Όταν ο Μακάριος μιλούσε...

Διαχρονικές, όπως πάντοτε, οι παρακαταθήκες του πρώτου Προέδρου της Κύπρου
Αγωνιστικότητα και ενότητα χαρακτήριζαν πάντοτε τον Εθνάρχη Μακάριο, με την Κυβέρνηση και τις πολιτικές δυνάμεις να συμφωνούν ότι αποτελούν και σήμερα εκ των ων ουκ άνευ στοιχεία

Τελέστηκε χθες στην Παναγία του Κύκκου, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Κύκκου και Τηλλυρίας Νικηφόρου, το ετήσιο μνημόσυνο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ', πρώτου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο οποίος απεβίωσε στις 3 Αυγούστου 1977.

Άπαντες παρόντες
Στο μνημόσυνο, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την Κυβέρνηση εκπροσώπησε

ο Υπουργός Υγείας Γιώργος Παμπορίδης, ενώ τον επιμνημόσυνο λόγο εκφώνησε ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος.
Του μνημοσύνου ακολούθησε τρισάγιο, το οποίο τέλεσε ο Μητροπολίτης Κύκκου και Τηλλυρίας στον χώρο όπου βρίσκεται ο ανδριάντας του Εθνάρχη Μακαρίου, στους πρόποδες του λόφου στο Θρονί, όπου βρίσκεται ο τάφος του και έγινε κατάθεση στεφάνων στον ανδριάντα.

Στεφάνια κατέθεσαν, μεταξύ άλλων, εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας ο Υπουργός Υγείας Γιώργος Παμπορίδης, εκ μέρους της Εκκλησίας της Κύπρου ο Μητροπολίτης Κύκκου και Τηλλυρίας Νικηφόρος, εκ μέρους του Προέδρου της Βουλής ο βουλευτής Γιώργος Περδίκης, ο Επιτετραμμένος της Πρεσβείας της Ελλάδος στην Κύπρο Παναγιώτης Αντωνάτος, εκ μέρους του ΔΗΣΥ ο πρώην βουλευτής Χρίστος Ρότσας, εκ μέρους του ΑΚΕΛ το μέλος του Πολιτικού Γραφείου Στέφανος Στεφάνου, ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος, εκ μέρους της ΕΔΕΚ ο Κεντρικός Οργανωτικός Γιάννος Ευσταθίου, εκ μέρους του ΕΥΡΩΚΟ το μέλος της διευρυμένης Κεντρικής Επιτροπής Χρίστος Δημητριάδης, εκ μέρους του Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών η Ηλέκτρα Περδίκη, εκ μέρους της Συμμαχίας Πολιτών ο Δώρος Παφίτης, ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς Αντιστράτηγος Γεώργιος Μπασιακούλης, ο Υπαρχηγός της Αστυνομίας Ανδρέας Κυριάκου, ο Διοικητής της ΕΛΔΥΚ Ταξίαρχος Ιωάννης Τζουνάκος και εκ μέρους της οικογένειας του Εθνάρχη Μακαρίου οι Ιάκωβος Κωνσταντινίδης, Ευθύβουλος Ιακωβίδης και Μακάριος Ευαγγέλου.
Το μνημόσυνο ολοκληρώθηκε με την ανάκρουση του Εθνικού ύμνου από τη φιλαρμονική της Εθνικής Φρουράς

Βολές Νικόλα
Στην επιμνημόσυνη ομιλία του ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος επεσήμανε ότι το μεγαλείο του Μακαρίου θα μείνει για πάντα βαρύ και ασήκωτο, καθώς αποτυπώθηκε βαθιά σ’ ολόκληρη την Κύπρο, που ταυτίστηκε αχώριστα μαζί του. Είπε επίσης ότι η τήρηση της μνήμης του Εθνάρχη Μακαρίου αποτελεί για τον κυπριακό Ελληνισμό μια βιολογική ανάγκη και συνιστά βασικό στοιχείο για τη φυσική και εθνική του επιβίωση.
Στο πλαίσιο του λόγου του ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι το περιεχόμενο των τουρκικών προτάσεων στο τραπέζι των συνομιλιών προδιαγράφει λύση συνομοσπονδίας, δηλαδή λύση δύο αυτόνομων κρατών με κάποια σύνδεση μεταξύ τους, χαλαρή και αναποτελεσματική.

Ανέφερε επίσης ότι η ε/κ πλευρά όλα αυτά τα χρόνια, «από υποχώρηση σε υποχώρηση, οδηγήθηκε στις αρχικές θέσεις της τουρκικής πλευράς», ξεπέρασε τις κόκκινες γραμμές της, εγκατέλειψε πάγιες και απαράγραπτες θέσεις της και πως, παρ' όλα αυτά, η λύση του Κυπριακού δεν επιτεύχθηκε.

Υπέδειξε δε πως χρειάζεται αγωνιστική ενότητα, για να πείσουμε, όπως είπε, ότι διεκδικούμε τα δίκαιά μας. «Κι όταν εμείς δεν πείθουμε, όταν εμείς δεν διεκδικούμε, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να αναμένουμε από τρίτους να αναλάβουν τους δικούς μας ρόλους», πρόσθεσε.

Ρεαλιστής
Στις παρακαταθήκες του Μακαρίου αναφέρθηκε, εκ μέρους του ΑΚΕΛ, ο τέως Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Στέφανος Στεφάνου, σημειώνοντας ότι ο Εθνάρχης ηγήθηκε των αγώνων του λαού του τόσο για ελευθερία και αποτίναξη της αποικιοκρατίας όσο και για την υπεράσπιση της ανεξαρτησίας, της νομιμότητας και της δημοκρατίας στη χώρα.

«Ένας άνθρωπος, ο οποίος εμπνεόταν από υψηλές πανανθρώπινες αρχές και αξίες, αλλά και που είχε τη δύναμη να λαμβάνει αποφάσεις που διέπονταν από ρεαλισμό. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ενώ ο αγώνας για αποτίναξη της αποικιοκρατίας είχε ως στόχο την Ένωση με την Ελλάδα, όταν ο Μακάριος αντιλήφθηκε ότι τα δεδομένα δεν μπορούσαν να οδηγήσουν προς τα εκεί, είχε το θάρρος και το πολιτικό ανάστημα να συμφωνήσει σε Ανεξαρτησία. Και επίσης όταν μετά το δίδυμο έγκλημα, το προδοτικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή, του 1974, ο Μακάριος αντιλήφθηκε ότι ήταν τέτοια τα δεδομένα που επέβαλλαν την αποδοχή της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας ως της λύσης που θα τερμάτιζε την κατοχή και θα οδηγούσε σε επανένωση του τόπου και του λαού, είχε πάλι το πολιτικό ανάστημα να υιοθετήσει κατά την πρώτη Συμφωνία Υψηλού Επιπέδου του 1977 αυτό τον στόχο της λύσης», είπε ο κ. Στεφάνου.

Υπέδειξε ότι αυτή η στάση ζωής του Μακαρίου πρέπει να μας καθοδηγεί, «από τη μια να εμπνεόμαστε από αρχές και αξίες και από την άλλη, μετρώντας πάντα όλα τα δεδομένα, να έχουμε τη δύναμη να παίρνουμε αποφάσεις ρεαλιστικές, που ασφαλώς θα οδηγούν σε λύσεις υπέρ των συμφερόντων του λαού μας και της χώρας μας».

Περιουσιακά δικαιώματα
Από πλευράς του ο Πρόεδρος των Οικολόγων Γιώργος Περδίκης ευχήθηκε όπως 38 χρόνια μετά τον θάνατο του Εθνάρχη να έφτασε το πλήρωμα του χρόνου και η στιγμή της επίτευξης, μέσα από ένα μακροχρόνιο αγώνα και σύμφωνα με τις παρακαταθήκες του Μακαρίου, μιας στοιχειωδώς δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού, που να εξασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των Κυπρίων στο νησί και που να οδηγεί στην απελευθέρωση της Κύπρου από την τουρκική κατοχή. «Μια λύση που θα προϋποθέτει μια κυρίαρχη, ανεξάρτητη, ελεύθερη και δημοκρατική Κύπρο», συμπλήρωσε.

Σε αυτό το πλαίσιο εξήγησε ότι η «κυπριακή ηγεσία θα πρέπει να θυμάται και να κάνει πράξη αυτά που ξεκάθαρα έλεγε ο Μακάριος για τα θέματα της περιουσίας».
Όπως ανέφερε, ο Μακάριος σε καμία περίπτωση δεν είχε αποδεχτεί ότι οποιοσδήποτε ιδιοκτήτης κατεχόμενης περιουσίας θα αποστερείτο των δικαιωμάτων του, αντιθέτως είχε ξεκάθαρα τοποθετηθεί σε πάρα πολλές περιπτώσεις ότι το δικαίωμα του νόμιμου ιδιοκτήτη είναι αναπαλλοτρίωτο και θα πρέπει να εξασφαλιστεί ως κόκκινη γραμμή.

«Δεν σηκώνει καμία υποσημείωση, όποια κι αν είναι τα σημερινά δεδομένα. Αντίθετα, η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ και η κατοχύρωση των δικαιωμάτων του πολίτη μέσα από διεθνείς συνθήκες δίνουν περισσότερα όπλα στην κυπριακή ηγεσία να πολεμήσει, ώστε να είναι ιεραρχικά ανώτερο το δικαίωμα του οποιουδήποτε νόμιμου ιδιοκτήτη και των κληρονόμων του να διεκδικήσει και να πάρει πίσω την περιουσία του, αν το θέλει», σημείωσε.