Αποδράσεις

Δηµήτρης Μητρόπουλος
[Αγιογραφίες] από τα ΝΕΑ

ΤΙ είδε ο Ανδρέας Λυκουρέντζος πριν από μια εβδομάδα στο εστιατόριο που βρίσκεται στον πρώτο όροφο του ξενοδοχείου Πλάζα στην Πλατεία Συντάγματος; Ο υπουργός Υγείας ήταν εκεί σε γεύμα εργασίας με το επιτελείο του Ράιχενμπαχ. Είδε – για να μη σας έχω σε αγωνία – να τρώνε σε διπλανό τραπέζι ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος και η Αννα Διαμαντοπούλου.

Ο νυν υπουργός Παιδείας έφυγε από το Πλάζα έχοντας την εντύπωση πως είχε τη συναίνεση της πρώην υπουργού Παιδείας για τις αλλαγές

στον νόμο για τα ΑΕΙ. Οπως όμως και πολλοί συνάδελφοί του στο ΠΑΣΟΚ, ο Αρβανιτόπουλος έμελλε να καταλάβει εκ των υστέρων ότι μια συνομιλία με την Αννα σπανίως έχει την αξία μιας ουσιαστικής πολιτικής συνεννόησης. Το νομοθέτημα που έφερε στη Βουλή ο Αρβανιτόπουλος ήταν η αφορμή για ένα εσωκομματικό αντάρτικο των πασόκων κατά του Βαγγέλη Βενιζέλου. Καθένας είχε τους λόγους του και η Διαμαντοπούλου τους δικούς της – ενώ ακόμη κι ο Γιώργος Παπανδρέου πήρε τον λόγο.

ΣΥΝΙΣΤΑ, όντως, αντιμεταρρύθμιση ο νόμος Αρβανιτόπουλου για τα ΑΕΙ; Αν είναι έτσι, γιατί σκλήρυνε τόσο η στάση του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν απέναντι από εποχής Διαμαντοπούλου; Πιθανότατα γιατί η πρόβλεψη επιστολικής και ηλεκτρονικής ψήφου για τις αρχαιρεσίες στα πανεπιστημιακά ιδρύματα εμποδίζει το μπλοκάρισμά τους. Εχοντας διατελέσει αναπληρωτής υπουργός Παιδείας στην κυβέρνηση Παπαδήμου, ο Αρβανιτόπουλος θεωρεί ότι η Διαμαντοπούλου απέδρασε στο Ανάπτυξης αφήνοντας πίσω έναν νόμο εντελώς ανεφάρμοστο. Οχι μόνο γιατί αποτελεί παγκόσμια πατέντα η κατάργηση των τμημάτων. Αλλά γιατί με την αυταρχική στάση της, η πρώην υπουργός είχε αποξενώσει την πανεπιστημιακή κοινότητα.

Ο Αρβανιτόπουλος θεωρούσε και θεωρεί ότι ο νόμος είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αρκεί να μετριασθούν ορισμένες από τις υπερβολές του. Σε τελική ανάλυση, η παρέμβαση της προηγούμενης κυβέρνησης για τα ΑΕΙ αφορούσε στον τρόπο οργάνωσης και διοίκησής τους, δηλαδή σχέσεις εξουσίας. Γιατί η προσαρμογή του είναι αμάρτημα; Δεν είναι η μεταρρύθμιση μια διαρκής διαδικασία; Ολα αυτά ενώ οι επιφυλάξεις Βενιζέλου επί κυβερνήσεως Παπανδρέου ήταν γνωστές. Ο νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει να λέει ότι το 2011 κρίσιμες κυβερνητικές συσκέψεις προγραμματίσθηκαν σε μέρες που εκείνος ως υπουργός Οικονομικών απουσίαζε στο εξωτερικό. Οσο για την κυβέρνηση Σαμαρά, αυτή κινήθηκε ενεργά στο παρασκήνιο ώστε να βεβαιωθεί ότι ο Βενιζέλος δεν θα παγιδευόταν κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου Αρβανιτόπουλου στη Βουλή.

ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ. Η ρήξη Αννας – Κωνσταντίνου δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία παρ’ ολίγον πολιτική φιλία που θυσιάζεται στον βωμό των προσωπικών φιλοδοξιών. Οσο για τον νέο υπουργό Παιδείας, αυτός δεν θα κριθεί από την προσαρμογή του νόμου για τα ΑΕΙ αλλά για το αν έχει ή όχι διάθεση για πιο ουσιαστικές παρεμβάσεις στα πανεπιστήμια. Η Ελλάδα έχει, ας πούμε, καμιά σαρανταριά πανεπιστήμια, ενώ το Ισραήλ επτά. Ο εξορθολογισμός του πανεπιστημιακού χάρτη της χώρας είναι επείγουσα ανάγκη, όπως και ο εκσυγχρο