Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής: Ολοι στην εκλογοαπολογιστική ΓΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά 9/12

Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής
(ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΕΙΡΑΙΑ &
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ)

Δράση! ΟΧΙ αναμονή και συνδιαλλαγή

Αγώνας για δουλειά με δικαιώματα – ζωή με αξιοπρέπεια

Τα 5 πρώτα χρόνια είναι δύσκολα;

Το 2009 ένας συνάδελφος σε ένα διάλειμμα στο σχολείο κάνει της εξής υπόθεση: Ότι σε 5 χρόνια ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα έχουν νομοθετήσει τη μείωση του εισοδήματος μας κατά 30%-50%, θα έχουν αυξήσει το διδακτικό ωράριο κατά 2 ώρες, θα έχουμε χάσει το 1/3 του εφάπαξ, θα έχουν κοπεί από το βιβλιάριο

μας περίπου 200 εξετάσεις και φάρμακα, η συντριπτική πλειοψηφία των τμημάτων θα είναι 25-28 μαθητών, οι εκπαιδευτικοί θα έχουν μειωθεί από 100.000 σε 70.000, 2.000 από αυτούς θα είναι σε διαθεσιμότητα και κάποιοι υπό απόλυση, τα χρήματα των σχολικών επιτροπών θα έχουν μειωθεί κατά 50%, το νέο λύκειο θα έχει τράπεζα θεμάτων και ασφυκτικό πλαίσιο για τα παιδιά των λαϊκών τάξεων και θα θεσμοθετηθεί και η εργασία ανηλίκων με 300 ευρώ μέσα στην τεχνική εκπαίδευση. Και στο τέλος θα αξιολογείται κάθε εκπαιδευτικός για το αν θα παραμείνει στην εκπαίδευση και αν ναι, αν θα μείνει στάσιμος μισθολογικά. Αν δε απεργεί θα επιστρατεύεται και γενικά οι ενοχλητικές απεργίες θα απαγορεύονται.

Το σενάριο τότε ήταν επιστημονική φαντασία. Σήμερα είναι πραγματικότητα. Η μνημονιακή επίθεση, σαν η πιο ακραία μορφή της γενικής επίθεσης του κεφαλαίου στις δυνάμεις της εργασίας, έκλεψε δικαιώματα, εισοδήματα, αξιοπρέπεια, μορφωτικά δικαιώματα δεκαετιών.

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση υπόσχονται έξοδο από το μνημόνιο. Όμως το μνημόνιο δεν είναι πια μια συμφωνία με τους δανειστές. Είναι πάνω από 400 αντιλαϊκοί νόμοι, 30% ανεργία, ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί και άρα μόνιμη λιτότητα, κανόνες επιτήρησης της Ε.Ε. και αποπληρωμής της τοκογλυφίας των αγορών κοκ.

Είναι ότι δεδομένων των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και της λιτότητας δεν προβλέπονται κονδύλια για διορισμούς εκπαιδευτικών με αποτέλεσμα αφ’ ενός να έχουμε 2000 κενά ακόμα και αφετέρου αυτό να χρησιμοποιείται σαν πολιορκητικός κριός διάλυσης των εργασιακών σχέσεων μέσω προτάσεων Λοβέρδου για εθελοντική εργασία, ανατροπές στις άδειες κοκ.Είναι ότι δεδομένης της λιτότητας και των αντίστοιχων συνταξιοδοτήσεων, τα τμήματα όλο και θα τείνουν στα 30άρια, οι συγχωνεύσεις δε θα σταματήσουν.Είναι ότι το ασφαλιστικό, τα εφαπαξ και οι συντάξεις πάνε για κατάρρευση, όσο δε χρηματοδοτείται από το κράτος και με βάση ότι οι άνεργοι δεν έχουν κρατήσεις.Είναι ότι η αξιολόγηση θα εμπεδώσει τον αυταρχισμό μέσα στα σχολεία, αλλά και νέες απολύσεις.Είναι ότι το νέο μισθολόγιο θα μας φέρει σε ακόμα μεγαλύτερο ανταγωνισμό μεταξύ μας αφού θα μας βάλει να μοιράσουμε τη φτώχια μας!

Το βαρέλι δεν έχει πάτο! Το μνημόνιο δεν είναι ένα χαρτί που θα ακυρωθεί στη βουλή! Χρειάζεται πολιτική σύγκρουσης με την ίδια την Ε.Ε. και με το κεφάλαιο. Αυτή την πολιτική μπορεί να την ασκήσουν μόνο οι λαϊκοί αγώνες και να ανοίξουν το δρόμο για την ανατροπή της επίθεσης και τη διεκδίκηση μιας ανθρώπινης ζωής.

Να περιμένουμε τις εκλογές;

Η χρονιά που μας πέρασε δεν είχαμε μεγάλες - ενωτικές αντιστάσεις στις πολιτικές των μνημονίων. Άλλοι λένε ότι ο λαός κουράστηκε από τις απανωτές απεργίες και κινητοποιήσεις. Άλλοι ότι συνήθισε να ζει με λιγότερα. Άλλοι ότι βολεύτηκε στον καναπέ. Στην ουσία, οι πολιτικοί σχηματισμοί και οι ηγεσίες των συνδικάτων μεταθέτουν τις ευθύνες στον κόσμο. Στην ουσία αποφεύγεται το κρίσιμο πολιτικό ερώτημα. Ότι τα κόμματα και οι παρατάξεις δεν υπάρχουν για να κάνουν εικασίες για τις διαθέσεις του κόσμου, αλλά να ανοίγουν δρόμους και να ανεβάζουν αυτές τις διαθέσεις σε μια πιο αγωνιστική βάση. Και εδώ υπάρχουν ευθύνες σε όλους, αλλά τις κύριες ευθύνες τις έχει από τη μία η συνδικαλιστική ηγεσία (ακόμα πρόεδρος της ΓΣΕΕ είναι ο φιλομνημονιακός – φιλοκυβερνητικός Παναγόπουλος) και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ με την καταστροφική γραμμή κοινοβουλευτικής ανάθεσης και κινηματικής παράλυσης που έχει ακολουθήσει δύο χρόνια τώρα. Το φθινόπωρο του 2012 μας έλεγε ότι θα αντέξουν ως την άνοιξη, την άνοιξη του 2013 με τα γεγονότα της ΕΡΤ ο κ. Τσίπρας είπε το περίφημο «τελειώσατε κ. Σαμαρά», και μετά για ένα χρόνο μας πήγαν ως τις ευρωεκλογές με το περίφημο «στις 25 ψηφίζουμε στις 26 φεύγουν». Όταν ούτε και αυτό το επικοινωνιακό-κοινοβουλευτικό τερτίπι δεν έπιασε, ξεκινήσαμε να μαδάμε μαργαρίτες για το αν βγουν οι 180 βουλευτές στη συγκυβέρνηση, σχετικά με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας το Φλεβάρη που έρχεται. Από κοντά και το ΠΑΜΕ που βροντάει διακηρυκτικά αλλά όπως έχει αποδείξει τρέμει την εμπλοκή του όταν αναπτύσσονται λαϊκοί αγώνες που το οδηγούν σε δυσάρεστες συγκρούσεις με το σύστημα, όπως αποδείχτηκε και στον κλάδο μας το κρίσιμο πεντάμηνο Μάη-Σπετέμβρη του 2013.

Μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια ενσωμάτωσης του όποιου αγωνιστικού φρονήματος εκφράστηκε τη διετία 2012-2014, αυτή η πολιτική της ομαλής μετάβασης και του ώριμου φρούτου δεν έριξε την κυβέρνηση ούτε σταμάτησε την μνημονιακή επίθεση. Αντίθετα αποκοίμισε το λαό και προετοίμασε τις απαραίτητες για το ΣΥΡΙΖΑ προσαρμογές στις σχέσεις του με το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο.

Πρέπει να μπει τέλος στην αναμονή. Πρέπει να είναι καθαρό ότι χωρίς οργάνωση, αγώνες, διεκδίκηση από την πλευρά μας, κανένας «σωτήρας» ούτε και μια ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα σταματήσει την επίθεση στα δικαιώματα μας. Ακόμα και πιθανά μέτρα ανακούφισης από την όποια κυβέρνηση, θα είναι αποτέλεσμα των δικών μας σκληρών αγώνων.

Για τη δράση μας στο ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά

Η Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής είναι μια συμμαχία δύο παρατάξεων (Αγωνιστικές Κινήσεις και Αγωνιστική Παρέμβαση), αλλά και συνεργαζόμενων αγωνιστών, που συγκροτήθηκε στο σωματείο μας εδώ και περίπου δύο χρόνια. Στην ταραχώδη διετία που πέρασε (αύξηση ωραρίου, απολύσεις και διαθεσιμότητες, επιστράτευση, απόπειρα για απεργία διαρκείας πέρυσι το φθινόπωρο, αξιολόγηση και αυτοαξιολόγηση) η συμβολή της Ενότητας Αντίστασης Ανατροπής, οι προτάσεις της, αλλά κυρίως η ανυποχώρητη στάση της στις κρίσιμες φάσεις του κλάδου (επιστράτευση, απολύσεις, απεργία διαρκείας), με πρακτικό τρόπο και όχι απλά με λόγια, δικαίωσαν πλήρως τους λόγους της συμμαχίας μας. Η παράταξή μας μετά τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξε στις κρίσιμες φάσεις της προηγούμενης περιόδου, βρέθηκε στο ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά απέναντι σε ένα ιδιότυπο πολιτικό εμπάργκο από ένα σταθερό (και εξίσου ιδιότυπο) μπλοκ ΠΑΜΕ-ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ. Παρόλα αυτά, παραμείναμε σε μια τακτική της μεγαλύτερης δυνατής συνεννόησης με άλλες δυνάμεις όταν αυτό βοηθούσε το κίνημα. Δώσαμε όλες τις δυνάμεις μας για να ενισχύσουμε την αγωνιστική κατεύθυνση στην ΕΛΜΕ Πειραιά. Ενισχύσαμε (σε κάποια ζητήματα, όπως αυτό της αυτοαξιολόγησης με άλλες δυνάμεις) τη γραμμή υποστήριξης των δικαιωμάτων μας και τις σχετικές δράσεις. Στις θετικές αποφάσεις της ΕΛΜΕ εκτιμάμε ότι σημαντικό ρόλο έπαιξε η αποδυνάμωση της φιλοκυβερνητικής ΔΑΚΕ (η οποία με περισσή υποκρισία καμώνεται την αντικυβερνητική), η εξαφάνιση της ΠΑΣΚ αλλά και η πίεση που ασκεί η Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής.

Εκτιμάμε όμως ότι –πέρα από τα αναμφισβήτητα θετικά- το ΔΣ της ΕΛΜΕ δεν έχει κάνει αυτά που θα έπρεπε να κάνει ένα σωματείο μέσα στην κρίση, με ένα συνδικαλιστικό κίνημα που βρίσκεται και το ίδιο σε ανυποληψία και κρίση. Όσο μας αφορά καταθέσαμε μέσα στη χρονιά πολλές προτάσεις. Που όμως συναντούσαν σχεδόν κάθε φορά απέναντι το μπλοκ ΠΑΜΕ-ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ. Είτε με καταψήφιση, είτε με κωλυσιεργίες, απορρίφθηκαν:

Οι προτάσεις για μετεξέλιξη των απεργιακών επιτροπών σε επιτροπές αγώνα μετά την απεργία, πέρυσι το φθινόπωρο, ως μια προσπάθεια να στηριχτεί η σωματειακή δράση από ένα ευρύτερο έξω από παρατάξεις δυναμικό.Οι προτάσεις για καλύτερη οργάνωση του σωματείου, μέσω επιτροπών-συσκέψεων της ΕΛΜΕ ανά δήμο.Οι πάμπολλες προτάσεις για κοινές διαδικασίες (συζητήσεις-συνδιοργάνωση-κινητοποιήσεις) με τα άλλα σωματεία του Πειραιά, ειδικά τους δασκάλους που μας συνδέουν τόσα κοινά, αλλά και τους εργαζόμενους στο δημόσιο με βάση την αξιολόγηση και τις διαθεσιμότητες απολύσεις.Η πρόταση για οργάνωση από την ΕΛΜΕ αντιιμπεριαλιστικής εκδήλωσης, την οποία κάναμε κρίνοντας ότι οι πολεμικές συρράξεις (Μέση Ανατολή, Ουκρανία) ως αποτέλεσμα της έντασης της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και των αντιθέσεων ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές, μαζί με την ευθυγράμμιση της ελληνικής κυβέρνησης, αυξάνουν κατακόρυφα τους κινδύνους για τους λαούς της περιοχής – και το δικό μας.

Οι ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ θέλουν έναν κυβερνητικό συνδικαλισμό, το ΠΑΜΕ θέλει κινήσεις που να είναι ελεγχόμενες από τα πάνω και προς όφελος του ΚΚΕ, οι ΣΥΝΕΚ θέλουν κινήσεις που θα εντάσσονται στα κυβερνητικά σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτά τα δεδομένα, με αυτή τη φοβία να περάσει ο αγώνας στα χέρια των εργαζομένων, είχαμε το πρόβλημα ένα σωματείο με 140 σχολεία και 3.500 εργαζόμενους να οργανώνεται σε καθημερινή βάση από ένα 9μελές συμβούλιο... Πράγμα αδύνατο που πολιτικά καταλήγει στη διαχείριση. Αντίθετα, εμείς θέλουμε από τα κάτω κινήσεις, θέλουμε συντονισμό μεταξύ χώρων και σωματείων με στόχο την ανάπτυξη αγώνων και την πολιτική, ιδεολογική και οργανωτική συγκρότηση των εργαζομένων.

Η πρότασή μας!

Αγωνιζόμαστε

Για ένα σωματείο μαζικό, αγωνιστικό, οργανωμένο στη βάση!Ενάντια στο συνδικαλισμό της συνδιαλλαγής, της συνδιαχείρισης της κρατικής πολιτικής και της υποταγής!Για μαζικούς, πανεργατικούς, παλλαϊκούς αγώνες ανατροπής των μνημονίων και της επίθεσης κεφαλαίου – ΕΕ-ΔΝΤ. Για συντονισμό και πολιτικοποίηση των αγώνων!Ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς στην περιοχή. ΝΑΤΟ και ΕΕ μας βάζουν σε περιπέτειες, δεν είναι προστάτες μας!

Διεκδικούμε

Καμία απόλυση! Να γυρίσουν πίσω στις θέσεις τους όλοι οι συνάδελφοι που είναι σε διαθεσιμότητα. Να ανατραπεί το θεσμικό πλαίσιο της διαθεσιμότητας-απολύσεων.Να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας. Ουσιαστικές αυξήσεις τώρα. Όχι στο νέο μισθολόγιο-ακώλυτη μισθολογική εξέλιξηΑνατροπή της αξιολόγησης και όλων των νομοθετημάτων της. Κανένας εκπαιδευτικός αξιολογητής!Όχι στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Μόνιμη, σταθερή και με πλήρη δικαιώματα δουλειά για όλους. Οι συνάδελφοι αναπληρωτές στα σωματεία!Όχι στο νέο λύκειο της αμορφωσιάς και των ταξικών φραγμών! Δωρεάν και Δημόσια παιδεία για όλους.Κάτω τα χέρια από την δημόσια και κοινωνική ασφάλιση. Δημόσια ποιοτική και δωρεάν περίθαλψη για όλους! Κάτω τα χέρια από τις συντάξεις!Δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες, όχι στην κρατική τρομοκρατία – όχι στο νέο αντι-συνδικαλιστικό νόμο!

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ Γ. ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΜΕ ΤΡΙΤΗ 9/12, ώρα 10.30πμ

ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΔΣ ΤΗΣ ΕΛΜΕ ΔΕΥΤΕΡΑ 15/12, 8.00πμ – 8 μμ (συγκρ. Τζαβέλα)

Ενισχύστε – ψηφίστε Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής

Tags: Ενότητα Αντίστασης ΑνατροπήςΕΛΜΕ Πειραιάεκλογοαπολογιστική