Το κρασί μου κρύωσε!

Η σημασία των σωστών θερμοκρασιών σερβιρίσματος στην ανάδειξη ενός οίνου και πώς τις επιτυγχάνουμε.

Ενα κρασί προϋποθέτει αμέτρητες ώρες αγώνα και κόπου στο αμπέλι, το οινοποιείο και το κελάρι προτού φτάσει στο ποτήρι μας. Αυτές μπορεί να γίνουν καπνός -ή μάλλον οινόπνευμα!- αν εμείς το σερβίρουμε σε λάθος θερμοκρασία. Και αυτό γιατί, όταν είναι πιο παγωμένο απ’ ό,τι πρέπει, τα αρώματά του χάνουν σε ένταση και τα στυφά στοιχεία του γίνονται ενοχλητικά, ενώ, αντιστοίχως, όταν είναι πιο ζεστό, η οξύτητά του τονίζεται δυσάρεστα.

Ανάλογα με τα επιμέρους χαρακτηριστικά του, κάθε

τύπος κρασιού αναδεικνύεται καλύτερα σε συγκεκριμένες θερμοκρασίες. Τα ιδιαίτερα όξινα αφρώδη αγαπούν το πάγωμα στους 6° - 9° C, ενώ όλα τα λευκά (ξηρά και γλυκά) καθώς και τα ροζέ τους 8° - 12° C. Τα πιο πλούσια σε τανίνες ερυθρά μεγιστοποιούν την απόλαυση στους 14° - 18° C, ενώ τα ερυθρά ξαδελφάκια τους λίγο χαμηλότερα, στους 13° - 15° C.

Μέσα στα όρια κάθε κατηγορίας, η σωστή θερμοκρασία θα επιλεγεί από τα ιδιαίτερα γευστικά χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου κρασιού (αν τα ξέρουμε), αλλά και από την ποιότητά του. Ειδικά όσον αφορά την τελευταία, θα πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι υψηλότερες θερμοκρασίες αναδεικνύουν την πολυπλοκότητα ενός σπουδαίου κρασιού, ενώ χαμηλότερες ενισχύουν τον δροσιστικό χαρακτήρα ενός φρέσκου.

Ετσι, ένα πολύ τανικό (στυφό) ερυθρό θα πρέπει να σερβιριστεί κοντά στους 18° C, ενώ ένα μαλακό φρουτώδες στους 15 βαθμούς. Αντίστοιχα, ένα πολύπλοκο λευκό «ράτσας» θα αναδειχθεί στους 12° C, ενώ ένα ελαφρύ, παιχνιδιάρικο λευκό στους 8 βαθμούς.

Πώς φτάνουμε στη σωστή θερμοκρασία;

Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι, εκτός από τη σπάνια περίπτωση όπου κάποιος διαθέτει ειδική κάβα, το προς σερβίρισμα κρασί πρέπει πάντα -ακόμη και το καταχείμωνο- να κρυώσει πριν σερβιριστεί. Και αυτό γιατί τα περισσότερα σπίτια έχουν όλες τις εποχές του χρόνου θερμοκρασίες που ξεπερνούν τους 20 βαθμούς, ενώ το κατακαλόκαιρο μπορεί να φτάνουν ακόμη και τους 30. Οι εναλλακτικές είναι οι παρακάτω.

Ψυγείο: Το πλέον κλασικό αλλά και το πλέον αργό. Απαιτεί αρκετές ώρες για τα λευκά και τουλάχιστον δύο για τα ερυθρά. Από την άλλη, ό,τι χάνει σε απόδοση το κερδίζει σε πρακτικότητα…

Κατάψυξη: Με εξαίρεση τα πολύ παλαιά (και συνεπώς εύθραυστα) κρασιά, μη φοβάστε να τοποθετήσετε στην κατάψυξη. Το κρασί δεν πρόκειται να πάθει τίποτα παρά μόνο αν το ξεχάσετε για μέρες. Μιάμιση ώρα για τα λευκά και μισή ώρα για τα ερυθρά είναι ο ελάχιστος χρόνος προκειμένου να βρεθείτε στις επιθυμητές θερμοκρασίες.

Σαμπανιέρα: Γκλάμουρ αλλά και απόλυτη αποτελεσματικότητα, με το χρονόμετρο να σταματά στη μισή ώρα για τα λευκά και στα 5 - 10 λεπτά για τα ερυθρά. Αυτοί οι χρόνοι ισχύουν βέβαια με την προϋπόθεση ότι η σαμπανιέρα μας διαθέτει πολύ πάγο και απαραιτήτως νερό, αφού το υγρό μεταφέρει τη θερμοκρασία γρηγορότερα από τον αέρα.

Υπάρχουν και απρόοπτα;

Υπολογίστε ότι ο χρόνος που θα χρειαστείτε για το άνοιγμα και το σερβίρισμα αλλά και το ίδιο το γυαλί του ποτηριού θα ανεβάσουν τη θερμοκρασία τουλάχιστον κατά 3 βαθμούς· έτσι, αν θέλετε το κρασί σας στους 15 βαθμούς, πρέπει να το κρυώσετε στους 12.

Σε αυτή την περίπτωση, είναι σίγουρο ότι θα δείτε το ποτήρι να γεμίζει υδρατμούς την ώρα που θα σερβίρετε το δροσερό σας ερυθρό μια ζεστή καλοκαιρινή ημέρα. Μην ανησυχήσετε, αυτό είναι κάτι φυσιολογικό και αναπόφευκτο όταν η διαφορά θερμοκρασίας κρασιού - περιβάλλοντος είναι τόσο μεγάλη, που μπορεί να ξεπερνά ακόμη και τους 20 βαθμούς.

Τέλος, μην πανικοβληθείτε αν έχετε ήδη μεταγγίσει το ερυθρό σας κρασί σε καράφα. Υπάρχει χώρος γι’ αυτήν τόσο στο ψυγείο όσο και στη σαμπανιέρα. Οχι όμως και στην κατάψυξη...

Πώς διατηρούμε την επιθυμητή θερμοκρασία;

Ωραία, κρυώσαμε το κρασί. Πώς το διατηρούμε όμως καθ’ όλη τη διάρκεια του γεύματος; Στην επιλογή του πηγαινέλα στο ψυγείο έρχεται να προστεθεί το θαυματουργό Rapid Ice. Το παγώνουμε στην κατάψυξη, «ντύνουμε» με αυτό το μπουκάλι, και έτσι έχουμε εγγυημένη χαμηλή θερμοκρασία μέχρι να αδειάσουμε το περιεχόμενό του. Μάλιστα, αυτό το αξεσουάρ είναι ικανό να φέρει από μόνο του ένα ερυθρό κρασί (όχι όμως και ένα λευκό) στην κατάλληλη θερμοκρασία εντός μιας ώρας. Μοναδικά μειονεκτήματα η εμφάνισή του αλλά και η κάλυψη της ετικέτας.

Τέλος, όταν το θέμα της θερμοκρασίας έρχεται στο προσκήνιο, πάντα να φέρνετε στο μυαλό σας το σοφό ρητό ότι «το κρύο γίνεται ζεστό, το ζεστό όμως δεν γίνεται κρύο». Ετσι, λίγη αναμονή στο ποτήρι μπορεί να φέρει ένα υπερβολικά παγωμένο ποτήρι στη σωστή θερμοκρασία, όμως τίποτα δεν μπορεί να διορθώσει ένα υπερβολικά ζεστό κρασί. Γι’ αυτό, πάντα να παγώνετε τα κρασιά σας με... γενναιοδωρία!

Τα πλούσια σε τανίνες ερυθρά τα απολαμβάνουμε στους 14° - 18° CΤα ερυθρά ξαδελφάκια τους λίγο χαμηλότερα, στους 13° - 15° CΕνώ όλα τα λευκά (ξηρά και γλυκά) καθώς και τα ροζέ στους 8° - 12° CΤα ιδιαίτερα όξινα αφρώδη αγαπούν το πάγωμα στους 6-9 βαθμούς Κελσίου.