Το Κυπριακό είναι η Κερύνεια

Το πρόβλημα της λύσης δεν είναι ούτε η Αμμόχωστος ούτε η Μόρφου…
Η λύση του Κυπριακού δεν εξαρτάται ούτε από την περιορισμένη τάχατες επιστροφή μερικών γειτονιών της Αμμοχώστου, ούτε με την επιστροφή της Μόρφου ή της Καρπασίας, αλλά από την καθολική επιστροφή των προσφύγων

Για ακόμα μια χρονιά συνεχίζεται το αλαλούμ της μερικής επιστροφής εδαφών με τη συνεχιζόμενη κοροϊδία και σαλαμοποίηση των προσφύγων της μίας και ίδιας τουρκικής

Σχετικό το κύριο άρθρο της «Σημερινής» 18 Αυγούστου 2016 «Και τώρα… Μορφο-ποίηση του Κυπριακού», καθώς και το άρθρο του Δημοτικού Συμβούλου Αμμοχώστου (Κίνημα Αλληλεγγύης) Ανδρέα Μορφίτη «Στον απόηχο της αντικατοχικής της Αμμοχώστου… και το συνεχιζόμενο αλαλούμ για την επιστροφή», επίσης «Σημερινή» 18 Αυγούστου 2016.

Εμπαιγμός
Ψευτιές, κοροϊδίες, αφόρητοι εμπαιγμοί, όλοι με τη σειρά τους από τον Μακάριο μέχρι τον νυν Αναστασιάδη (με ελαφρά εξαίρεση τον μ. Σπ. Κυπριανού) έβαλαν το τούβλο τους στο την πατρίδα ελάττω παραδώσω και υπέκυψαν σε διάφορες τουρκικές αξιώσεις, πρωτίστως στην τουρκο-βρετανική ρατσιστική διάλυση του κράτους και εξαφάνιση του Ελληνισμού στην Κύπρο με τη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία.

Με αποκορύφωμα τους εξευτελιστικούς εκκλησιασμούς σε Αγίους Εξορινούς με την εποπτεία και κηδεμόνευση του Αττίλα, τα ταξίδια στην Τουρκία μαθητών με τουρκικές αερογραμμές των κατεχομένων και ανοικτά οδοφράγματα, για να χρηματοδοτείται με εκατομμύρια το κατοχικό έκτρωμα από τα ίδια τα θύματα, σε σημείο που ο νυν Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν τολμά να αναφερθεί στην Τουρκία ως τον εισβολέα (Ποιος έκανε την εισβολή στην Κύπρο; Σ. Ιακωβίδη, Σημερινή 17.8.2016) και παράλληλα η Κυβέρνησή του προσπαθεί με κάθε τρόπο να «νομιμοποιήσει το ψευδοκράτος, προτού το νομιμοποιήσει η λύση» - άρθρο του Κωστάκη Αντωνίου, Σημερινή 12.8.2016).

Προτεραιότητες…
Ο κ. Α. Μορφίτης διερωτάται στο άρθρο του, όπως και ο Δήμαρχος της πόλης κ. Αλ. Γαλανός (μη ευχαριστημένοι από τις απαντήσεις του Υπ. Εξωτερικών κ. Ιωάννη Κασουλίδη) για ποιο λόγο εγκαταλείφθηκε έτσι εύκολα η προτεραιότητα της Αμμοχώστου στη χίμαιρα μιας πιθανής εύκολης λύσης, ενώ αντίθετα θα μπορούσε να λειτουργεί παράλληλα η προτεραιότητα της Αμμοχώστου, που είναι μια διεκδίκηση με βάση τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, του Ευρωκοινοβουλίου και άλλα.

Η απάντηση όμως είναι πολύ απλή. Και δόθηκε επισήμως από τους κηδεμόνες του Κυπριακού σε δημόσια συζήτηση στο Λονδίνο. Τη γράψαμε, αλλά πέρασε ενδεικτικά απαρατήρητη. Η Κύπρος ποτέ δεν είχε δική της πολιτική, πόσω μάλλον απελευθερωτική πολιτική μετά τις τουρκικές εισβολές του 1974. Καθοδηγείται από το Φόρεϊν Όφις για όλα, όπως και το αφελέστατο αμερικανικό Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Η όλη προσπάθεια, ξεκινώντας ακριβώς μετά και τη δεύτερη τουρκική εισβολή, μέχρι σήμερα, επικεντρώνεται στην εξασφάλιση αποδοχής της τουρκο-βρετανικής ρατσιστικής ΔΔΟ!

«Τουρκική» η θέση Χάμοντ για Αμμόχωστο
Όταν ο κ. Φίλιπ Χάμοντ, ο τότε Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας (σημερινός Υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας, μίλησε στις 10 Απριλίου 2015 σε προεκλογική συγκέντρωση των «Συντηρητικών φίλων της Κύπρου» στην Ελληνική Κυπριακή Αδελφότητα στο βόρειο Λονδίνο, έκανε και μιαν αναφορά για την επιστροφή της Αμμοχώστου, η οποία δεν δόθηκε στη δημοσιότητα αμέσως. Τη δημοσιοποίησα στις 8 Μαΐου 2015, αφού έκλεισαν οι κάλπες των εκλογών και αυτό γιατί κάποιοι παράγοντες της ομογένειας μάς είχαν ζητήσει να μην το αναφέρουμε, για να μην επηρεαστεί η υποστήριξη της ομογένειας προς τους Συντηρητικούς.

Ερωτηθείς ο κ. Χάμοντ, τι γίνεται με την επιστροφή της Αμμοχώστου, απάντησε: «Στις συζητήσεις μου με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη είδα ένα άτομο που είναι δεσμευμένο να φέρει εις πέρας τη δουλειά... Νομίζω σ’ αυτήν τη φάση της διαδικασίας των Ηνωμένων Εθνών θα είναι πολύ δύσκολο να πάρει κανείς ένα συγκεκριμένο θέμα έξω από τη διαδικασία και να το χειριστεί ξεχωριστά...».

Οι θέσεις των Τούρκων το 1979
Στις 12 Δεκεμβρίου 1979 οι Βρετανοί στο Φόρεϊν Όφις κατέγραφαν ότι οι Τουρκοκύπριοι βρίσκονταν σε πλήρη έλεγχο του σχεδόν 40% του νησιού, ήσαν διατεθειμένοι να κάνουν μόνον ελάχιστες εδαφικές αναπροσαρμογές σε μια ομοσπονδία, και ήσαν αποφασισμένοι να διατηρήσουν αποκλειστικό έλεγχο της δικής τους ζώνης.

Οι Ελληνοκύπριοι, σημείωναν οι Βρετανοί, ήσαν διατεθειμένοι να παραχωρήσουν στους Τούρκους μια περιφέρεια την οποία να διοικούν πάνω σε ορισμένα εσωτερικά θέματα, αλλά συνέχιζαν να επιμένουν για σημαντικές εξουσίες της ομόσπονδης κυβέρνησης, ελευθερία διακίνησης, αποχώρηση τουρκικών στρατευμάτων και μεγάλες εδαφικές παραχωρήσεις.

Η πολιτική εκείνη, κατέγραφαν οι Βρετανοί, δεν προβλεπόταν να άλλαζε με Πρόεδρο τον Κυπριανού... Και αποφάσισαν να παραμείνουν σε... αναμονή μέχρι να ξεπρόβαλλε ένας Πρόεδρος της Κύπρου που να τη δεχόταν. (Αυτό έγινε με τη βρετανική προώθηση του Γ. Βασιλείου στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο οποίος δέχθηκε το ψήφισμα 649/90, όπου για πρώτη φορά και επισήμως εισήχθη πλέον η λέξη Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία ως λύση και άνοιξε του Φόρεϊν Όφις τον δρόμο για την προώθηση των συνομόσπονδων (τάχατες) Ιδεών Γκάλι.

Ο δε Ρ. Ντενκτάς δήλωνε το 1979 στους Βρετανούς ότι δεν υπήρχε θέμα επιστροφής των προσφύγων και το θέμα θα ξεκαθάριζε με αποζημιώσεις... Τι γίνεται σήμερα;

1975 - Η συμφωνία της 3ης Βιέννης
Για την 3η Βιέννη έγραψαν οι Βρετανοί:
«Το παζάρεμα έγινε αποκλειστικά προς όφελος των Τουρκοκυπρίων, γιατί ενώ οι 8.000 Τ/κύπριοι στα γρήγορα πήγαν στο βορρά, μόνο σε 351 Ελληνοκυπρίους επετράπη να περάσουν στον βορρά, ενώ άλλοι 400 πείσθηκαν να φύγουν προς τον νότο... Οι 8.000 στην Καρπασία εν τω μεταξύ δεν χαίρουν ιατρικών και εκπαιδευτικών διευκολύνσεων, όπως τους υποσχέθηκαν, και η πρόσβαση της ΟΥΝΦΙΚΥΠ προς αυτούς είναι περιορισμένη σε βασικές προμήθειες... Η ζωή των Ελληνοκυπρίων στην Καρπασία σύντομα θα είναι απελπιστική...». Πόσοι έχουν απομείνει, αλήθεια, σήμερα;

Τα ποσοστά επιστροφής προσφύγων το κύριο εμπόδιο
Σε μια ενδιαφέρουσα αναλυτική αναφορά της Βρετ. Υπ. Αρμοστείας στη Λευκωσία, ημερ. 18 Νοεμβρίου 1975, προς το Φόρεϊν Όφις, με εκτενείς βολιδοσκοπήσεις επί χάρτου και ποσοστών πιθανής επιστροφής προσφύγων, η Κερύνεια εθεωρείτο εσαεί τουρκική. Τα συμπεράσματα από τις διάφορες αυτές εναλλακτικές λύσεις:

Λύση Α) - Θα αφήσει στα χέρια των Τούρκων το 32% της Δημοκρατίας, απελευθερώνοντας τα σπίτια μονάχα ενός τρίτου των 157.000 Ελληνοκυπρίων προσφύγων.

Λύση Β) - Νομίζουμε ίσως πετύχει, έστω και αν το 27% και με μισούς πρόσφυγες να επιστρέφουν στα σπίτια τους δεν είναι εκείνο που επιθυμούν οι Ελληνοκύπριοι, με το 25% με 100.000 να επιστρέφουν. Μια ικανή ηγεσία όμως στην ελληνοκυπριακή πλευρά ίσως να καταφέρει να πουλήσει τη λύση με αυτούς τους όρους.

Λύση Γ) - 24% και 77.300 πρόσφυγες να επιστρέφουν, θα είναι πολύ πιο εύκολο να πουληθεί από το Β) - όμως θα δεχθούν οι Τούρκοι να παραδώσουν την Τύμπου;

Λύση Δ) - 17,5% και 83.000 πρόσφυγες να επιστρέφουν φαίνεται πολύ απίθανο, εκτός και αν τεθεί η Καρπασία ως εναλλακτική για κάποιες σημαντικές περιοχές στις προαναφερθείσες εναλλακτικές λύσεις.

Τελική άποψη. Η επιστροφή της ελληνικής Αμμοχώστου κατά την άποψή μας δεν πρόκειται να πείσει από μόνη της την ελληνική πλευρά να συνθηκολογήσει. Έστω και αν γίνει συμπληρωματικά με άλλες περιοχές, δεν θα το καταφέρει, έστω και αν οι Τούρκοι κρατήσουν τον έλεγχο όλης της περιοχής εκτός της παραθαλάσσιας περιοχής με τα ξενοδοχεία. Επιπλέον, θα επιβάλουν ελέγχους στην πρόσβαση και ασφάλεια, οπόταν οι παραχωρήσεις θα είναι ουσιαστικά δίχως καμία αξία».

Το αποτέλεσμα ήταν η σαλαμοποίηση του προσφυγικού κόσμου, για την οποία μεγάλη και τεράστια ευθύνη φέρουν τα κόμματα, τόσο με την υποστήριξή τους προς τη ρατσιστική τουρκο-βρετανική ΔΔΟ όσο και με την ελεγχόμενη από αυτά της πάλαι ποτέ και περιβόητης ΠΕΠ (Παγκύπρια Επιτροπή Προσφύγων)…

«Ερτζάν» και Μόρφου
Εν τω μεταξύ, ο Συνταγματάρχης J.J. G. Hunter (Defence Adviser) της Βρετ. Υπ. Αρμοστείας, σε επιστολή του προς τον Major D. R. Chaundler Para στο Υπ. Άμυνας στο Λονδίνο, ημερ. 13 Νοεμβρίου 1975, ενημέρωνε πως οι Τούρκοι δεν ήσαν διατεθειμένοι να επιστρέψουν το κατεχόμενο αεροδρόμιο της Τύμπου (Ερτζάν) που τους εξυπηρετούσε στρατηγικά, ούτε τη Μόρφου. Η επανεγκατάσταση της Μόρφου και της τριγύρω περιοχής ήταν τόσο προχωρημένη, συν την οικονομική αξία του λιμανιού, θα κρατούσαν την περιοχή μεταξύ Λιμνίτη και κοιλάδας της Μόρφου...

Τι λένε σήμερα οι Τούρκοι;
Όσον αφορά την επιστροφή της Μόρφου, «δεν τίθεται θέμα επιστροφής ή τερματισμού της ανάπτυξης της περιοχής της Μόρφου που βρίσκεται εντός των συνόρων του ψευδοκράτους», έγραψε η «Σημερινή» (Μιχάλη Παπαδόπουλου) 17.8.2016.

Συμπτωματικά ο «διζωνικός χάρτης» που ετοίμασε και έδωσε η δική μας πλευρά στους Τούρκους στις 31.3.1977 στη Βιέννη, στην τουρκική περιοχή που καθόριζε, περιλαμβανόταν και το κατεχόμενο αεροδρόμιου της Τύμπου («Ερτζάν»)…

Η λύση του Κυπριακού δεν εξαρτάται ούτε από την περιορισμένη τάχατες επιστροφή μερικών γειτονιών της Αμμοχώστου, ούτε με την επιστροφή της Μόρφου ή της Καρπασίας είτε με Α καθεστώς είτε με Β, αλλά από την καθολική επιστροφή των προσφύγων, πρωτίστως των Κερυνειωτών.

Και εφόσον δεν υπάρχει επίσημη απελευθερωτική πολιτική από την κυπριακή κυβέρνηση όλων των κατεχόμενων περιοχών, ξεκινώντας με την κατεχόμενη Κερύνεια, και συνεχίζει αυτή να δέχεται υποτακτικά και δουλικά τα ξένα σχέδια που ετοίμασαν οι Τούρκοι και οι Βρετανοί όλα αυτά τα χρόνια, δεν πρόκειται να υπάρξει λύση/απελευθέρωσης αλλά τελική υποταγή και τουρκοποίηση της Κύπρου, όπως απαιτεί η κατοχική Τουρκία.

ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος