Οι πολίτες του Καζακστάν επιλέγουν σταθερότητα και οικονομική ανάπτυξη

ΠΟΛΙΤΙΚΗΞΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΟι πολίτες του Καζακστάν επιλέγουν σταθερότητα και οικονομική ανάπτυξηΤρίτη, Απρίλιος 28, 2015 - 14:18

Το Καζακστάν καταλαμβάνει μία τεράστια χερσαία έκταση και ως προς αυτήν κατατάσσεται στην ένατη θέση παγκοσμίως. Σχεδόν ολόκληρος ο περιοδικός πίνακας του Μεντελέγιεφ βρίσκεται στα έγκατα της γης του, καθώς και τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου, πετρελαίου και φυσικού αερίου. Είναι πλήρες μέλος του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών και άλλων διεθνών οργανισμών.

Το 2010 κατείχε την Προεδρία στον Οργανισμό για την ασφάλεια και συνεργασία στην Ευρώπη και την διεκπεραίωσε επιτυχώς. Είναι μέλος του Συμβουλίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στον Ο.Η.Ε. για την περίοδο 2013-2015. Εδώ οικοδομήθηκε μια καινούρια πρωτεύουσα-η Αστάνα. Η χώρα έλαβε το δικαίωμα να φιλοξενήσει την έκθεση «EXPO-2017».

Αυτό είναι μόνο ένα μέρος των επιτευγμάτων του Καζακστάν για τα τελευταία 21 χρόνια. Θα μπορούσε να σκεφθεί κανείς τότε, το 1991, ότι το κράτος θα πετύχει τόσα πολλά τα επόμενα χρόνια της ανεξαρτησίας του; Ωστόσο, αυτή είναι η πραγματικότητα.

Στις 16 Δεκεμβρίου του 1991, ο Πρόεδρος του Καζακστάν Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ υπέγραψε το Συνταγματικό νόμο που έδινε ανεξαρτησία στη Δημοκρατία του Καζακστάν. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η Καζακική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία ήταν η τελευταία που ανακήρυξε κρατική ανεξαρτησία. Το ανεξάρτητο κράτος έπρεπε να κάνει πολλά βασικά βήματα για να θέσει τα θεμέλιακαι να ξεκινήσει την σύγχρονη ιστορία του νέου Καζακστάν: να δημιουργήσει το δικό του Σύνταγμα, να εισάγει ένα δικό του εθνικό νόμισμα, να εγκρίνει καινούριους κρατικούς και κοινωνικούς θεσμούς.

Τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας του Καζακστάν δεν ήταν εύκολα για τους κατοίκους της χώρας και υπήρχαν πολλοί λόγοι για να αμφιβάλλουν για την επιτυχία του εγχειρήματος.

Από τις πρώτες ημέρες της ανεξαρτησίας του το Καζακστάν εμφανίστηκε σαν ένα πραγματικά φιλειρηνικό κράτος, υπεύθυνο και συνεπές στη διαδικασία πυρηνικού αφοπλισμού και στην ενίσχυση της παγκόσμιας ασφάλειας. Η χώρα έχει βιώσει πολλές φορές τις επιπτώσεις των πυρηνικών εκρήξεων και γι ’αυτό το λόγο είναι ακλόνητη στην προσπάθεια να κάνει τον κόσμο πιο ασφαλή και επιδιώκει τον περιορισμό των όπλων μαζικής καταστροφής.

Τη μεγαλύτερη αναγνώριση στην παγκόσμια σκηνή της χώρας έφερε το «καζάχικο μοντέλο» στη διακυβέρνηση του κράτους. Ενισχύοντας την εθνική ασφάλεια στη Δημοκρατία, ταυτόχρονα καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια να εξασφαλιστεί στην εσωτερική πολιτική η κοινωνική σταθερότητα. Σε αντίθεση με άλλες μετασοβιετικές χώρες, το Καζακστάν, όπου διαβιούν γύρω στις 130 διαφορετικές εθνότητες με διαφορετικές θρησκείες, έχει καταφέρει να αποφύγει τη διχόνοια ανάμεσα στους λαούς του και να διατηρήσει την εγχώρια σταθερότητα. Η θρησκευτική ειρήνη και οι διεθνείς σχέσεις, η ισορροπία μεταξύ παράδοσης και καινοτομίας αποτελούν σημαντικούς παράγοντες στη δημιουργία της κοινωνίας και στη διατήρηση της κρατικής συνοχής. Αυτή είναι η συμβολή του Καζακστάν στην παγκόσμια διαδικασία της αλληλεπίδρασης των διαφορετικών θρησκειών. «Επιθυμούμε η χώρα μας να αντιμετωπίζεται με αυτόν τον τρόπο στη διεθνή σκηνή», έχει δηλώσει πολλές φορές ο Πρόεδρος του Καζακστάν Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ.

Εδώ και 20 χρόνια η χώρα διάλεξε το δρόμο προς τη Δημοκρατία και τον ακολουθεί πιστά μέχρι και σήμερα. Ολα αυτά τα χρόνια το κράτος κυβερνάει ένας Πρόεδρος - ο Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ. Το κόμμα του «Nούρ Οτάν» την τελευταία δεκαετία είναι η κύρια δύναμη διακυβέρνησης της χώρας.

Ακόμα και αυτό δηλαδή η διατήρηση της εξουσίας στα χέρια ενός ανθρώπου και ενός κόμματος είναι προβλέψιμη. Στον Πρόεδρο Ναζαρμπάγιεβ ανατέθηκε ο κύριος ρόλος της εδραίωσης της σταθερότητας στον πολιτικό τομέα και στην οικονομία του κράτους. Οι κατά καιρούς δημοσκοπήσεις διεθνών οργανισμών οργανισμούς πριν από τις βουλευτικές και προεδρικές εκλογές κατά την τελευταία δεκαετία καταδεικνύουν ότι το επίπεδο της εμπιστοσύνης του κοινού στον Πρόεδρο του κράτους παραμένει σταθερά σε υψηλά επίπεδα. Αυτό οφείλεται κυρίως στην πολιτική της κυβέρνησης προς τον ρωσόφωνο πληθυσμό, ο οποίος σύμφωνα με μια πρόσφατη απογραφή αποτελεί περίπου το 30% του συνόλου. Στο Καζακστάν με επίσημη γλώσσα του κράτους την καζάχικη, η ρωσική γλώσσα εξακολουθεί να είναι ευρέως διαδεδομένη και νόμιμα παραμένει γλώσσα «διεθνικής επικοινωνίας». Ταυτόχρονα οι αρχές δεν επιτρέπουν καμία διάκριση με βάση τη γλώσσα ή την εθνικότητα, όπως είχε παρατηρηθεί μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης σε πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. (Οι περισσότερες διακρίσεις σαφώς ήταν στις χώρες της Βαλτικής).

Υπό την πίεση αυτών των συγκεκριμένων τμημάτων του πληθυσμού, το 2007 τροποποιήθηκε το Σύνταγμα που επιτρέπει στον πρώτο πρόεδρο της χώρας (είναι ο Ναζαρμπάγιεβ) να θέτει υποψηφιότητα για πρόεδρος όσες φορές το επιθυμεί.

Από την άλλη πλευρά, το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού κατά την τελευταία δεκαετία έχει αυξηθεί σημαντικά. Και σήμερα, σύμφωνα με την συνολική αξιολόγηση και βαθμολογία των οικονομιών από πλευράς ακαθάριστου εθνικού προιόντος ανά κάτοικο, συμπεριλαμβάνεται στην κατηγορία των χωρών με εισόδημα «άνω του μέσου όρου». Τα σχέδια των αρχών είναι μέσα σε μια δεκαετία να κατατάξουν το Καζακστάν στην κατηγορία του υψηλού εισοδήματος όσον αφορά τη σχέση Α.Ε.Π. ανά κάτοικο.

Μερικά χρόνια πριν, η ομάδα δράσης δυο εκατομμυρίων ανθρώπων επέμενε σε ένα δημοψήφισμα σχετικά με την παράταση της πολιτικής ζωής του Ναζαρμπάγιεβ. Ο ίδιος προτίμησε να γίνουν οι εκλογές. Στα τοπικά μέσα μαζικής ενημέρωσης δημοσιοποιήθηκαν πολλές έρευνες με τα ερωτηματολόγια που υπεβλήθησαν στον πληθυσμό. Σε όλους έκαναν την ίδια ερώτηση - Ποιόν θα ψηφίσετε και γιατί; Οι περισσότεροι απάντησαν ότι κανένας άλλος υποψήφιος εκτός από τον νυν Πρόεδρο Ναζαρμπάγιεβ, δεν υπόσχεται κάτι καλύτερο για το μέλλον. Προσέθεσαν δε ότι ο τελευταίος δε δίνει μόνο υποσχέσεις, αλλά και τις τηρεί.

Με την ευκαιρία, ακόμα και οι παρατηρητές από τον ΟΑΣΕ επεσήμαναν ότι δεν υπάρχουν πραγματικοί ανταγωνιστές για τον Ναζαρμπάγιεβ. Δεν υπάρχουν και τώρα.

Πρόσφατα στη χώρα ανακοινώθηκε η μετάθεση των προεδρικών εκλογών από το 2016 στο 2015 επειδή την ίδια χρονιά αναμένονταν δύο προεκλογικές εκστρατείες, προεδρικές και βουλευτικές εκλογές. Έτσι, για την αποφυγή σύγχυσης αποφασίστηκε να γίνει επίσπευση της ημερομηνίας.

Έτσι στις 26 Απριλίου πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές του Προέδρου του Καζακστάν. Ο Ναζαρμπάγιεφ κέρδισε εκ νέου την εμπιστοσύνη του λαού. Υψηλή συμμετοχή των ψηφοφόρων σε συνδυασμό με το 90% υποστήριξης δείχνει ότι ο πληθυσμός της Δημοκρατίας έχει ανατεθεί το μέλλον του σε έναν πολιτικό που στην πραγματικότητα έχει αποδείξει την πίστη του στο Καζακστάν και τον λαό του.