Φύσσας: «Νιώθαμε σαν να πετάμε…»

Την αισιοδοξία του για το παρόν και το μέλλον της Εθνικής Ελλάδας εξέφρασε ο Τάκης Φύσσας, ο οποίος δεν παρέλειψε να… ξεσκονίσει τις μνήμες από τον «γαλανόλευκο» άθλο της Πορτογαλίας στο Euro 2004.

«Αισθανόμασταν σαν να… πετάμε», τόνισε χαρακτηριστικά ο τεχνικός διευθυντής της εθνικής Ελλάδας στην επίσημη ιστοσελίδα της UEFA, δύο

ημέρες πριν τη συμπλήρωση οκτώ χρόνων από την πρεμιέρα του Οπόρτο (12 Ιουνίου, ανήμερα των γενεθλίων του) κόντρα στους Ίβηρες, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο… μεθυστικό εκείνο καλοκαίρι και τα μυστικά εκείνης της ομάδας, στις διαφορές Φερνάντο Σάντος και Ότο Ρεχάγκελ, στον Γιώργο Καραγκούνη που «θα παίζει άλλα 200 χρόνια», αλλά και στο αντίθετο ηλικιακά άκρο της Εθνικής. Τον Κυριάκο Παπαδόπουλο και το υπόλοιπο μέλλον της ομάδας.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του Τάκη Φύσσα:

Κοιτάζοντας πίσω στις 12 Ιουνίου 2004, ποιες είναι οι αναμνήσεις σας από εκείνο το πρώτο ματς;

«Ήταν από τα καλύτερα γενέθλια της ζωής μου. Η μεγάλη νίκη μας στον εναρκτήριο αγώνα είναι αυτό που θυμάμαι, αλλά σε συνδυασμό με τα γενέθλιά μου, ήταν ακόμα καλύτερη. Το όνειρό μας ήταν να βγούμε στο γήπεδο και να πετύχουμε κάτι που δεν είχαμε κάνει ποτέ τα προηγούμενα χρόνια. Είμαι σίγουρος, καταλαβαίνετε ότι μια νίκη σε Euro - που δεν είχαμε πετύχει ποτέ πριν - και μια συμμετοχή σε τέτοια διοργάνωση για πρώτη φορά από το 1980, μετά από μια 24 χρόνια απουσίας, είναι κάτι που μου έδωσε μεγάλη χαρά και αυτοπεποίθηση για τους ερχόμενους αγώνες».

Ποιο ήταν το μυστικό της επιτυχίας εκείνης της ελληνικής ομάδας;

«Όσο περνάει ο καιρός, οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι δεν υπήρχαν πολλά μυστικά. Όλοι καταφέραμε να προσφέρουμε τον καλύτερό μας εαυτό για ένα μήνα. Κανείς δεν ήθελε να ξεχωρίσει από τους συμπαίκτες του, είχαμε ομαδικό πνεύμα και κάναμε τα πάντα για το καλό της ομάδας.

Όταν υπάρχει αυτοθυσία σε συνδυασμό με το πάθος, όταν παίζεις για τη χώρα σου και ο καθένας καταφέρνει να πιάσει εξαιρετική απόδοση, όταν αισθάνεσαι σαν να πετάς και παίρνεις μια νίκη όπως αυτή στον εναρκτήριο αγώνα, δεν είναι μόνο τύχη».

Ήσουν παίκτης της Μπενφίκα εκείνο το χρόνο. Πως ήταν να βγαίνεις στον αγωνιστικό χώρο για τον τελικό;

«Μερικές φορές, όπως μεγαλώνω, αναρωτιέμαι πώς γίνεται να θυμάμαι τα πάντα, αλλά ποτέ δεν θα ξεθωριάσουν. Όταν πήγα στην Μπενφίκα εκείνο τον Ιανουάριο, δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι έξι μήνες αργότερα θα έβγαινα στον αγωνιστικό χώρο για να παίξω στον τελικό.

Θυμάμαι ότι είχα πει στους συμπαίκτες μου πως δεν θα καταφέρουμε να παίξουμε στο Ντα Λουζ, γιατί - βάσει προγράμματος - θα παίζαμε εκεί μόνο αν φτάναμε στον τελικό. Είμαι σίγουρος ότι θα καταλάβετε όταν λέω ότι κανένας από εμάς δεν πίστευε ότι κάτι τέτοιο ήταν ρεαλιστικό».

Ο Γιώργος Καραγκούνης είναι ένας από τους τρεις… επιζώντες του 2004. Τι φέρνει ο αρχηγός στην ομάδα;

«Η αλήθεια είναι ότι Γιώργος δίνει το παράδειγμα. Όλη του η καριέρα έχει στιγματιστεί από το ρόλο του ως αρχηγός της εθνικής ομάδας. Έχει παίξει πάνω από