Μαρμελάδα limequat και πορτοκάλι

Αυτά, μάλιστα… Αυτό ήταν δώρο. Μία φίλη μου έφερε πριν από λίγες ημέρες, ταξείδι μακρινό, από τον κήπο της, κάτι περίεργα φρουτάκια που, και εγώ ο πολύπειρος και θαλασσοδαρμένος θαλασσοπόρος, των τριών ωκεανών και των πέντε θαλασσών, δεν είχα ξαναδεί ποτέ προηγουμένως. Έκανα μάλιστα το λάθος να τα πάρω, να τα εκλάβω, σαν koumquat (κουμκουάτ). Μου φάνηκαν είναι η αλήθεια λίγο πιο... χλωμά, αλλά έως εκεί. Τους συμπεριφέρθηκα, λοιπόν, σαν κουμκουάτ. Βρήκα και έφτιαξα μία νοστιμότατη μαρμελάδα, ακολουθώντας οδηγίες για τα πανέμορφα αυτά “κινέζικα μανταρίνια”. Όταν όμως μου αποκαλύφθηκε

η αλήθεια (στη πραγματικότητα, η φίλη μου το είχε ήδη πει, εγώ όμως είχα το μυαλό μου στα... ταψιά με το φαγητό της εκδήλωσης, που... άδειαζαν πολύ γρήγορα (καταλάβατε που έγινε η “τελετή παράδοσης”, έτσι; ), όταν λοιπόν πήγα να την ανεβάσω, αντιμετώπισε η κακομοίρα (η συνταγή, όχι η φίλη) μία σοβαρή “κρίση ταυτότητας”. Το... παπάκι αποδείχθηκε κύκνος.

Νοιώθω ότι πρέπει να της πω ένα ακόμη μεγαλύτερο ευχαριστώ (της φίλης, όχι της συνταγής) επειδή, χάρις στο ενδιαφέρον της να θυμηθεί ότι, δύο (και βάλε) χρόνια πριν, της είχα πει πως θα με ενδιέφερε να φυτέψω και εγώ στον κήπο μου αυτό το όμορφο δενδράκι που μου είχε περιγράψει, αλλά και στην καλοσύνη της να μη μου φέρει... σκέτα κουκούτσια, έχω στα ντουλάπια μας δύο βαζάκια πολύ νόστιμης μαρμελάδας.

Α, δεν σας το είπα; Η μαρμελάδα αυτών των συμπαθέστατων φρούτων που προέρχονται από τη διασταύρωση lime (λάιμ) και koumquat (κουμκουάτ) έγινε η αγαπημένη της γυναίκας μου, και αυτό είναι μεγάλο ατού, ειδικότερα τώρα που πρόκειται να... αρχίσει η τελική φάση των αγώνων champions league. Μου χρωστάει η κυρία, μου χρωστάει και δεν θα το αφήσω ανεκμετάλλευτο !