Αντεπίθεση των Εκπαιδευτικών: Διακήρυξη για το 18ο συνέδριο της ΟΛΜΕ

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟΥΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΥΣ

ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ

Για άλλη μια φορά η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι έτοιμη να ικανοποιήσει τις ορέξεις των τοκογλύφων δανειστών. Αν κλείσει η 2η αξιολόγηση θα έχουν περάσει τα εργασιακά, η ενίσχυση του Υπερταμείου, η ρύθμιση των κόκκινων δανείων, θα έχει δρομολογηθεί η μείωση δαπανών στον χώρο της υγείας, η κατάργηση επιδομάτων

κ.α. Για να διασφαλιστούν τα πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2020 θα εφαρμοστούν μέτρα όπως η μείωση του αφορολόγητου από τα σημερινά επίπεδα στις 5.500 ευρώ ετησίως, ώστε να συγκεντρωθούν επιπλέον έσοδα 1,8 δισ. ευρώ ή μέτρα όπως η άμεση κατάργηση της «προσωπικής διαφοράς» στις συντάξεις, ενώ μετά το 2020 θα περάσουν σε μείωση ακόμη και αυτής της ελεεινής «εθνικής σύνταξης» των 384 ευρώ ώστε να εξοικονομηθούν άλλα περίπου 1,8 δισ. ευρώ. Ιδιαίτερο μένος δείχνουν για τη νέα γενιά, καθώς με τον υποκατώτατο μισθό, την “part time”, τη μαύρη και απλήρωτη εργασία, τους συμβασιούχους, τους «ωφελούμενους» στο δημόσιο και τους μαθητευόμενους, επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα μοντέλο εργαζόμενου με δικαιώματα δουλοπάροικου.

Η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας δείχνει αποφασιστικότητα και βιασύνη να κλείσει εκκρεμότητες που ορίζονται με λεπτομέρειες στις σελίδες του 3ου μνημονίου. Oι βασικές δεσμεύσεις αφορούν: νομοθέτηση νέου πλαισίου αξιολόγησης, Μαθητεία για την πλειοψηφία των αποφοίτων της τεχνικής εκπαίδευσης, Εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και ευθυγράμμιση της εκπαιδευτικής πολιτικής με τις «βέλτιστες πρακτικές των χωρών του ΟΟΣΑ».

Η αξιολόγηση θα παίξει το ρόλο του «κόφτη» για εκπαιδευτικούς, μαθητές και σχολικές δομές

Έτσι μετά τη μαθητεία και το επικείμενο νομοσχέδιο για το λύκειο, σειρά στις προτεραιότητες του υπουργείου έχει η αξιολόγηση. Από την πρώτη μέρα της θητείας του ο νέος υπουργός φρόντισε να ξεκαθαρίσει ότι θα εφαρμοστεί η αξιολόγηση η οποία δεν θα έχει στόχο την τιμωρία, επιχειρώντας να καθησυχάσει τους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι δεν εμπιστεύονται την αξιολόγηση και την αρνήθηκαν επανειλημμένα όσες φορές επιχειρήθηκε η εφαρμογή της από προηγούμενους υπουργούς Παιδείας. Η αξιολόγηση θα είναι το μέσο για να περάσουν όλες τις ακραία νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση. Σ’ αυτό το έργο ο υπουργός Παιδείας δεν είναι μόνος του. Έρχονται να υποστηρίξουν τις θέσεις του -για διοικητικά, οικονομικά και παιδαγωγικά αυτόνομο σχολείο το οποίο θα αξιολογείται- ο ΣΕΒ, η κομισιόν, ο ΟΟΣΑ και τελευταία η ΑΔΙΠΠΔΕ (Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση). Όλοι αυτοί έχουν καταθέσει στην κυβέρνηση εκθέσεις για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, στις οποίες έχουν ενσωματώσει τα πορίσματα του υποτιθέμενου εθνικού διαλόγου για την παιδεία, καθώς και τις δεσμεύσεις τις κυβέρνησης στο 3ο μνημόνιο.

Στην «Έκθεση παρακολούθησης της εκπαίδευσης και της κατάρτισης του 2016» της Ε.Ε για την εκπαίδευση στην Ελλάδα τονίζεται ότι «Κακώς έχει σταματήσει η αξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών». «Δεδομένης της θετικής επίδρασης που μπορούν να έχουν η αυτονομία και η λογοδοσία στις εκπαιδευτικές επιδόσεις, θεωρείται ανησυχητικό ότι έχουν ανασταλεί οι διαδικασίες για την αξιολόγηση (αυτοαξιολόγηση για τα σχολεία και ατομική αξιολόγηση εκπαιδευτικών), ακόμη και στην ιδιωτική εκπαίδευση».

Ο ΟΟΣΑ μέσα από την ενδιάμεση (θα ακολουθήσει και άλλη μέχρι το τέλος του 2017) επικαιροποιημένη έκθεσή του για την εκπαίδευση στην Ελλάδα συνοπτικά προτείνει: α) περισσότερη αυτονομία της σχολικής μονάδας που θα αφορά στο προσωπικό, στα προγράμματα σπουδών και στην εκτέλεση του προϋπολογισμού β) αποκέντρωση του προϋπολογισμού, σύνδεση της εκπαίδευσης με τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, συμμετοχή των γονέων στον σχεδιασμό της εκπαιδευτικής διαδικασίας, χρηματοδότηση του δημόσιου σχολείου με βάση τις σχολικές εγγραφές (εκπαιδευτικά κουπόνια) και την εξωτερική αξιολόγηση της απόδοσής τους γ) η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας να επανεισαχθεί και να συνδεθεί με την ατομική των εκπαιδευτικών και την εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων δ) περισσότερες διαδικασίες αξιολόγησης επί των επιδόσεων των σχολείων (κατά αναλογία του διεθνούς διαγωνισμού PISA για την αξιολόγηση των μαθητών).

Ενίσχυση της αυτονομίας του σχολείου ζητάει και ο ΣΕΒ. Επιπλέον προτείνει καθιέρωση εθνικών στρατηγικών στόχων βάσει των οποίων θα αξιολογούνται τα σχολεία, επέκταση της μαθητείας, μείωση του μισθολογικού κόστους και αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών.

Η ΑΔΙΠΠΔΕ, σχετικά με την «αξιολόγηση των σχολικών μονάδων» μας θυμίζει στην έκθεσή της τον ήδη διακηρυγμένο στόχο της κυβέρνησης για «αυτοαξιολόγηση» προτείνοντας αναβαθμισμένο ρόλο «εσωτερικού» αξιολογητή στους σχολικούς συμβούλους. Όταν εμπεδωθεί κουλτούρα «αξιολόγησης» θα μπορεί να εφαρμοστεί και η «εξωτερική αξιολόγηση» σε συνδυασμό με την «εσωτερική». Αποσύνδεση της παιδαγωγικής επάρκειας από το πτυχίο, στις σχολές που την έχουν, ακόμα μεγαλύτερη αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα, επαναφορά της δόκιμης φάσης του νεοδιόριστου εκπαιδευτικού με επιμορφώσεις και παρακολούθηση από σχολικούς συμβούλους και «μέντορες». Επίσης προτείνει ενίσχυση της «αυτονομίας» των σχολικών μονάδων, με διαφοροποιημένη χρηματοδότηση και διαφοροποιημένο πρόγραμμα μαθημάτων κατά το 25% του αναλυτικού προγράμματος το οποίο θα αποφασίζεται σε σχολικό επίπεδο.

Η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας με στόχο τη διάλυση – ιδιωτικοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης, το τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών και των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών, κάνει ένα ποιοτικό βήμα προς την κατεύθυνση της καλλιέργειας κουλτούρας αξιολόγησης σε μαθητές και εκπαιδευτικούς. Έτσι, στη μέση της σχολικής χρονιάς στέλνει εφαρμοστικές εγκυκλίους για εκπόνηση «δημιουργικών» εργασιών στα γενικά Λύκεια, για την υλοποίηση της Θεματικής Εβδομάδας στα Γυμνάσια και για την μαθητεία στα ΕΠΑΛ. Με την εκπόνηση των «δημιουργικών» εργασιών και τη δυνατότητα που δίνει στους μαθητές να διαλέγουν καθηγητή, θα δώσει άλλο ένα μετρήσιμο μέγεθος για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού, αλλά και της σχολικής μονάδας. Επιπλέον με τη θεσμοθέτηση του ατομικού φακέλου του μαθητή, εισάγεται μια νέα μορφή σκληρής και ταξικής αξιολόγησης του μαθητή που θα τον ακολουθεί στην υπόλοιπη ζωή του. Όσο για την «Θεματική Εβδομάδα» το ίδιο το υπουργείο κάνει ξεκάθαρο, ότι μέσω της υλοποίησή της επιτυγχάνεται σε ένα βαθμό και η αυτονομία της σχολικής μονάδας. Η κάθε σχολική μονάδα θα υλοποιήσει τη «Θεματική Εβδομάδα» ανάλογα με τα μέσα και τους πόρους που διαθέτει, θα εμπλέξει ή όχι στο πρόγραμμα του σχολείου και στο περιεχόμενό του φορείς εκτός της εκπαιδευτικής κοινότητας (Μ.Κ.Ο.) ανάλογα με την απόφαση του συλλόγου διδασκόντων. Η σχετική εγκύκλιος εφαρμογής υποδεικνύει πως θα τυποποιηθούν (με δείκτες, ελεγχόμενο πλαίσιο κ.λ.π.) και πως θα γίνουν μετρήσιμα τα αποτελέσματα της υλοποίησης των όποιων δράσεων, έτσι ώστε να χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων αφού αναρτηθούν στην ιστοσελίδα του σχολείου και στη σελίδα του ΙΕΠ.

Άμεσα ξεκινάει η αξιολόγηση των στελεχών της εκπαίδευσης, θα ακολουθήσει η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας και τέλος θα γίνει και η ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Κατά τα λεγόμενα του κ. Γαβρόγλου όλα αυτά συμπεριλαμβάνονται στο Τριετές Σχέδιο του υπουργείου Παιδείας που συμφωνήθηκε με τους θεσμούς. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι και η προετοιμασία από το Υπουργείο νομοθετικής ρύθμισης για την αναβάθμιση της ΑΔΙΠΔΕ στο πλαίσιο της εφαρμογής της αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας και της αξιολόγησης σε πρώτη φάση 20.000 στελεχών της εκπαίδευσης. Η ΑΔΙΠΔΕ θεσμοθετήθηκε το 2013 από την συγκυβέρνηση Σαμαρά και δεν ήταν τίποτε άλλο από την υιοθέτηση από το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα της νεοφιλελεύθερης αντιεκπαιδευτικής πολιτικής που προωθούσε ο ΟΟΣΑ -ήδη από το 2011 και η ΕΕ. Στοχεύει στην εμπέδωση της πλήρους ιδιωτικοποίησης της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης, δεν καταργήθηκε από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ και σήμερα αναμένουμε την αναβάθμιση αυτής της δήθεν Ανεξάρτητης Αρχής που εξακολουθεί να έχει τον συνολικό ρόλο της εποπτείας και της εφαρμογής της αξιολόγησης.

Καταστροφικές θα είναι οι συνέπειες για την ίδια την ύπαρξη του δημόσιου και δωρεάν σχολείου αν αφήσουμε να πραγματοποιηθούν τα σχέδια του υπουργείου Παιδείας. Δεν πρέπει να έχουμε καμία αυταπάτη. Η αξιολόγηση θα κλείσει σχολεία, θα απολύσει εκπαιδευτικούς, θα απορρίψει και θα πετάξει εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας μαθητές.

Τα χειρότερα έρχονται…

Το «νέο» Λύκειο του «Εθνικού Απολυτηρίου», που υποτίθεται ότι θα συνοδεύεται από κατάργηση των Πανελληνίων, θα είναι στην πραγματικότητα ένα εξεταστικό κάτεργο, σχεδιασμένο να αποκλείσει ένα μεγάλο ποσοστό των μαθητών, και θα οδηγήσει σε μαζικές συγχωνεύσεις-καταργήσεις, απώλειες οργανικών θέσεων και τελικά απολύσεις. Στα ΕΠΑΛ, ξεκίνησε η εφαρμογή της «μαθητείας» στο τέταρτο έτος (τυπικά προαιρετικής, όμως απαραίτητης για τη συμμετοχή σε εξετάσεις πιστοποίησης και την απόκτηση Πτυχίου Ειδικότητας με κάποια αξία), που θα εξασφαλίζει στους εργοδότες φτηνό εργατικό δυναμικό και στο δημόσιο τζάμπα προσωπικό για να κλείνει τις «τρύπες» του χωρίς να κάνει προσλήψεις.

Το «νέο» σχολείο, σύμφωνο με τις κατευθύνσεις ΕΕ και ΟΟΣΑ, θα είναι «αποκεντρωμένο» και «αυτόνομο» οικονομικά και παιδαγωγικά, δηλαδή απόλυτα εξαρτημένο από τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες της περιοχής του. Οι συνέπειες για τους μαθητές φτωχών περιοχών θα είναι τραγικές. Το σχολείο θα λειτουργεί σαν επιχείρηση, υποχρεωμένο να βρίσκει «πόρους» για την επιβίωσή του, δηλαδή χορηγούς και δίδακτρα, φροντίζοντας διαρκώς ώστε να εξασφαλίζει την προτίμηση των γονέων-μαθητών «πελατών» κατά την εφαρμογή του διαβόητου «κουπονιού». Σε αυτά τα πλαίσια θα έρθει και η «αξιολόγηση» σχολικής μονάδας και εκπαιδευτικών, που θα αφορά το κατά πόσο εφαρμόζουμε αυτές τις πολιτικές ιδιωτικοποίησης του δημόσιου σχολείου – η οποία θα είναι ολοκληρωτική, καθώς ακόμα και τα σχολικά κτήρια εντάσσονται στο υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων και πολύ σύντομα τα σχολεία θα πρέπει να πληρώνουν ενοίκιο σε ιδιώτες για να λειτουργήσουν!!

Η βαρβαρότητα των Μνημονίων δεν αντιμετωπίζεται με τις πολιτικές των παρατάξεων που κυριαρχούν στο συνδικαλιστικό μας κίνημα

Ο μνημονιακός και κυβερνητικός συνδικαλισμός των ΔΑΚΕ (ΝΔ) – ΠΕΚ (ΠΑΣΟΚ) – ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ), σε αγαστή πλέον συνεργασία και σε επίπεδο ΔΣ της ΟΛΜΕ, είναι το μακρύ χέρι κυβέρνησης – τρόικας μέσα στον κλάδο, διαλύει συνειδητά τα συνδικάτα και πρέπει με την ψήφο μας και κυρίως με τη δράση μας να τους στείλουμε οριστικά στο περιθώριο.

Το ΠΑΜΕ (ΚΚΕ) συνεχίζει τη διασπαστική πολιτική των χωριστών κινητοποιήσεων και τις συκοφαντικές επιθέσεις ενάντια σε αγωνιστές και σωματεία που δεν ελέγχει. Καλλιεργεί την ηττοπάθεια, υπονομεύει κάθε ριζοσπαστικό αγώνα (όπως οι απεργίες του 2013) και παραπέμπει τα πάντα στην εκλογική του ενίσχυση και την ομιχλώδη «λαϊκή εξουσία».

Οι Παρεμβάσεις(ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΛ-ΚΚΕ), παρά τη συμβολή τους στους αγώνες, φέρουν κι αυτές βαρύτατες ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος των εκπαιδευτικών. Δεν έχουν καμία πολιτική αντιμετώπισης της γάγγραινας του γραφειοκρατικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, επιμένουν στη χρεοκοπημένη τακτική της «πίεσης» προς τις ηγεσίες των ΟΛΜΕ-ΔΟΕ να κηρύξουν και να οργανώσουν απεργίες και κινητοποιήσεις. Η πολιτική τους, να πιέζουν μέσα στα όργανα τις δυνάμεις της ρεφορμιστικής αριστεράς για να ανασυγκροτήσουν το συνδικαλιστικό κίνημα, γίνεται όλο και πιο αδιέξοδη. Εστιάζουν στην ενίσχυσή τους στα ΔΣ των σωματείων, υποβαθμίζοντας την αναγκαιότητα συγκρότησης επιτροπών αγώνα, που δεν θα είναι απλά συμπληρωματικά όργανα κάτω από τα Δ.Σ και έτσι θα σπάνε την αδράνεια που επιβάλλουν οι ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και θα επιτρέπουν το πέρασμα των αγώνων στα χέρια των ίδιων των εκπαιδευτικών.

Ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος

Συναδέλφισσες- συνάδελφοι, ο αγώνας για την αντιμετώπιση της βαρβαρότητας που βιώνουμε αλλά και για μια νικηφόρα αντεπίθεση απαιτεί από όλους μας να καταπιαστούμε επίμονα και αποφασιστικά με την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος στην εκπαίδευση και την επίλυση των προβλημάτων του. Η Αντεπίθεση των Εκπαιδευτικών καλεί να προωθήσουμε ένα σχέδιο ανασυγκρότησης της ΟΛΜΕ και των ΕΛΜΕ, με στόχο την ενεργοποίηση όλο και περισσότερων συναδέλφων, τη στήριξη των Γενικών Συνελεύσεων, τη δημιουργία επιτροπών αγώνα για την αποτελεσματική προετοιμασία και περιφρούρηση των απεργιών. Μόνο έτσι μπορούμε να προετοιμάσουμε μαζικές και ριζοσπαστικές κινητοποιήσεις, που θα κλιμακώνονται και θα συντονίζονται με όσους εργαζόμενους κινητοποιούνται ενάντια στο 3ο Μνημόνιο, και να οικοδομήσουμε ένα Πανεκπαιδευτικό Μέτωπο με γονείς- μαθητές –φοιτητές –εργαζόμενους για τη σωτηρία της δημόσιας εκπαίδευσης.

Παλεύουμε για :

Κατάργηση παλιών και νέων μνημονίωνΕνιαίο Δημόσιο Δωρεάν 12χρονο Σχολείο για όλουςΑύξηση δαπανών στο 5% του ΑΕΠ άμεσα! Μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών. Επαναφορά ωραρίου. Κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής εργασίας. Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών-ωρομισθίων.Κατάργηση όλων των νόμων και υπουργικών αποφάσεων που κόβουν μαθήματα, καταργούν τμήματα και εργασιακά δικαιώματα, επιβάλλουν υποχρεωτικές μετακινήσεις.Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση και Δωρεάν Ιατροφαρμακευτική Περίθαλψη για όλους. Πλήρη σύνταξη, ίση με τον τελευταίο μισθό στα 30 χρόνια υπηρεσίας, ή στα 55 για τις γυναίκες και στα 60 για τους άνδρες. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.Επαναφορά μισθών-συντάξεων. Ακώλυτη Μισθολογική Εξέλιξη.Καμία «αξιολόγηση». Καμία σύνδεση αξιολόγησης με μισθό και απολύσεις.Κατάργηση του αντιδημοκρατικού Πειθαρχικού Δικαίου. Κάτω το κράτος Έκτακτης Ανάγκης. Καμία σύμπτυξη τμημάτων, συγχώνευση – κατάργηση σχολείου. 20 μαθητές στο τμήμα, 15 στις κατευθύνσεις, 10 στα εργαστήρια.Διαγραφή του χρέους, γιατί η πληρωμή του δεν αφήνει κανέναν πόρο για τις ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας.Έξοδο από το ευρώ και την Ε.Ε, γιατί ευρώ σημαίνει μνημόνια και διάλυση της ελληνικής οικονομίας.Εθνικοποίηση κάτω από εργατικό έλεγχο των βασικών τομέων της οικονομίας και των τραπεζών, γιατί είναι ο μόνος τρόπος για παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας.

Ψηφίζουμε –Στηρίζουμε

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ των ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

(: 2310265730, e-mail: [email protected]

αντεπίθεση των εκπαιδευτικώνΕκλογές ΟΛΜΕ Συνέδριο18ο Συνέδριο ΟΛΜΕΣυνέδριο ΟΛΜΕΟΛΜΕδιακήρυξη