Όψεις - Η κρυφή γοητεία των τετραγώνων

Oι ενεργειακές πιέσεις που ασκούνται μέσω ενός τετραγώνου μας καλούν να συνειδητοποιήσουμε καταστάσεις και να αναλάβουμε πρωτοβουλίες

Το εργαλείο της εξέλιξης

Όπως είδαμε και στο προηγούμενο άρθρο της ίδιας ενότητας (Η αβάσταχτη ελαφρότητα των τριγώνων), η όψη του τετραγώνου είναι παραγωγική και δημιουργική, δίνοντας μαζί με το όποιο πρόβλημα και την λύση του. Κάτι που σημαίνει πως οι ενεργειακές πιέσεις που

ασκούνται μέσω ενός τετραγώνου μας καλούν να συνειδητοποιήσουμε καταστάσεις και να αναλάβουμε πρωτοβουλίες, που μπορεί να εξελίξουν τόσο εμάς τους ίδιους, όσο και τον κόσμο γύρω μας.

Η δράση λοιπόν και οι εφαρμογές που απορρέουν από αυτήν είναι τα κλειδιά της διαχείρισης του τετραγώνου. Αν παρ' ελπίδα παραμείνουμε άπραγοι, τότε θα μοιάζουμε με κάποιον που βλέπει, για παράδειγμα, την φωτιά να έρχεται καταπάνω του, χωρίς να κάνει τίποτε. Αν δεν σκαρφιστεί μια λύση, αν δεν χρησιμοποιήσει, αν δεν εφεύρει τα μέσα για την κατάσβεση της, τότε σίγουρα διατρέχει άμεσο κίνδυνο, είτε φυσικό, είτε ψυχολογικό.

Καμία άλλη όψη δεν απαιτεί τόσο επιτακτικά την ενεργητική μας συμμετοχή, το ποσοστό της οποίας πρακτικά είναι ανάλογο με την επιτυχία της προσπάθειας μας. Κι εδώ «κρύβεται» η διπλή υπόσταση του τετραγώνου. Η αδράνεια ισοδυναμεί με ζημιά, η δράση με κέρδη, αν όχι σε πρώτη φάση, σίγουρα στην πορεία.

Χωρίς την παραγωγή έργου, τα «δεινά» των τετραγώνων κρέμονται μόνιμα ως απειλή πάνω από το κεφάλι μας, διαμορφώνοντας και συντηρώντας μια συμπλεγματική ή φοβισμένη συμπεριφορά, που με την σειρά της στήνει έναν φαύλο κύκλο αποτυχιών.

Ψυχολογικά, κάθε τετράγωνο γίνεται πολύ «βαρύ» όταν δεν χρησιμοποιείται, δικαιώνοντας απόλυτα την κακή του φήμη και όχι μόνον όσον αφορά τις «κακοτυχίες» που οφείλονται σε προσωπικούς χειρισμούς. Τα «ανένταχτα» τετράγωνα, λειτουργούν επίσης ως «προβαλλόμενα», βλέπουμε δηλαδή τις επιπτώσεις τους μέσω τρίτων.

Για παράδειγμα, ένα τετράγωνο ανάμεσα σε δύο πλανήτες που φιλοξενούνται στον 3ο και τον 12ο οίκο ενός ωροσκοπίου, μπορεί να αναδείξει θέματα μέσω των αδελφών, συγγενών κλπ.

Για τον «άνθρωπο των τετραγώνων», ο κόσμος δεν είναι ποτέ συντονισμένος με τις επιθυμίες του. Θα πρέπει λοιπόν να παρέμβει, ώστε να φέρει το «σύστημα» στα ίσα. Κι εδώ είναι που ισχύει το «αν δεν πάει το βουνό στον Μωάμεθ, πάει ο Μωάμεθ στο βουνό».

Φυσικά, η «επιστράτευση» απέναντι σε έναν συγκεκριμένο στόχο, συνδυάζεται αναπόφευκτα με την εμφάνιση κάποιων υπερβολών, αυτή είναι όμως η φύση του τετραγώνου, το να εξελισσόμαστε μέσα από αυτές.

Από την άλλη πλευρά είναι βέβαιο πως οι εφαρμογές που προκύπτουν από την πίεση ενός τετραγώνου είναι μεν από μόνες τους μια ψυχοθεραπευτική αγωγή αλλά συνήθως δεν αρκούν για να θρέψουν εντελώς το ψυχικό κενό, που δημιουργείται από την όψη. Χρειάζεται δηλαδή παράλληλα και μια «επιτήρηση» από το ίδιο το άτομο, που έχοντας γνώση της ιδιαιτερότητας του, μπορεί να παρεμβαίνει συνειδητά, για να διορθώνει τις όποιες ακρότητες. Κα