Ο Παπαντωνίου του... 2009

Γράφει ο Λουκάς Μαστροδήμος

Πέντε χρόνια μετά, ο Νώντας Παπαντωνίου ξαναφορά τη φανέλα με το Δικέφαλο.

Πιο ώριμος, αφού έχει κάνει ισάριθμες «γεμάτες» σεζόν με ΑΕΚ, Ηλυσιακό, Περιστέρι (2), Κολοσσό και έτοιμος να καθιερωθεί σε μια μεγάλη ομάδα. Εντελώς διαφορετικός από τον παίκτη που τέθηκε υπό τις οδηγίες των Φλεβαράκη, Ζιάγκου, Πεδουλάκη και Γκέκου στο πρώτο του πέρασμά του από τη Βασίλισσα, μετρώντας 141 συμμετοχές στην

Α1 σε επτά χρόνια. Πώς «συστηνόνταν» όμως τον Οκτώβριο του 2009 σε συνέντευξή του στο αθλητικό ένθετο του «Κόσμου του Επενδυτή»;

" Το πρωί του περασμένου Σαββάτου υπέγραψε άρον άρον συμβόλαιο ενός έτους με την ΑΕΚ. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας (!) έκανε την πρώτη επίσημη εμφάνισή του με τη φανέλα της, σε ένα παιχνίδι που ο Δικέφαλος παρατάχθηκε μόνο με Έλληνες παίκτες. Ο Νώντας Παπαντωνίου, περί ου ο λόγος, μπορεί να μην έκανε ονειρικό ντεμπούτο με τη νέα του ομάδα, αφού η ΑΕΚ ηττήθηκε από τα Τρίκαλα, όμως κατάφερε να κλέψει τις καρδιές των συμπαικτών του και των οπαδών που βρέθηκαν στο κλειστό του Ελληνικού.

Ο 19χρονος πλέι μέικερ (1,90 μ.) στα 31 λεπτά που αγωνίστηκε πέτυχε 11 πόντους, είχε 2 ριμπάουντ και 3 ασίστ, ενώ κατά την περσινή σεζόν, τη δεύτερή του σε επαγγελματικό επίπεδο, είχε αγωνιστεί συνολικά... 11 λεπτά σε 7 αγώνες με το Μαρούσι, έχοντας 2 πόντους και 2 ασίστ. «Είμαι πολύ χαρούμενος με τον ερχομό μου στην ΑΕΚ, δεν το σκέφτηκα ούτε στιγμή», εξομολογείται στη «Full Επίθεση» ο διεθνής γκαρντ και εξηγεί τον εντυπωσιακό βαθμό προσαρμοστικότητάς του: «Το τεχνικό τιμ μού έδειξε εμπιστοσύνη και οι νέοι συμπαίκτες μου με υποδέχτηκαν πολύ ζεστά. Περίμενα πώς και πώς να αγωνιστώ και το ότι αυτό γίνεται για μια ομάδα με ιστορία και κόσμο μου φτιάχνει τη διάθεση, με ενθουσιάζει. Είναι τιμή μου να παίζω για έναν σύλλογο τέτοιου μεγέθους».

Από το νοικοκυρεμένο Μαρούσι, ο Νώντας βρίσκεται πλέον στη... ροκ ΑΕΚ, αλλά δεν συμμερίζεται τα περί «πολιτισμικού σοκ»: «Η διοίκηση δίνει μάχη για να ορθοποδήσει η ομάδα, ενώ και το αγωνιστικό τμήμα είναι πολύ δεμένο. Αυτές οι καταστάσεις σε δυναμώνουν. Και στο Μαρούσι, όμως, δεν ήταν όλα ρόδινα. Πέρυσι, είχαμε μείνει έξι μήνες απλήρωτοι». Το οικονομικό, άλλωστε, δεν ήταν ο λόγος που έφυγε από τον σύλλογο των βορείων προαστίων: «Ξεκίνησα το μπάσκετ στο Μαρούσι στα επτά μου και έπαιξα δύο χρόνια με την ανδρική ομάδα, αναδείχτηκα εκεί. Μάταια, όμως, περίμενα μια πραγματική ευκαιρία. Αυτή είναι η μοίρα των περισσότερων νεαρών στην Ελλάδα: να έχουν διακοσμητικό ρόλο».

Μέλος της Εθνικής Εφήβων που κατετάγη δεύτερη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το καλοκαίρι στη Νέα Ζηλανδία, ο Παπαντωνίου δικαιούται διά να ομιλεί επί του θέματος, παραμερίζοντας μάλιστα την πικρία του για τη μη συμμετοχή του στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα των Νέων που έγινε στη Ρόδο: «Για μένα οι «90άρηδες» (Παππάς, Παπανικολάου, Σλούκας, Γιάνκοβιτς, Μάντζαρης, Κασελάκης, Σαρικόπουλος) αποτελούν την καλύτερη «φουρνιά» του ελληνικού μπάσκετ τα τελευταία χρόνια και θα παίξουν όλοι τους κάποια στιγμή σε υψηλό επίπεδο. Ήδη, έχουν κατακτήσει τρία μετάλλια σε δύο χρόνια και αξίζουν, όπως και πολλά ακόμη παιδιά, είτε να παίζουν είτε να έχουν κάποιο ρόλο στις ομάδες τους. Ευτυχώς, με τις μικρές Εθνικές χαιρόμαστε το παιχνίδι, γιατί στην Α1 σπάνια εμπιστεύονται τους νέους». (σ.σ. Λίγους μήνες μετά, ο Παπαντωνίου θα κατακτούσε και το ασημένιο μετάλλιο και στο Ευρωπαϊκό U20 της Κροατίας).

Έστω και από συγκυρία, ο παίκτης της ΑΕΚ, ο οποίος είναι φοιτητής της Νομικής, μπαίνει σ' αυτή την ιδιότυπη κατηγορία: «Αυτό που με ενδιαφέρει δεν είναι μόνο να παίζω για να παίζω, θέλω να κερδίζουμε και να βελτιώνομαι. Αυτοί είναι οι στόχοι μου με τη νέα μου ομάδα, στην οποία ήρθα ως ελεύθερος, και, αν όλα πάνε καλά, θα ήθελα να μείνω και άλλες σεζόν». Όσο για φέτος: «Το (πλήρες) ρόστερ μας είναι τουλάχιστον για οκτάδα. Αν όμως η εξέλιξη με τη συμμετοχή των ξένων είναι αρνητική, ο πήχυς λογικά θα πέσει»".