ΚΩΣΤΟΥΛΑ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ – ΓΙΟΥΛΑ ΓΑΒΑΛΑ: «Μουσική για.. δυο αναχ ωρήσεις», οκτώ χρόνια μετά..

Γράφει ο Δημήτρης Κραουνάκης
Φωτογραφίες από το αρχείο του. Πρώτο άρθρο για το 2012!

Οκτώ χρόνια πέρασαν από τον θάνατο δυο αγαπημένων ανθρώπων που είχα την τύχη να συνεργαστώ μαζί τους πριν από αρκετά χρόνια. Μιλάω για την συγγραφέα Κωστούλα Μητροπούλου και την ηθοποιό Γιούλα Γαβαλά.
Ηταν Kαλοκαίρι του 1985 όταν γνώρισα την Κωστούλα. Ετοιμάζαμε τότε το έργο της «Καμπαρέ ο Κόσμος» που θα ανέβαινε το χειμώνα στο θέατρο «Ελληνικό» της Γιούλας Γαβαλά. Ημουν υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων στο νέο αυτό θέατρο

της οδού Αγίου Μελετίου, λίγο κάτω από την Αχαρνών που σήμερα είναι..πρατήριο βενζίνης!!.
Το θέατρο το είχε φτιάξει η Γιούλα Γαβαλά μετά την επιστροφή της από την Αμερική όπου εκεί για δέκα χρόνια δούλεψε στο θέατρο το σινεμά και την τηλεόραση. Μάλιστα το 1984 είχε κάνει μεγάλη εντύπωση που αντί να εγκαινιάσει το νέο θέατρο η ίδια, το εγκαινίασε ο Μάνος Κατράκης παίζοντας σε αυτό τον τελευταίο του ρόλο στο «Ταμπού» του Νικόλα Μαντσάρι.
Παρέα με την Γιούλα Γαβαλά από το 1983 τρέχαμε να φτιάξουμε τον παλιό κινηματογράφο «Ολγα» σε ένα τέλεια εξοπλισμένο θέατρο 750 θέσεων με πολλούς βοηθητικούς χώρους και μεγάλα -σπάνιο αυτό- καμαρίνια. Μέρα νύχτα δουλεύαμε μέσα στο γιαπί που έπρεπε σε λίγους μήνες να μετατραπεί σε θέατρο. Ηταν να την θαυμάζεις την Γιούλα για την εργατικότητα της. Από το πρωί ως το βράδυ με μια τεράστια τσάντα όλο χαρτιά έτρεχε από γραφείο σε γραφείο για να εξασφαλίσει την άδεια του χώρου αλλά και για να διαλέξει η ίδια ότι χρειαζόταν το νέο θέατρο..
Θυμάμαι τα μεσημέρια κατάκοποι τρώγαμε σ ένα μαγειριό σ ένα στενάκι απέναντι από το θέατρο, γεμάτο εργάτες από τα γύρω γιαπιά..
1984 η πρεμιέρα του Μάνου Κατράκη και του καινούργιου θεάτρου. Όμως ο Κατράκης είχε τους δικούς του ανθρώπους και έτσι για λίγο έφυγα από το θέατρο «Ελληνικό», άλλωστε ταυτόχρονα ήμουν και στο θέατρο «Πύλη» της κας Αλίκης. Μερικούς μήνες μετά και πάλι με την Γιούλα ετοιμάζουμε το επόμενο έργο και την πρώτη ουσιαστικά εμφάνιση της στο Αθηναϊκό κοινό με το έργο του Ευγένιου Ο Νηλ «Ένα φεγγάρι για τους κατατρεγμένους» σε σκηνοθεσία του Κώστα Μπάκα. Οι κριτικές ήταν καταπληκτικές για την Γιούλα και αυτό την ενθουσίασε!..
Καλοκαίρι του 1985 ετοιμάζουμε το έργο της Κωστούλας Μητροπούλου «Καμπαρέ ο Κόσμος» σε σκηνοθεσία Πάνου Παπαϊωάννου με τον Νίκο Γαλανό στον πρώτο αντρικό ρόλο. Με την παράσταση αυτή συμμετείχαμε στις εκδηλώσεις «Αθήνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης» που είχαν την σφραγίδα της Μελίνας Μερκούρη.
Η συνεργασία μου με την Γιούλα τελείωσε λίγο πριν την πρεμιέρα του «Καμπαρέ».. Ηταν καλό άτομο, αλλά είχε ένα πείσμα!!.. Ακόμα και όταν καταλάβαινε ότι αυτό που ήθελε να κάνει ήταν λάθος, επέμενε! Εκανε πολλά λάθη τότε που δυστυχώς τα πλήρωσε λίγο μετά όταν βρέθηκε αντιμέτωπη με τους συντελεστές εκείνης της παράστασης…
Ξανά βρέθηκα μαζί της το 1996-1997 όταν ετοίμαζε το «Τρένο του Πολιτισμού». Και αυτή η συνεργασία κράτησε λίγους μήνες..
Από κάποιους έμαθα το 2003 ότι ήταν άρρωστη και της τηλεφώνησα..Δεν το παρ