξη και μαθητών ανά εκπαιδευτικό σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές των χωρών του ΟΟΣΑ μέχρι τις αρχές της σχολικής χρονιάς 2018-2019. Το «τριετές πλάνο» του Τσίπρα, δεν είναι τίποτε άλλο από το τριετές πλάνο το οποίο έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση με τον ΟΟΣΑ και τους θεσμούς, όπως αναφέρεται στο κείμενο του μνημονίου – η αρχική έκθεση του ΟΟΣΑ θα δημοσιοποιηθεί τον Ιούλη, η τελική το Νοέμβρη.
Για την κυβέρνηση και όλο το μνημονιακό μέτωπο, η μνημονιακή βαρβαρότητα και η υποταγή στις επιθυμίες των θεσμών, της ΕΕ και του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση είναι μονόδρομος. Για μας όμως, ο αγώνας για υποχρεωτική δίχρονη δημόσια προσχολική αγωγή και εκπαίδευση και ενιαίοδωδεκάχρονο δημόσιο δωρεάν σχολείο συνεχίζεται! Στις Γενικές Συνελεύσεις των σωματείων μας που γίνονται αυτή την περίοδο παίρνουμε αποφάσεις αγώνα για να γίνουμε το κίνημα που δεν μπορούν να αγνοήσουν, για την ανατροπή της μνημονιακής βαρβαρότητας στην κοινωνία και στην εκπαίδευση.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 17 ΜΑΗ!

Παρεμβάσεις ΠΕ