Γαύρος a la Montpellier…

Θα μπορούσε να είναι συνταγή αλλά είναι ποδοσφαιρικός αγώνας. Παραμένει, όμως, να βρει ο Ολυμπιακός τη συνταγή που τέτοια εποχή πέρσι βρήκε στη Μασσαλία. Είναι το πιο σημαντικό ματς του Ολυμπιακού σε αυτή τη φάση του Champions League. Στην ουσία είναι ένας αγώνας που θυμίζει τελικό. Ή ταν ή επί τας. Από τον Πέτρο Κωστόπουλο.

Αυτός

ο αγώνας ξεκινάει με ένα σασπένς γύρω από τη «μαγειρική» του Ζαρντίμ. Ο προπονητής του Ολυμπιακού έχει το συνήθειο (καλό ή κακό η νεκροψία θα δείξει) να μην παρουσιάζει ποτέ σε δύο συνεχόμενα παιχνίδια την ίδια 11άδα. Ίσως να το κάνει για να μην τον ματιάσουν. Η σημερινή συνταγή, λοιπόν, κανείς δεν ξέρει τι περιλαμβάνει. Τερματοφύλακας θα είναι ο Κάρολ ή μήπως θα έχουμε πάλι την ποικιλία Μέγερι; Από ό τι βλέπω όλοι οι αρθογράφοι φοβούνται μη τυχόν και το ξανακάνει το λάθος ο Πορτογάλος. Το δεύτερο αφορά στον αριστερό μέσο επιθετικό αν θα είναι δηλαδή ο Αμπντούν ή ο πιο «κεντρογενής» Γκρέκο. Άλλες εκπλήξεις δεν προβλέπονται. Η ιδέα του να παίξει αριστερά και μπροστά ο Χολέμπας, όπως επί Βαλβέρδε, δεν τσουλάει γιατί τότε θα έπρεπε να φύγει ο Μανιάτης από τα χαφ και να παίξει δεξί μπακ, πράγμα δύσκολο. Κάνει πολλά χιλιόμετρα για να τον αφαιρέσεις από τα χαφ. Συμφωνώ με τον Στέλιο Γαννακόπουλο που λέει ότι ο Ολυμπιακός σήμερα πρέπει να παίξει όπως με την Άρσεναλ. Και, δίπλα στον Τζιμπούρ να είναι ο Φουστέρ, ο καλύτερος ερυθρόλευκος που μπορεί να εκμεταλλευτεί τις γκέλες που κάνουν χωρίς σταματημό οι μεσοαμυντική της Μονπελιέ.

Αυτή η ομάδα έχει ταλέντο από τη μέση και μπροστά χωρίς βέβαια να έχει στράικερ που να μπορεί να βάλει τη μπάλα εύκολα στα δίχτυα. Κάθε βδομάδα δοκιμάζουν κι άλλον, μπας και τους κάτσει κανένας. Στο πρωτάθλημά της πάει χάλια και ο sui generis πρόεδρός της κατεβάζει μπινελίκια πεζοδρομίου κάθε μέρα όταν αναφέρεται στους παίκτες του. Δεν υπάρχει ματς φέτος που η Μοντπελιέ να μην έκανε πατάτες στην άμυνά της. Αυτό επιβάλει αν μη τι άλλο μια βαλβερδική προσέγγιση στο ματς, δηλαδή αδυσώπητο πρέσινγκ στους αμυντικούς της. Θεωρώ την ισοπαλία στη Σάλκε πιο πολύ συγκυριακό φαινόμενο. Πιο πολύ τιμωρία της Σάλκε παρά επιβεβαίωση των επιθετικών πρωτοβουλιών της Μονπελιέ.

Η νίκη για τον Ολυμπιακό σήμερα είναι μονόδρομος αν θέλει να συνεχίσει στην Ευρώπη και τη νέα χρονιά. Ίσως ούτε η ισοπαλία να μην του φτάνει μετά την ισοπαλία της Μονπελιέ με τη Σάλκε. Αντίθετα αν κερδίσει μπορεί να ανοίξει και δρόμους για τη δεύτερη θέση αν η Σάλκε πέσει σε τοίχο με την Άρσεναλ.

Τον τελευταίο καιρό έχουμε συνηθίσει όλη η γκρίνια να πέφτει πάνω στις πλάτες του Ζαρντίμ. Έχω την εντύπωση, όμως, ότι ο σημερινής αγώνας θα είναι πιο πολύ αγώνας παικτών από ένα σημείο και πέρα. Αν ο Τζιμπούρ παίξει όπως στο ελληνικό πρωτάθλημα, αν ο Τοροσίδης θυμηθεί πώς ήταν κάποτε ο Τοροσίδης και αν αυτός ο περίεργος ο Μασάδο δείξει ότι αξίζει και τα μισά από τα 2,6 εκατομμύρια που κόστισε τότε νομίζω πως ο Ολυμπιακός εύκολα μπορεί να την κάνει στην Μονπελιέ. Εννοείται βέβαια ότι η άμυνα θα είναι η άμυνα που είδαμε για 60 λε