Ο Ολυμπιακός φορούσε ωτασπίδες

 Όταν μπήκα στο «Αμπντί Ιπεκτσί» για να δω τον αγώνα Εφες-Ολυμπιακού, το μυαλό μου ταξίδευε ακόμα στις ασχήμιες του Ελληνικού, όπου η ΑΕΚ επέβαλε το νόμο της ζούγκλας, με επίσημη βούλα δυστυχώς, σε δικαίους και –κυρίως- αδίκους. Δύο ώρες αργότερα, ένιωθα ότι (μέχρι και) οι Τούρκοι μας άφησαν πίσω…

 

Μια προσεκτική ματιά στις κερκίδες ήταν αρκετή για να πιστοποιήσει τη διαφορά. Τις εξέδρες του κάπως παλαιικού αλλά όμορφου γηπέδου της Κωνσταντινούπολης μοιραζόταν το ίδιο κοινό που συναντά κανείς στα μπαρ, τις κομψές μπουτίκ,

τους κινηματογράφους και τα ελκυστικά μεζεδοπωλεία της πόλης: καλοντυμένα ζευγάρια, ωραίες κοπέλες, πολλά παιδιά, νεαρόκοσμος που πάει στο γήπεδο όχι για να βγάλει τα απωθημένα του, αλλά για να χαρεί τη βόλτα του. Οι Τούρκοι «μάου-μάου», διότι υπάρχουν και τέτοιοι, εμφανίζονται μόνο στα ντέρμπι του ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος - αλλά και τότε ελέγχονται λίγο πολύ από την αστυνομί