Η ώρα των εφέσεων στην υπόθεση Ρίκκου

«Πήρα τηλεφώνημα την περασμένη Παρασκευή ότι αν δεν σταματήσω να ασχολούμαι με την υπόθεση Ρίκκου θα βρεθώ στον αέρα» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Παύλος Αγγελίδης, υποδεικνύοντας ότι δέχθηκε πόλεμο από τη Νομική Υπηρεσία αλλά και απειλές, τις οποίες - όπως ανέφερε - αγνόησε, γιατί ο πελάτης του έχει υποστεί μια κατάφωρη αδικία.

Οι λόγοι έφεσης της υπεράσπισης Ερωτοκρίου, στηρίζονται στην ασυλία που έπρεπε να είχε ο τέως Βοηθός Εισαγγελέας αλλά και στη δίκαια δίκη.

Για το θέμα της ασυλίας μίλησε ο κ. Αγγελίδης. Οι αναφορές του κινήθηκαν γύρω από το κατά πόσο ο Γενικός

και ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας απολαμβάνουν ασυλίας κατά την άσκηση των καθηκόντων τους όπως οι δικαστές.

Είπε ότι κακώς ξεκίνησαν οι έρευνες κατά του Ρίκκου Ερωτοκρίτου καθώς κατείχε το αξίωμα μέχρι τα πρώτα στάδια της δίκης στο Κακουργιοδικείο καθώς καλυπτόταν από ασυλία.

Το επιχείρημα της δίκαιης δίκης

Για το θέμα της δίκαιης δίκης επιχειρηματολόγησε ο δικηγόρος Ευστάθιος Ευσταθίου.Ανέφερε ότι η αμεροληψία είναι συστατικό στοιχείο δίκαιης δίκης. Υποστήριξε ότι ο Ρίκκος Ερωτοκρίτου δεν έτυχε Δίκαιης Δίκης από την έναρξη των ερευνών από τους ποινικούς ανακριτές μέχρι και την απόφαση του Κακουργιοδικείου.

Ανέφερε ότι ο Γενικός Εισαγγελέας κατά την ανακοίνωση των ευρημάτων της ποινικής ανάκρισης παραβίασε το δικαίωμα του καθενός ότι είναι "αθώος μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο".

Υποστήριξε ότι ο Γενικός Εισαγγελέας ενεπλάκη στην υπόθεση, υπέγραψε το κατηγορητήριο ενώ στην συνέχεια ήταν κατήγορος αλλά και ουσιώδης μάρτυρας κατηγορίας

Στη συνέχεια, ο κ. Ευσταθίου, παρουσίασε μια σειρά γεγονότων από την ημέρα που ο Γενικός και ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας υποτίθεται έπρεπε να συνεργαζόταν. Η σχέση των δύο αντρών ξεκίνησε με μία υποβόσκουσα αντιπαλότητα. Εξελίχθηκε σε καχυποψία με απαξιωτικές επιθέσεις ο ένας προς τον άλλον. Ανέφερε ότι ο Κώστας Κληρίδης είχε χαρακτηρίσει το Ρίκκο Ερωτοκρίτου ως ευθυνόφοβο και ψεύτη μιλώντας στην τηλεόραση. Οι σχέσεις των δύο αντρών χαρακτηρίστηκαν επίσης από τον κ. Ευσταθίου ως τεταμένες και στην συνέχεια εχθρικές.

H αντιπαράθεση

Μάλιστα η αντιπαράθεση των δύο αντρών είχε πλέον γίνει γνωστή σε όλα τα δώματα της Νομικής Υπηρεσίας. Αρχικά οι συνήγοροι του Ρίκκου Ερωτοκρίτου ζήτησαν αναβολή των ακροάσεων. Το αιτιολογικό ήταν ότι εκκρεμεί απόφαση προνομιακού διατάγματος που έχει ζητήσει ο Ρίκκος Ερωτοκρίτου το οποίο ενδεχομένως να επηρεάσει και την παρούσα διαδικασία των εφέσεων. Παρουσιάστηκε μάλιστα σχετική νομολογία υποστήριξε ότι το Δικαστήριο θα πρέπει να δει κατά προτεραιότητα το προνομιακό διάταγμα.Το αίτημα του κ. Αγγελίδη δεν υποστηρίχθηκε από τις άλλες πλευρές με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν οι αγορεύσεις και ο Πρόεδρος του Ανωτάτου απέρριψε το αίτημα της πλευράς Ερωτοκρίτου.

Στην έφεση της η εταιρεία, στην προκειμένη το Δικηγορικό Γραφείο Ανδρέα Νεοκλέους, συμπεριέλαβε 12 βασικούς λόγους για τους οποίους προσβάλλει την πρωτόδικη απόφαση, η οποία κατά τον δικηγόρο Γιώργο Παπαϊωάννου αποτελεί προϊόν πλάνης. Ισχυρίζεται, δηλαδή, η Υπεράσπιση, ότι το Κακουργιοδικείο παραπλανήθηκε και ως αποτέλεσμα αυτής της παραπλάνησης, προέβη σε απόδοση ενοχής στην εταιρεία.

Κατά την υπεράσπιση, η υπόθεση άρχισε λάθος και προχώρησε λάθος.Παραπλάνηση και των συνηγόρων υπεράσπισης από την Κατηγορούσα Αρχή, υπαινίχθηκε, όμως, και ο δικηγόρος Νικόλας Τσαρδελής.

Οι θέσεις των συνηγόρων υπεράσπισης συνήγοροι

Προτάσσοντας κατά κύριο λόγο δύο βασικά σημεία, τα οποία κατά την άποψη της Υπεράσπισης δεν θα έπρεπε να οδηγήσουν στην καταδίκη της εταιρείας.

Το πρώτο σημείο στηρίζεται στην άποψη ότι η απόφαση του Κακουργιοδικείου είναι λανθασμένη, καθώς βασίστηκε σε ενέργειες και πράξεις προσώπων, τα οποία δεν είχαν συμπεριληφθεί στο κατηγορητήριο. Άρα δεν ήταν κατηγορούμενοι.

Αυτό κατά τον Νικόλα Τσαρδέλη αποστέρησε από την εταιρεία το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη, διότι όπως είπε ενώπιον του Δικαστηρίου η εικόνα που εξέπεμπε το κατηγορητήριο ήταν πως δεν υπήρχε εμπλοκή άλλων προσώπων στην υπόθεση. Αν, είπε, η Υπεράσπιση των κατηγορουμένων, γνώριζε ότι στην πορεία της πρωτόδικης διαδικασίας θα εμπλέκονταν και άλλα πρόσωπα, τότε θα μετακαλούσε αυτά τα πρόσωπα ενώπιον του Δικαστηρίου ως μάρτυρες στην υπόθεση. Το πρωτόδικο δικαστήριο, κατέληξε, καταδίκασε την εταιρεία για πράξεις προσώπου, για το οποίο η ίδια η Κατηγορούσα Αρχή είχε δηλώσει ότι δεν κατείχε μαρτυρία για να τον κατηγορήσει.

Κατά την άποψη της Υπεράσπισης η πρωτόδικη απόφαση βρίσκεται σε κάθετη σύγκρουση με όλη τη νομολογία, καθώς κρίθηκε ένοχη η εταιρεία στη βάση πλημμελούς έρευνας και ελλιπούς μαρτυρίας. Χωρίς να αποδειχθεί ότι ο Παναγιώτης Νεοκλέους, ο οποίος ήταν ο μοναδικός εκπρόσωπος της στο Κατηγορητήριο ήταν ο ιθύνων νους της.

Υπέδειξε, δηλαδή, ο Γιώργος Παπαϊωάννου ότι: Η ποινική ευθύνη μιας εταιρείας είναι προσωπική και αποδεικνύεται με την ταύτιση των ενεργειών συγκεκριμένου φυσικού προσώπου, που ενεργεί ως ιθύνων νους της εταιρείας.

Θέση της Υπεράσπισης είναι ότι η Κατηγορούσα Αρχή δεν διεξήγαγε έρευνα ως προς το ποιος πράγματι είναι ο ιθύνων νους της εταιρείας, παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία έδειχναν προς άλλη κατεύθυνση από αυτήν του Παναγιώτη Νεοκλέους. Συνεπώς, είπε, η απόφαση του Κακουργιοδικείου, βασίστηκε στις ενέργειες άλλου προσώπου που είχε τα ηνία και τον έλεγχο της εταιρείας και όχι στις ενέργειες του Παναγιώτη Νεοκλέους.

Η εκδίκαση της έφεσης θα συνεχιστεί και αύριο με την αγόρευση των συνηγόρων υπεράσπισης του Παναγιώτη Νεοκλέους. Τον κύκλο θα συμπληρώσει με την αγόρευση του ο Ηλίας Στεφάνου εκ μέρους της κατηγορούσας αρχής.

Διαβάστε επίσης: Υπόθεση Ρίκκου: Τα κυριότερα σημεία της 1ης μέρας εφέσεων