Η Νέα Δημοκρατία μπροστά στη «τέλεια καταιγίδα»

Μόνο το φαινόμενο που περιγράφεται ως «τέλεια καταιγίδα» ταιριάζει στη σημερινή πραγματικότητα. Είμαστε μπροστά σε μια καταστροφική σύμπτωση φαινομένων που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε εξελίξεις. Όχι του είδους όμως που επιθυμεί κανείς ώστε να παρουσιάσει μια αξιόπιστη αντιπολίτευση απέναντι σε μια καταστροφική κυβέρνηση που διαλύει με γοργούς ρυθμούς ότι έχει απομείνει στην Ελλάδα μετά από 6 χρόνια κρίσης. Εξελίξεις που αγγίζουν τους ελάχιστους εναπομείναντες θαμώνες της Συγγρού, μιας που οι ψηφοφόροι έχουν, από

καιρό τώρα, εγκαταλείψει τα κομματικά γραφεία. Μετά τα χτεσινά δεν τους κατηγορεί κανείς.

Γράφει η Μαίη Ζαννή*

Σήμερα κανονικά θα αναλύαμε τα αποτελέσματα του πρώτου και τις προοπτικές για τον επικείμενο δεύτερο γύρο των εσωκομματικών μας εκλογών. Αντί για αυτό μέσα από αλληλοκατηγορίες προσπαθούμε να κατανοήσουμε πως μπόρεσαν οι επικεφαλής του κόμματος να το εξευτελίσουν τόσο πολύ. Ο εκνευρισμός και η ταραχή παραμένουν στα ύψη καθώς κανείς δεν παραιτείται ούτε καν προσχηματικά. Ποτέ κανείς δεν παραιτείται στη Νέα Δημοκρατία αλλά αυτή τη φορά η σιγή είναι εκκωφαντική. Με όλα αυτά που ακούγαμε τις τελευταίες βδομάδες ενός αδιάφορου προεκλογικού αγώνα για ευθύνη και όραμα προφανώς δεν έχουν προέκταση στο κόμμα όταν αυτοκαταστρέφεται.

Η ήττα όμως αυτή δεν είναι ορφανή. Ένα κόμμα δεν πορεύεται πάνω σε ένα τοίχο μόνο του. Και οδηγό είχε αυτό το όχημα και μερίδιο ευθύνης αναλογεί σε όλους όσοι περάσαν δύο μήνες να αναπαράγουν άστοχα παραπολιτικά αντί να κοιτάξουν την ουσία. Κι εμείς, τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, φταίμε που δεν απαιτήσαμε να γίνει συνέδριο, να ακουστούν θέσεις και προτάσεις, να κάνουν debate οι υποψήφιοι, να δούμε τι σχέδιο έχουν, που διαφέρουν οι αντιλήψεις τους αντί να ακούμε τέσσερις μονόλογους δύο μήνες τώρα. Έχουμε γίνει επαγγελματίες χειροκροτητές πια.

Πέρα από την επιλεκτική επίδειξη κομματικής ευαισθησίας σε ορισμένες περιπτώσεις, πλανάται και το ερωτηματικό “και τώρα τι;”. Είναι ξεκάθαρο πως πρέπει να προχωρήσουμε αλλά πως; Με εκλογές όσο πιο σύντομα γίνεται αλλά θα μας ξαναεμπιστευτούν οι ψηφοφόροι να έρθουν αν δεν δουν κάποια απόδοση ευθυνών; Η δυσκολία του όποιου εγχειρήματος είναι πως στην έλλειψη συνεννόησης μεταξύ των μελών της ΚΕΦΕ (γνωστή εδώ και καιρό) υπάρχει και ένα συγκρουσιακό κλίμα μεταξύ των τεσσάρων υποψηφίων. Είναι όμως αδύνατον να μιλάμε για νέο ξεκίνημα φορτωμένοι με δύο μήνες παρανοήσεων, ελλείψεων και αλληλοκατηγορίων μεταξύ τους.

Εμείς τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας πρέπει να απαιτήσουμε έστω και τώρα που είμαστε περίγελος στο πανελλήνιο μια νέα διαδικασία. Αν δεν μπορούν να την εγγυηθούν οι επικεφαλής του κόμματος ας αφήσουν άλλους, όπως την Μαριέττα Γιαννάκου, που ορθά πρότεινε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, να το κάνουν. Ουδείς αναντικατάστατος σε αυτή τη - κομματική - ζωή. Η Νέα Δημοκρατία έπρεπε προ πολλού να έχει κάποιου είδους γερουσία με συμβουλευτικό ρόλο. Οι βετεράνοι του κόμματος αντί να ασχολούνται πως θα κληρονομήσουν την πελατεία και τις έδρες τους στους συγγενείς τους θα έπρεπε να κοιτάξουν πέρα από αυτό. Στην Αμερική το λένε legacy και απασχολεί τους πάντες στη δημόσια διοίκηση. Στην Ελλάδα θεωρούν ότι με ένα βιβλίο που κανείς δεν θα διαβάσει και μια δια βίου αντιπροσώπευση στη Βουλή όλα θα πάνε καλά.

Όμως δεν πάνε. Για την ακρίβεια τίποτα δεν πάει καλά με την Νέα Δημοκρατία εδώ και καιρό. Η έλλειψη πολιτικών θέσεων και οργάνωσης του κόμματος, οι προσωπικές στρατηγικές όλων των βαρόνων, οι limited ικανότητες των στελεχών να πείσουν, η γερασμένη εικόνα του κόμματος που απωθεί τους νέους και ειδικά τις γυναίκες, τα επαναλαμβανόμενα πρόσωπα στα ΜΜΕ, μια παρατεταμένη άνευρη και ανούσια εσωκομματική προεκλογική περίοδος με αποκορύφωμα το χτεσινό φιάσκο. Μια «τέλεια καταιγίδα»…

*Η Μαίη Ζαννή είναι Αναπληρώτρια Γραμματέας Διεθνών Σχέσεων & Ευρωπαϊκής Ένωσης της ΝΔ

The post Η Νέα Δημοκρατία μπροστά στη «τέλεια καταιγίδα» appeared first on KoolNews.

Keywords
Τυχαία Θέματα