ΠτΔ: Η πρόταση που κατέθεσα, βάση για τα δύσκολα

Χαιρετισμός Προέδρου της Δημοκρατίας, στο συνέδριο «Πόντος-Κύπρος, μία ιστορία ένας πόνος».

"Η ρηξικέλευθη πρόταση που και σήμερα κατέθεσα στο τραπέζι των συνομιλιών μπορεί να είναι η βάση από την οποία θα διανύσουμε τα δύσκολα θέματα που μας έχουν απομείνει. Φτάνει η ειλικρινής βούληση για λύση του Κυπριακού να είναι η ειλικρινής βούληση και της Τουρκοκυπριακής πλευράς",

ανέφερε μεταξύ άλλων ο Πρόεδρος της Δημοκρατιας, μιλωντας στο συνέδριο «Πόντος-Κύπρος, μία ιστορία ένας πόνος».

Aκολουθεί αυτούσιος ο χαιρετισμός του Προέδρου

Επιτρέψτε μου πρώτα απ’ όλα να απολογηθώ, γιατί δεν μπόρεσα να παραστώ στην έναρξη του συνεδρίου σας, ως άλλωστε είθισται.

Πιστεύω, όμως, πως περισσότερο από το πρωτόκολλο, εκείνο που έχει σημασία είναι με την παρουσία μου να δηλώσω την στήριξή μου στον αγώνα και το έργο σας και να τιμήσω την αναγνώριση της ιστορικής πραγματικότητας που συνιστά η γενοκτονία των Ποντίων.

Βρίσκομαι εδώ για να επανατονίσω τον κοινό αγώνα Κυπρίων και Ποντίων, αλλά και τα κοινά ιστορικά τραύματα με κυριότερο την προσπάθεια των Τούρκων να αλλάξουν των εθνικό και θρησκευτικό χαρακτήρα των περιοχών μας.

Φίλες και φίλοι,

Ο αγώνας και οι προσπάθειες των Ποντίων για αναγνώριση, της δεύτερης, μετά την αρμενική, γενοκτονίας που έγινε στον 20ο αιώνα, έγιναν εντονότερες τις τελευταίες δεκαετίες.

Θα ήθελα να υπενθυμίσω, πως η πρώτη μεγάλη επιτυχία αυτού του αγώνα ήταν η αναγνώριση της γενοκτονίας από το Ελληνικό κοινοβούλιο, μόλις τον Φεβρουάριο του 1994, όταν καθιερώθηκε και επισήμως η 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης ποντιακής γενοκτονίας. Μία αναγνώριση που, παρά την πολύχρονη της καθυστέρηση, ήρθε να δικαιώσει τα αιτήματα του Ποντιακού λαού.

Η πρώτη χώρα, μετά την Ελλάδα, που αναγνώρισε την ποντιακή γενοκτονία, ήταν η Κύπρος στις 19 Μαΐου του 1994, που είναι έκτοτε ημέρα μνήμης των θυμάτων.

Επρόκειτο για μία ηθική αναγνώριση, η οποία συμβάλλει στην ιστορική μνήμη ως απαραίτητη προϋπόθεση στον αγώνα για την στήριξη της ταυτότητας και της εθνικής συνέχειας.

Μία συμβολική αλλά και συνάμα ουσιαστική συμβολή στον κοινό αγώνα για αναγνώριση του κοινού πόνου, όπως εύστοχα αναφέρεται και στον τίτλο του συνεδρίου σας.

Ο αγώνας των Ποντίων απέδωσε τελικά καρπούς, αφού σημαντικά βήματα προόδου επιτεύχθηκαν με την αναγνώριση της γενοκτονίας ως ιστορικού γεγονότος και από άλλες χώρες, όπως η Αρμενία, η Σουηδία, η Ολλανδία, σειρά πολιτειών των Ηνωμένων Πολιτειών και της Αυστραλίας, καθώς και από άλλα όργανα και θεσμικούς φορείς.

Φίλες και φίλοι,

Εάν επιμένουμε στην αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων, δεν είναι γιατί επιδιώκουμε να ξύνουμε πληγές ή να δημιουργούμε σημεία τριβής με την Τουρκία.

Αντίθετα, είναι γιατί πιστεύουμε στην ειρήνη και το διάλογο και το έχουμε αποδείξει. Η ειρήνη όμως επιτυγχάνεται με αναγνώριση των ιστορικών σφαλμάτων και την αξιοποίησή τους, προκειμένου να αποφύγουμε ανάλογες τραγωδίες στο μέλλον.

Η αναγνώριση από την Τουρκία των ιστορικών γεγονότων, σε συνδυασμό με τη δική μας ειλικρινή προσπάθεια, μπορούν να θέσουν το υπόβαθρο που θα προωθεί την ειρήνη και το σεβασμό ανάμεσα στους λαούς μας.

Το επιχείρημα αυτό είναι που με φέρνει και στις σημερινές πραγματικότητες της κυπριακής τραγωδίας.

Σας διαβεβαιώνω πως, όντας ένθερμος υποστηρικτής του διαλόγου και της ειρήνης, η επανένωση της πατρίδας μας, αποτελούσε και θα αποτελεί την πρώτη και κύρια έγνοια μου.

Γι’ αυτό και είμαι επίμονος στην προσπάθεια που καταβάλλουμε τα τελευταία δύο χρόνια για επίλυση του Κυπριακού και επανένωση της Κύπρου, παρά τις προκλήσεις και παρά τις υπαναχωρήσεις.

Ήταν και παραμένει η θέση μου πως, για να πετύχουμε μια αποδεκτή από το λαό λύση, θα πρέπει να δημιουργήσουμε συνθήκες που να επιτρέπουν να ζήσουμε σε ένα καλά οργανωμένο, χωρίς δυσλειτουργίες και ανοικτές πληγές ευρωπαϊκό κράτος.

Χάρις στην πίστη μου στον διάλογο είναι που καταφέραμε να καταγράψουμε κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων σημαντικές συγκλίσεις προς όφελος του κυπριακού λαού στο σύνολό του. Και αναφέρομαι ιδιαίτερα στην κατοχύρωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την διακυβέρνηση, την οικονομία, την εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου και ως ένα βαθμό στο εδαφικό, με την κατάθεση για πρώτη φορά χάρτη.

Η μέχρι σήμερα πορεία του διαλόγου ανέδειξε και διαφορές που άπτονται θεμελιωδών αρχών για τη δημιουργία ενός σύγχρονου κράτους, για θέματα που αφορούν στην ασφάλεια, τη λειτουργικότητα αλλά και αξιώσεις προς εξυπηρέτηση τρίτων.

Η ρηξικέλευθη πρόταση που και σήμερα κατέθεσα στο τραπέζι των συνομιλιών, μπορεί να είναι η βάση από την οποία θα διανύσουμε τα δύσκολα θέματα που μας έχουν απομείνει. Φτάνει η ειλικρινής βούληση για λύση του Κυπριακού να είναι η ειλικρινής βούληση και της Τουρκοκυπριακής πλευράς.

Φίλες και φίλοι,

Θα επαναλάβω πως ιεραρχώ πολύ ψηλά τις εύλογες ανησυχίες και ευαισθησίες των συμπολιτών μας, τις οποίες απόλυτα λαμβάνω υπόψη στη διαμόρφωση των θέσεών μας και στην προσπάθεια επίτευξης μιας λύσης, η οποία επιδιώκουμε να είναι αμοιβαία αποδεκτή και να μην αφήνει νικητές και ηττημένους.

Εξάλλου, τον τελικό λόγο θα τον έχει ο Κυπριακός λαός και για αυτό θα πρέπει στην προσπάθεια μας να καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε το πλαίσιο της λύσης, να πετύχουμε μία καθαρή συμφωνία που δεν αφήνει σκιές και αμφισβητήσεις.

Καταλήγοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο και τα μέλη της Παγκόσμιας Συντονιστικής Επιτροπής Ποντιακής Νεολαίας, για την τιμή που πραγματικά μου έκαναν να θέσω υπό την αιγίδα μου το συνέδριο αυτό. Ταυτόχρονα, θέλω να συγχαρώ τόσο εσάς ως νέους ανθρώπους, όσο και το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου, χαιρετίζοντας την ανάληψη της διοργάνωσης του Συνεδρίου.

Πρωτοβουλίες όπως και η δική σας συνδέουν τη σύγχρονη γενιά με την ιστορική της γνώση και μνήμη. Είμαι βέβαιος, λοιπόν, ότι το συνέδριο που σήμερα διοργανώσατε θα γίνει η αφορμή να αναδειχθούν άγνωστες πτυχές, τόσο της ιστορίας και όσο και των σχέσεων Πόντου και Κύπρου.

Κάθε επιτυχία εύχομαι σε όλους σας.

Ευχαριστώ θερμά.