«Ήθελα να πεθάνω..όλους μέχρι σήμερα τους βλέπω σαν βιαστές»

«Ήθελα να πεθάνω..όλους μέχρι σήμερα τους βλέπω σαν βιαστές…Άλλωστε σε ποιον θα το έλεγα; Είχα κανένα; Ήθελα να πεθάνω. Έπεφτα να κοιμηθώ και έβλεπα την σκοιά μου πάνω στον τοίχο. Το κρεβάτι μου ήταν κολοιμένο πάνω στον τοίχο και μια λάμπα πετρελαίου…».

Λόγια που σπαράζουν. Το χειρόγραφο, που δημοσιεύει στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook η Αναστασία Παπαδοπούλου, Ειδική Σύμβουλος προς την Ad hoc Επιτροπή για σκοπούς ετοιμασίας της εθνικής στρατηγικής

για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική εκμετάλλευση, τη σεξουαλική κακοποίηση και την παιδική πορνογραφί, είναι λόγια που γράφτηκαν από μια ψυχή, που έπεσε θύμα βιασμού στην τρυφερή ηλικία των 8 μόλις ετών.

Ακούει κανείς; Διερωτάται η Αναστασία Παπαδοπούλου.. Δείτε πιο κάτω το γιατί

Το χειρόγραφο, αναφέρει αυτολεξεί τα πιο κάτω:

«Εκείνη την νύχτα πέθανα και εγώ. Τι και αν έζησα τόσα χρόνια»«Από εκείνη την νύχτα βλέπω τον ίδιο μα τον ίδιο εφιάλτη. Ένα τεράστιο βουνό να πέφτη να με πλακώνη, να ξυπνώ έντρομη και να μην μπορώ να ξανακοιμιθώ.

"Άλλωστε σε ποιον θα το έλεγα; Είχα κανένα; Ήθελα να πεθάνω.»«Έπεφτα να κοιμηθώ και έβλεπα την σκοιά μου πάνω στον τοίχο. Το κρεβάτι μου ήταν κολοιμένο πάνω στον τοίχο και μια λάμπα πετρελαίου έκανε την σκοιά μου. Και σκεφτόμουνα. Άραγε πως θα είμαι μέσα στο σεντούκι άμα πεθάνω; Αυτές είναι οι σκέψεις που έκανα σαν 8 και 10 χρονών.»

«Και ήρτεν η εφηβεία, μια εφηβεία μοναξιάς και πίκρας. Άρχισαν να με φλερτάρουν. Ήμουν όμορφη αλλά εγώ όλους μέχρι σήμερα τους βλέπω σαν βιαστές. Και παίζω θέατρο μέχρι σήμερα. Σε κάθε άγγιγμα σε κάθε φιλί, σε κάθε πράξη σεξουαλική είναι εκείνη η νύκτα. Ποτέ μα ποτέ δεν έφυγε εκείνη η νύκτα. Μου τα στέρησαν όλα. Παιδικά, εφηβηκά, τον αραβώνα μου, το γάμο μου όλα.»