Η τραγουδίστρια που η ζωή της μοιάζει σε σουξέ

«Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ανακαλύψει νέους ωκεανούς, αν δεν έχει το θάρρος να απομακρυνθεί από την ακτή» έγραψε ο νομπελίστας Γάλλος συγγραφέας André Gide. Και η Κατερίνα Στανίση αν και δεν είχε ποτέ της θράσος, είχε πάντα το κουράγιο και το θάρρος να βουτάει στα βαθιά, να ανοίγεται στο πέλαγος, να απομακρύνεται από την ασφάλεια της ακτής.

Παιδί σεμνό, συνεσταλμένο, χωρίς πολλές παρέες, η Κατερίνα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νάουσα. Οι γονείς της, ο Χρήστος και η Λίτσα, άνθρωποι του μεροκάματου δούλευαν όπου έβρισκαν. «Φτωχοί άνθρωποι ήταν οι γονείς μου. Οπου υπήρχε δουλειά πήγαιναν. Ετσι

μεγάλωσαν, έτσι μεγάλωσαν κι εμάς. Ημουν μαζεμένο παιδί, και ειδικά όταν πήγαινα στο σχολείο. Είχαμε δυσκολίες οικονομικές. Θυμάμαι στο Δημοτικό στη Νάουσα κάποια παιδιά ήταν σε καλύτερη μοίρα από εμάς και αισθανόμουν άσχημα. Να, για παράδειγμα, που δεν έπαιρνα κολατσιό στο σχολείο. Το πρωί πίναμε ένα τσάι με κάτι ξεροκόμματα και στο σχολείο έπαιρνα κανένα μήλο, γιατί είχαμε -λόγω περιοχής που έχει φρούτα αλλά και καθώς οι θείοι μου δούλευαν στα κτήματα- φρούτα. Αλλά ένιωθα άσχημα στο σχολείο. Δεν έχω εικόνες ως παιδί να παίζω. Μόνο λίγο κουτσό στη γειτονιά και μετά στη Γερμανία που πήγαμε με τις συμμαθήτριές μου λίγο» θυμάται η δημοφιλής τραγουδίστρια.

Τα χρόνια δύσκολα και η Γερμανία είναι η λύση για πολλούς Ελληνες. Η Κατερίνα Στανίση ζει ως μετανάστρια στη Γερμανία. «Μέχρι Β' Δημοτικού πήγα στη Νάουσα και μετά έφυγα στη Γερμανία. Δεν πήγαινα σε ελληνικό σχολείο γιατί ήταν χιλιόμετρα μακριά, αλλά σε γερμανικό δύο φορές την εβδομάδα. Κάτι σαν τεχνική σχολή ήταν. Μεγαλώνοντας άρχισα να δουλεύω μαζί με τη μητέρα μου στα εργοστάσια. Οπως καταλαβαίνετε, δεν γεννήθηκα με το μικρόφωνο στο χέρι. Αν και η αλήθεια είναι ότι από μικρή τραγουδούσα στα κρυφά γιατί ντρεπόμουν. Δεν είχα σκεφτεί όμως ποτέ ότι θα γίνω τραγουδίστρια».

Η γειτονιά ήξερε ότι η Κατερίνα τραγουδάει καλά. «Ενας από τους γείτονες είχε ένα μαγαζί απέναντι από το εργοστάσιο και έρχονταν εκεί ελληνικά συγκροτήματα. Μου λέει, λοιπόν, μια μέρα να πάω να τραγουδήσω. Πήγα και έτρεμα σαν το ψάρι βέβαια. Αυτό ήταν το ντεμπούτο μου» λέει γελώντας.

Η αρχή είχε γίνει και στη συνέχεια δέχτηκε προτάσεις να εμφανιστεί και σε άλλα μαγαζιά. «Αρχικά δεν ήμουν σίγουρη ότι θα με αφήσει η μάνα μου. Τότε λέγαμε λαϊκά τραγούδια, πονεμένα. Είχα ζήσει και την ξενιτιά στο πετσί μου από μικρό παιδάκι, όχι ότι δεν μας φέρονταν καλά οι Γερμανοί, αλλά ξένοι ήμασταν σε ένα ξένο τόπο. Τραγουδούσα με την ψυχή μου. Δεκαέξι ετών τραγουδούσα επαγγελματικά. Το μεροκάματο που έπαιρνα ως τραγουδίστρια σαφώς και ήταν πολύ υψηλό σε σχέση με αυτό που έπαιρνα ως εργάτρια. Εγώ δεν βγήκα στη νύχτα για να κάνω την πλάκα μου, βγήκα για να βοηθήσω την οικογένειά μου».

Πιστός της φίλος και σύμμαχος στον αγώνα της ζωής της που ξεκίνησε από πολύ νωρίς ο αδελφός της ο Ανδρέας. «Ηταν μικρότερος, γεννήθηκε στη Γερμανία όταν εγώ ήμουν εννέα ετών. Εγώ τον μεγάλωσα. Τον μεγάλο μου τον αδελφό, τον Κώστα, τον χάσαμε νωρίς γιατί αρρώστησε. Με τον Ανδρέα έχουμε δυνατή σχέση ως αδέλφια. Και σήμερα εκείνος κανονίζει τις δουλειές μου».

Η τύχη τής χαμογέλασε όταν γνωστός Ελληνας ατζέντης της εποχής βρέθηκε στο μαγαζί όπου τραγουδούσε. «Ηταν ο ατζέντης ο Νίκος Νίκολσον, ο καλύτερος στην εποχή του. Ημουν η ανακάλυψή του. Μου είπε ότι αν πάω στην Αθήνα, να πάω να τον βρω. Λίγους μήνες αργότερα ήρθαμε στην Ελλάδα γιατί δουλειές στη Γερμανία δεν υπήρχαν. Με δυο βαλίτσες φτάσαμε εγώ, η μάνα μου και ο αδελφός μου. Με τρένο ήρθαμε αφού είχα εξασφαλίσει τα εισιτήριά μας. Είχαν περισσέψει και κάτι ψιλά και πήγαμε σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου. Την επόμενη μέρα πήγα κατευθείαν στο γραφείο του Νίκολσον και εκείνος μου έκλεισε αμέσως δουλειά και μου έδωσε και μια προκαταβολή. Τα έδωσα στη μάνα μου και κράτησα 50 δραχμές για τα έξοδά μου» εξιστορεί.

Η πρώτη της δουλειά στην Ελλάδα ήταν στη Λάρισα, στο «Μοκάμπο». «Μπήκα στο λεωφορείο και πήγα. Μάλιστα θυμάμαι ότι σε μια στάση που έκανε και κατέβηκαν οι περισσότεροι να τσιμπήσουν κάτι, εγώ δεν έπαιρνα τίποτα γιατί φοβόμουν ότι δεν θα με φτάσουν τα χρήματά μου. Να 'ναι καλά μια κυρία που μάλλον το κατάλαβε και παρά τις αντιρρήσεις μου, με κέρασε κάτι. Είχα αρχικά άγχος, αλλά είχα και φόβο. Δεν την ήξερα την Ελλάδα, μιλούσα και σπαστά ελληνικά, με προφορά δηλαδή, αφού από μικρό παιδάκι ήμουν στη Γερμανία. Ολα πήγαν καλά όμως. Το πρώτο μου μεροκάματο στη Λάρισα ήταν 1.500 δραχμές. Οπως τις πήρα τις έδωσα στη μάνα μου να τακτοποιηθούν με τον αδελφό μου, να νοικιάσουν ένα σπίτι. Ακολούθησαν κι άλλα μαγαζιά σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Θυμάμαι πως πήγαινα έναν μήνα και καθόμαστε για 1,5 χρόνο».

Επόμενος σταθμός η Θεσσαλονίκη. «Μετά κατέβηκα Αθήνα και σιγά-σιγά μπήκα για τα καλά στη δουλειά. Απέκτησα πολλές εμπειρίες. Την αγάπησα τη δουλειά μου και μου το ανταπέδωσε. Οσα σκαμπανεβάσματα κι αν έχω ζήσει, γιατί δεν ήταν όλα ρόδινα, τη σεβάστηκα» παραδέχεται.

Ο Τάκης Μουσαφίρης της γράφει το πρώτο της σουξέ. Ενα τραγούδι που έχει μείνει μέχρι τώρα - ίσως να έχει ξεπεράσει και τον χρόνο. «Δουλεύαμε μαζί στου Καρουσάκη και μου έδωσε το “Μυστικέ μου έρωτα”. Το τραγουδούσα δύο χρόνια στο μαγαζί, γινόταν χαμός, αλλά δεν είχα βγάλει δίσκο. Είχα ένα μικρό συμβόλαιο με την Polygram, αλλά δεν με καλούσαν να το ηχογραφήσω. Το τραγούδι μπήκε στον πρώτο μου δίσκο και πούλησε 80.000 αντίτυπα. Ανοιξαν τα φτερά μου. Δεν καθιερώνεσαι, βέβαια, με έναν δίσκο σε καμία περίπτωση. Θέλει πολλή δουλειά και σωστές επιλογές. Εγώ νιώθω τυχερή που έχω στην “προίκα” μου διαχρονικά κομμάτια που δεν θα σβήσουν στον χρόνο».

Με τον Γιώργο Νταλάρα εμφανίζεται στις συναυλίες του στον «Ορφέα». «Πήγα να τον δω πρόσφατα και έλεγε στον κόσμο πώς έγινε η συνεργασία. Με πήρε τηλέφωνο ένα μεσημέρι που εγώ κοιμόμουν και μου λέει: “Είμαι ο Γιώργος Νταλάρας”. Εγώ νόμιζα ότι μου κάνουν πλάκα και του λέω: “Δεν μας παρατάς, άνθρωπέ μου, έχεις όρεξη μεσημεριάτικα” και του έκλεισα το τηλέφωνο. Με ξαναπήρε όμως και μου λέει: “Κορίτσι μου, ο τραγουδιστής είμαι. Δεν σου κάνω πλάκα” (γέλια) Ηταν μια συνεργασία που με ανέβασε στα ύψη, με γνώρισε ο κόσμος από τις συναυλίες. Τραγούδησα μαζί του στο Ολυμπιακό στάδιο με 80.000 κόσμο και ήμουν μόλις 24 ετών».

Η Κατερίνα Στανίση χτίζει μια ανοδική πορεία με γερές βάσεις. «Δούλεψα πολύ, αλλά ήμουν και τυχερή. Συνεργάστηκα με τον Στέλιο Καζαντζίδη. Ξέρεις τι είναι να είσαι δίπλα του; Ηταν ένας άνθρωπος που δεν το έπαιξε ποτέ, δεν ήταν απόμακρος, μου έδινε συμβουλές. Μεγάλος δάσκαλος. Πάντα μου έλεγε να προσέχω το ρεπερτόριό μου, να επιλέγω καλά τραγούδια που θα μείνουν. Το καλό με μένα είναι ότι δεν καβάλησα ποτέ καλάμι γιατί όλα ήρθαν φυσιολογικά. Δεν έγιναν ξαφνικά και απότομα. Τη δούλεψα την επιτυχία μου. Η νύχτα είναι σκληρή, έχει ανταγωνισμό. Ηρθαν στιγμές που είπα ότι “βαρέθηκα, θα φύγω να κάνω κάτι άλλο”, αλλά δεν αξίζει να παρατήσεις τη δουλειά σου για κανέναν και για τίποτα. Ούτε για τον μεγαλύτερο έρωτα» υποστηρίζει.

Ο γάμος με τον γιο της Ρίτας Σακελλαρίου

Στη Θεσσαλονίκη γνώρισε και τον άνδρα που παντρεύτηκε, τον γιο της Ρίτας Σακελλαρίου. Εμειναν μαζί δεκατέσσερα χρόνια. Εφτά χρόνια σχέσης και εφτά χρόνια γάμου. «Στη Θεσσαλονίκη τον γνώρισα… Τραγουδούσαμε στο ίδιο μαγαζί με τη μητέρα του. Ούτε που ήξερα καλά-καλά ποιος ήταν. Ερωτευτήκαμε και παντρευτήκαμε… Ο,τι έγινε, έγινε, τελείωσε η δουλειά. Ναι, μετάνιωσα γιατί ήμουν δεκαεννιά χρόνων, άβγαλτη ήμουν κι ας δούλευα νύχτα, το μάτι μου δεν έκοβε. Ολες μας οι επιλογές δεν είναι σωστές… Την πλήρωσα ακριβά την επιλογή μου… Τόσο που δεν θέλω να συζητάω γι' αυτά ούτε να τα σκέφτομαι. Μετάνιωσα γιατί έφυγαν εκείνα τα χρόνια και δεν θα ξαναέρθουν, τα έχασα με μια λάθος επιλογή. Ξέρω μόνο ότι ήθελα να φύγω, να τρέξω μακριά, σαν να μην υπήρξε αυτή η περίοδος στη ζωή μου. Για τη Ρίτα δεν θέλω να λέω. Τι να πεις, πλέον, για μια γυναίκα που δεν είναι στη ζωή...» λέει.

Το κεφάλαιο «έρωτας» και η μοναξιά

Στον έρωτα η Κατερίνα Στανίση παραδίνεται. «Οταν ερωτεύεσαι δεν κάνεις παζάρια. Ή αγαπάς με την καρδιά σου ή δεν αγαπάς. Απλώς όσο μεγαλώνεις προσέχεις, γίνεσαι πιο καχύποπτη, αναρωτιέσαι: “Tώρα αυτός γιατί με πλησιάζει;” Παλιότερα, επειδή ήμουν καλοπροαίρετη, την είχα πατήσει. Μια γυναίκα που ψάχνει κάποιον να αγαπήσει πραγματικά φεύγει από μια σχέση μόνο όταν δεν τη γεμίζει, όταν κάτι φταίει. Και για τον άνδρα, βέβαια, ισχύει αυτό. Ποια γυναίκα δεν θέλει ένα μπράτσο να ακουμπήσει, έναν άνθρωπο που να νοιάζεται πραγματικά; Αυτό θέλω. Δεν θέλω μάνατζερ. Δεν ξαναπαντρεύτηκα γιατί δεν βρήκα κάποιον κατάλληλο. Βρήκα άντρες που είχαν “μπράτσα”, αλλά ήθελαν να κάνουν κουμάντο. “Δεν θα πας, δεν θα κάνεις”, δεν είμαι εγώ για τέτοια. Φυσικά και σέβεσαι τον άνθρωπο που είσαι μαζί του και τα θέλω του, αλλά θα πρέπει να κάνει το ίδιο» ξεκαθαρίζει. «Δεν απογοητεύομαι. Μπορεί να μην είμαι η κοπελίτσα, αλλά είμαι πολύ νέα για να φτιάξω τη ζωή μου, να βρω έναν άνθρωπο να ζήσω μαζί του χωρίς στεφάνια. Είμαι αρκετά χρόνια εντελώς μόνη μου. Είναι επιλογή μου», παραδέχεται. ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ

1. Δεν της αρέσουν τα ταξίδια. «Εχω ταξιδέψει τόσο πολύ με τη δουλειά που δεν θέλω, τα βαριέμαι. Μου έχει λείψει το σπίτι μου».

2. Της αρέσει να κάνει βόλτες. «Μαζεύω τα μυαλά μου έτσι. Σκέφτομαι και χαλαρώνω. Μετά θέλω να γυρνάω στο σπίτι να κάνω ταβανοθεραπεία».

3. Φίλους καρδιακούς από τη δουλειά δεν έχει. Εχει όμως πολύ καλές σχέσεις με τους συναδέλφους της.

4. «Τα ξέρετε όλα για μένα. Είμαι ανοιχτό βιβλίο, δεν έχω να κρύψω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα. Αυτό που βλέπεις, αυτό είμαι και νομίζω ότι γι' αυτό με αγαπά και ο κόσμος».

5. Στο σπίτι μαγειρεύει μόνη της. «Να, και τώρα κάνω κεφτεδάκια με μακαρόνια» λέει γελώντας.

6. Ενα από τα αγαπημένα της τραγούδια είναι τα «και μεγαλώνω ένα τραγούδι του Μουσαφίρη. Τώρα έχουμε κυκλοφορήσει στο ΥouΤube δύο νέα τραγούδια ολοκαίνουργια. Το «Ποιος τολμάει και «Ως τις πέντε», ένα τραγούδι με πολύ ρυθμό» λέει η τραγουδίστρια.

7. Δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να πάει στην Eurovision. «Αν ήταν κάτι στα μέτρα μου, δεν ξέρω, μπορεί και να πήγαινα. Καλά έκανε ο Αγάθωνας και πήγε. Η μουσική δεν έχει όριο ηλικίας», λέει.

8. Θα εμφανίζεται με τον Γιώργο Μαζωνάκη στη Θεσσαλονίκη από τις 5 Απριλίου.

9. «Μπουζουξίδικο χωρίς φουστάνι δεν γίνεται. Αλλη νότα, άλλη ομορφιά δίνει μια γυναίκα στην πίστα» ξεκαθαρίζει.

10. Το αγαπημένο της παραμύθι είναι η «Σταχτοπούτα.

Keywords
η ζωη, ζωη, τραγουδιστρια, μοιαζει, λύση, αθηνα, ελλαδα, λαρισα, θεσσαλονικη, Αννα Νταλαρα, ολυμπιακος, βασεις, εμειναν, νέα, μακαρονια, eurovision, αγαθωνας, σταση εργασιας, eurovision 2012, παγκόσμια ημέρα της γυναίκας 2012, βασιλικος γαμος, Καλή Χρονιά, Ημέρα της μητέρας, eurovision 2013, γαμος, γερμανια, γυναικα, δουλεια, εικονες, θαρρος, μητερα, μηλο, μουσικη, ομορφια, περιοδος, τηλεφωνο, τραγουδια, τυχη, φρουτα, αγχος, αξιζει, ανθρωπος, βαλιτσες, βιβλιο, γειτονια, γινει, γινεται, γινεσαι, γονεις, δασκαλος, εγινε, ειπε, εισιτήρια, εβδομαδα, εμειναν, εξοδα, εποχη, επιτυχια, ετων, ζωης, ζωη μου, ιδιο, υπηρχαν, ισχυει, θρασος, κεφτεδακια, κεφαλαιο, κυρια, λαθος, λεωφορειο, λειψει, λύση, μακρια, ματι, μηνες, μοιρα, μικρο, ναουσα, νυχτα, νομιζα, ξερετε, παντα, οικογενεια, παιδι, παιδια, πλακα, πρωι, ψυχη, σιγουρη, συνεχεια, σπιτι, σχολειο, ταξιδια, τι ειναι, τσαι, τρενο, φυσικα, φταιει, φτερα, χερι, χρηστος, αντρες, ασφαλεια, δουλειες, δωματιο, ελληνικα, εννεα, καρδια, κρυφα, κτηματα, μεινει, μυαλα, ψαρι, θελω να, ξεκινησε
Τυχαία Θέματα