Η νευρική ανορεξία παραμένει ταμπού - Ελλιπής έρευνα και αντιμετώπιση του φαινομένου

To TVXS.gr συνομίλησε την Μαρίτα Γεραρχάκη, κλινική ψυχολόγο και μέλος του ΔΣ της ΑΝΑΣΑ (υποστήριξη ατόμων που πάσχουν από διατροφικές διαταραχές) και παραθέτουμε τμήμα της πολύ ενδιαφέρουσας συνέντευξης.

Στην Ελλάδα, περίπου μία ή δύο στις εκατό γυναίκες πάσχουν από νευρογενή ανορεξία, αν και λόγω της μυστικοπάθειας και της ντροπής που συνδέεται με τις διαταραχές πρόσληψης τροφής, πολλά περιστατικά δεν αναφέρονται. Στις ΗΠΑ

η ψυχογενής ανορεξία αποτελεί την 3η συχνότερη νόσο στις έφηβες. Κατατάσσεται στις πλέον επικίνδυνες για τη ζωή ψυχικές διαταραχές, έχοντας το μεγαλύτερο ποσοστό θνησιμότητας. Παρόλα αυτά στην Ελλάδα οι επιδημιολογικές μελέτες που είναι απαραίτητες για να έχουμε αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία δεν έχουν διεξαχθεί ακόμα, ειδικές μονάδες και δομές δεν υπάρχουν και κυρίως ιατροί και ασθενείς έχουν άγνοια.

Η Μαρίτα Γεραρχάκη μίλησε τα βασικά χαρακτηριστικά της ασθένειας, τα αίτια, τις δυνατότητες αντιμετώπισης και θεραπείας, αλλά και για τις μεγάλες ελλείψεις σε έρευνα και δομές που υπάρχουν στην Ελλάδα...

«H ψυχογενής ανορεξία, όπως και όλες οι διαταραχές πρόσληψης τροφής (ψυχογενής ανορεξία, ψυχογενής βουλιμία και ψυχαναγκαστική υπερφαγία) είναι ψυχογενής, ψυχολογική νόσος. Η ψυχογενής ανορεξία συγκεκριμένα είναι μια πολύ επικίνδυνη νόσος καθώς έχει το μεγαλύτερο ποσοστό θνησιμότητας στον ψυχιατρικό διαγνωστικό κύκλο, έχει ποσοστό θνησιμότητας γύρω στο 15%. Έχουμε περισσότερους θανάτους δηλαδή από πάσχοντες από ψυχογενή ανορεξία σε σχέση με άλλες γνωστές ψυχιατρικές νόσους. Ακόμη κι από αυτούς που έχουν αυτοκτονικό ιδεασμό.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι ασθενείς υποσιτίζονται, χάνουν βάρος σταδιακά και ακολούθως λόγω αφαγίας έχουν επιπλοκές τόσο σοβαρές που τελικά κινδυνεύουν να πεθάνουν όχι επειδή δεν τρώνε αλλά από τις επιπλοκές αυτού, όπως πχ από καρδιακά νοσήματα, χαμηλή πίεση, πτώση κάλιου, κ.λπ. Το κύριο χαρακτηριστικό της ψυχογενούς ανορεξίας είναι η χαμηλή πρόσληψη τροφής και η μανιώδης ενασχόληση με το σωματικό βάρος και την εικόνα του σώματος. Οι πάσχοντες ασχολούνται υπερβολικά με το τι τρώνε, με τη μέτρηση των θερμίδων και αποστρέφονται καθετί παχυντικό, κατά τη γνώμη τους» μας λέει η κ. Γεραρχάκη, περιγράφοντας τα βασικά χαρακτηριστικά της ασθένειας.

Έχουν διαπιστωθεί συγκεκριμένες αιτίες; Ποιος είναι ο κοινός τόπος των αφηγήσεων των ασθενών;

Οι αιτίες είναι σε γενικές γραμμές πολυπαραγοντικές. Γνωρίζουμε, ότι στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχει ένας συνδυασμός περίπλοκων βιολογικών, ψυχολογικών και κοινωνικών παραγόντων. Συχνότερα παρατηρούμε χαμηλή αυτοεκτίμηση, θλίψη ή θυμό, δυσκολίες στην έκφραση των συναισθημάτων, προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις ή στην οικογένεια, ιδιαίτερα τραυματικά γεγονότα όπως σεξουαλική κακοποίηση, ιστορικό χλευασμού λόγω σωματικού βάρους, μπούλινγκ, άρα θέματα διεκδικητικότητας, αίσθημα ανεπάρκειας ή έλλειψης ελέγχου στη ζωή. Επίσης σημαντικοί και καθοριστικοί παράγοντες είναι οι κοινωνικές πιέσεις που εξυμνούν το πρότυπο της ισχνότητας και προσδίδουν αξία στην απόκτηση του «τέλειου σώματος». Το δυτικό κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο περί του τι είναι όμορφο είναι αναμφισβήτητα καθοριστικό για την ανορεξία γι αυτό και εντοπίζεται κυρίως στα κορίτσια και κυρίως στην εφηβεία.

Οι επιστήμονες βέβαια εξακολουθούν να ερευνούν και πιθανά παθολογικά ή βιολογικά ωστόσο, στην καθημερινή εμπειρία αυτά παρατηρούνται λιγότερο. Προσωπικά η εμπειρία μου δείχνει πως έχει να κάνει περισσότερο με ψυχολογικούς, κοινωνικούς και ενδοοικογενειακούς παράγοντες.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο tvxs

νευρική ανορεξίαΝανά Καραγιάννηψυχική πάθηση Tweet Stickers: Υγεία