Οστεοπόρωση

Η λέξη "οστεοπόρωση" προέρχεται από το "πορώδες οστούν".

Η οστεοπόρωση είναι μια πάθηση όπου συμβαίνει σταδιακή μείωση της πυκνότητας του οστού και έτσι αυτό γίνεται λεπτό και εύθραυστο.

Τι προκαλεί την οστεοπόρωση και πώς μπορεί μία γυναίκα

να καταλάβει ότι πάσχει από αυτήν;
Τα οστά του σώματος είναι ζωντανά τμήματα του οργανισμού μας. Τα κόκαλά μας αυξάνονται κατά την παιδική ηλικία και την εφηβεία και είναι πιο ισχυρά μεταξύ του 25ου και του 30ου έτους της ζωής. Σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας, ένα τμήμα των οστών απορροφάται από τον οργανισμό και νέο οστό εναποτίθεται συνεχώς, ανάλογα με τις ανάγκες του οργανισμού (εγκυμοσύνη) με προσπάθεια να υπάρχει μια ισορροπία .Στην οστεοπόρωση, ο οργανισμός αδυνατεί να εναποθέσει την ίδια ποσότητα του οστού που απορροφάται. Στις γυναίκες η διαδικασία αυτή επιταχύνεται τα δέκα πρώτα χρόνια μετά την εμμηνόπαυση. Αυτό οφείλεται στο ότι οι ωοθήκες σταματούν να παράγουν τις γυναικείες ορμόνες του φύλου, τα οιστρογόνα. Στα αρχικά της στάδια δεν προκαλεί ιδιαίτερα συμπτώματα. Μεταγενέστερα, παρατηρούνται διάχυτοι οστικοί πόνοι, προοδευτική απώλεια ύψους και σε μεγαλύτερη συχνότητα κατάγματα σε διάφορα σημεία του σώματος.

Η συχνότητα της οστεοπόρωσης

Σε μετρήσεις της οστικής πυκνότητας στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης βρέθηκε ότι το 30% περίπου των Ελληνίδων 50 ετών και πάνω παρουσιάζουν οστεοπόρωση. Οι γυναίκες δε που έχουν οστεοπόρωση, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, δεν το γνώριζε! Το γεγονός αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί αποδεικνύει την ανάγκη τόσο για τη συστηματική ενημέρωση των γυναικών όσο και για την ευρεία εφαρμογή μέτρων πρόληψης της οστεοπόρωσης.

Παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξη οστεοπόρωσης
Όλοι μας δυνητικά έχουμε κίνδυνο να αναπτύξουμε οστεοπόρωση καθώς μεγαλώνουμε αφού όλοι μας γνωρίζουμε ότι τα ηλικιωμένα άτομα είναι πιο πιθανό να κάνουν ένα κάταγμα όταν πέσουν κάτω. Ιδιαίτεροι παράγοντες κινδύνου όμως είναι περιληπτικά οι εξής :
1. Κληρονομικοί
2. Φύλο(γυναίκες)
3. Ηλικία άνω των 50 ετών
4. Εμμηνόπαυση / υστερεκτομή
5. Λήψη γλυκοκορτικοειδών (δηλ. κορτιζόνης)
6. Διάφορες παθήσεις: Υπερπαραθυρεοειδισμός, ρευματοειδής αρθρίτιδα, ινσουλινοεξαρτώμενος διαβήτης.
7. Έλλειψη σωματικής άσκησης
8. Διατροφή φτωχή σε ασβέστιο ή βιταμίνη D.
9. Κάπνισμα
10. Μεγάλη κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών
11. Κατάχρηση καφέ και τσαγιού

Διάγνωση της οστεοπόρωσης

Η διάγνωση της οστεοπόρωσης, είναι πλέον εύκολη και στηρίζεται στη μέτρηση της οστικής πυκνότητας. Για τη μέτρηση αυτή η πιο χρήσιμη και αξιόπιστη μέθοδος είναι η μέτρηση της απορρόφησης διπλοενεργειακών φωτονίων, που είναι γνωστή ως DEXA (Dual Energy X-ray absorptiometry).Ταυτόχρονα για την πλήρη και ολοκληρωμένη εικόνα της οστικής απώλειας, εξετάσεις αίματος και ούρων είναι πάντα απαραίτητο να εκτελούνται.

Θεραπεία οστεοπόρωσης

Η θεραπεία της οστεοπόρωσης δεν μπορεί να πετύχει πλήρη αναπλήρωση της