Χταπόδι “briao”. “Μεθυσμένο” και απίστευτα νόστιμο

Τί κάνεις όταν, πηγαίνοντας στο ιχθυοπωλείο της γειτονιάς για μπακαλιάρο, δεις εκεί παραδίπλα, πάνω στο πάγκο με τον πάγο, ένα μικρό (λέμε τώρα…, του κιλού περίπου) χταπόδι, αλλά άλλο τόσο ωραίο, με υγρό και σφριγηλό δέρμα, με το άρωμα της θάλασσας ακόμη επάνω του, εν πάση περιπτώσει, α-κα-τα-μά-χη-το. Η απάντηση είναι, φυσικά, το αγοράζεις επί τόπου.

Και το μαγειρεύεις αμέσως. Σωστά; Λ Α Θ Ο Σ!!! Το ξεπλένεις καλά να φύγουν πετρούλες, άμμος, κλπ, το καθαρίζεις (μάτια, ράμφος, εσωτερικό κουκούλας, το

βάζεις στην κατάψυξή σου και …για δυό ‘βδομάδες ζεις με το όνειρο του πότε θα περάσει αυτός ο χρόνος για να το βγάλεις, να το ξεπαγώσεις και Τ Ο Τ Ε να το μαγειρέψεις. (δείτε “Μυστικά” [1])

Το χταπόδι, για τον περισσότερο κόσμο τουλάχιστον, είναι μία αγαπημένη γεύση, συνδεδεμένη άρρηκτα με το καλοκαίρι, τη ζέστη, την αλμύρα, τις διακοπές. Προσωπικά μου αρέσει όσο λίγα πράγματα σε ένα τραπέζι. Βραστό, ψημένο στα κάρβουμα, με κόκκινη σάλτσα, ξυδάτο, μαγειρεμένο με πατάτες ή με κοφτό μακαρόνι, με κάθε τρόπο. Η συνταγή που ακολουθεί είναι κάπως πιο απαιτητικό στην ετοιμασία του, αλλά τόσο νόστιμο, μα τόσο νόστιμο, που θα γλύφετε τα μουστ…. τις μύτες από τις αφέλιές σας.

Μαγειρεμένο σε κόκκινο κρασί, σε πολύ κόκκινο κρασί, είναι πράγματι αυτό που λέει το όνομά του: Ένα χταπόδι “μεθυσμένο” ή, πιο σωστά, ένα χταπόδι “briao”, όπως είναι το όνομα του στην τοπική διάλεκτο της Τοσκάνης (χταπόδι “ubriaco” για την υπόλοιπη Ιταλία). Ένα χταπόδι πολύ μαλακό, που συνοδευμένο από τοσταρισμένες και μουσκεμένες από τη σάλτσα του φέτες ζυμωτού ψωμιού γίνεται μία λιχουδιά που θα σας μείνει αξέχαστη!