Μελέτη της Εθνικής Τράπεζας για την πορεία της απασχόλησης αποκαλύπτει την αποψίλωση των μισθών και την απογείωση της «ευελιξίας»

Μεγάλη μείωση των μισθών και του λεγόμενου «εργασιακού κόστους». Καθεστώς διάλυσης των Συλλογικών Συμβάσεων και εισαγωγή του «υποκατώτατου» μισθού για τους νέους εργαζόμενους. Απογείωση της μερικής απασχόλησης και της ολιγόμηνης δουλειάς με ημερομηνία λήξης. Επιταχυνόμενη μείωση του αριθμού των αυτοαπασχολούμενων...

Τα παραπάνω στοιχεία αποτελούν, σύμφωνα με μελέτη της Εθνικής Τράπεζας που δημοσιοποιήθηκε την Πέμπτη, τους βασικούς παράγοντες για την «απροσδόκητα καλή απόδοση της ελληνικής αγοράς εργασίας την περίοδο ανάμεσα στο 2ο τρίμηνο του 2014

και το 1ο τρίμηνο του 2017, μέσα σε μη υποστηρικτικές συνθήκες ανάπτυξης».

Οπως γίνεται εύκολα κατανοητό, η «απροσδόκητα καλή απόδοση της αγοράς εργασίας» αφορά αποκλειστικά την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, η ανάκαμψη της οποίας προϋποθέτει τον εργασιακό μεσαίωνα που καταγράφουν αναλυτικά και τα στοιχεία της μελέτης.
«Υποστηρικτικοί παράγοντες» που αποτυπώνουν την ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου

Συγκεκριμένα, η μελέτη της Εθνικής Τράπεζας ως «απροσδόκητα καλή απόδοση» περιγράφει την αύξηση των θέσεων εργασίας μέσα στην παραπάνω τριετία, την οποία εκτιμά στο 5,2% ή 150.000 θέσεις εργασίας.

Η ανάλυση, ωστόσο, στην οποία προχωρά για να προσδιορίσει τους παράγοντες που οδηγούν σε αυτήν την αύξηση, επιβεβαιώνει την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του.

Μεταξύ αυτών των παραγόντων, η μελέτη της τράπεζας ξεχωρίζει:

-- Το καθεστώς διάλυσης των Συλλογικών Συμβάσεων που έχει επιβληθεί από το 2012 και μετά, παίζοντας καθοριστικό ρόλο στη μείωση των μισθών. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά, ενώ «οι Συλλογικές Συμβάσεις κάλυπταν περισσότερο από το 75% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα στο ξεκίνημα της κρίσης (...) η κάλυψη των εργαζομένων από Συλλογικές Συμβάσεις έπεσε κάτω από το 30% το 2016». Στους «υποστηρικτικούς» παράγοντες ξεχωρίζει και «η εισαγωγή ενός υποκατώτατου μισθού για τους νέους (από το 2012)».

-- Τη μείωση του λεγόμενου «κόστους εργασίας»: Οπως αναφέρει, οι μειώσεις των μισθών οδήγησαν «σε ουσιαστική βελτίωση του πραγματικού κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος», κατά 12,6% σωρευτικά την περίοδο 2012 - 2016 και κατά 17,7% σε σύγκριση με τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, «αναπληρώνοντας και με το παραπάνω τις απώλειες της προηγούμενης δεκαετίας».

-- Την «αυξημένη κινητικότητα της εργασίας μέσω των ευέλικτων μορφών απασχόλησης». Χαρακτηριστικά, η μελέτη επισημαίνει ότι «οι ευέλικτες μορφές εργασίας (μερική απασχόληση αλλά και συμβάσεις ορισμένου χρόνου) αποτέλεσαν ένα ακόμη χαρακτηριστικό της επώδυνης προσαρμογής, με το ήμισυ περίπου των νέων θέσεων εργασίας που δημιουργήθηκαν την τελευταία τριετία να είναι μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης. Είναι ενδεικτικό ότι οι σωρευτικές ετήσιες προσλήψεις και αποχωρήσεις προσέγγισαν το 60% της συνολικής απασχόλησης το 2016, περίπου τριπλάσιες από την περίοδο 2010 - 2013».

-- Την «ισχυρή επίδοση» κλάδων όπως ο Επισιτισμός - Τουρισμός, το Εμπόριο, τα Τρόφιμα - Ποτά κ.ά., στους οποίους, όπως υπογραμμίζει η μελέτη, υπήρξε ακόμα μεγαλύτερη μείωση μισθών, καθώς και ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της μερικής απασχόλησης, σε σχέση με το μέσο όρο στο σύνολο των κλάδων...

-- Την «επιτάχυνση της συρρίκνωσης του αριθμού των αυτοαπασχολούμενων και των μη αμειβόμενων μελών των οικογενειών τους από το 2014, ιδιαίτερα μετά την επιβολή κεφαλαιακών ελέγχων στα μέσα του 2015».
«Σενάρια» και προβλέψεις, με δεδομένη τη διατήρηση και ενίσχυση του αντεργατικού πλαισίου

Στην βάση της διατήρησης και παραπέρα ενίσχυσης από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όλου αυτού του αντεργατικού πλαισίου μέσα στο οποίο «ανθεί» η εργασιακή ζούγκλα, η Εθνική Τράπεζα προβαίνει και σε μια σειρά προβλέψεις για την πορεία της απασχόλησης τα επόμενα χρόνια.

Σύμφωνα με το «βασικό σενάριο», η μελέτη προβλέπει πως με μια αύξηση των επενδύσεων κατά 8,5% ετησίως και αντίστοιχη αύξηση του ΑΕΠ κατά 2% το χρόνο, την τριετία 2017 - 2019 μπορούν να δημιουργηθούν 230 χιλιάδες επιπλέον θέσεις εργασίας. Στο δυσμενέστερο σενάριο, με αύξηση των επενδύσεων κατά 3% ετησίως και ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ στο 1% το χρόνο, η πρόβλεψη της τράπεζας περιορίζεται κατά 70 χιλιάδες θέσεις σε σχέση με το «βασικό σενάριο». Το τι είδους θέσεις εργασίας θα είναι αυτές το επιβεβαιώνουν και τα στοιχεία του προηγούμενου διαστήματος... Από κει και πέρα, μέσα και στον ορυμαγδό των νέων αντιλαϊκών μέτρων που μπαίνουν σε εφαρμογή, ακόμα και το «αισιόδοξο» σενάριο προβλέπει την επίσημη ανεργία να παραμένει στα ύψη, κοντά στο 18,5% στο τέλος του 2019.

Πολύ περισσότερο, βέβαια, ο εργασιακός μεσαίωνας που βιώνει ο λαός τα χρόνια που η μελέτη υπολογίζει ότι αυξήθηκαν κατά 150 χιλιάδες οι θέσεις εργασίας, επιβεβαιώνει ότι τίποτα το θετικό δεν έχει να περιμένει από τα εν λόγω «σενάρια» των επιτελείων του συστήματος...

εθνική τράπεζααπασχόλησηαποψίλωση των μισθώναπογείωση της «ευελιξίας»