Αλέιδα Γκεβάρα: Η μνήμη του πατέρα μου αναβιώνει

H Aλέιδα Γκεβάρα ήταν σχεδόν επτά χρόνων όταν ο πατέρας της, ο εκ των ηγετών της επανάστασης στην Κούβα, Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, δολοφονήθηκε στη Βολιβία.

Τον θυμάται όμως έντονα και νιώθει ευτυχής και περήφανη γιατί αυτός καταφέρνει να «αναπαράγεται» όχι μόνο μέσα από τη δική της μνήμη, αλλά και από τις μνήμες και τις ιστορίες χιλιάδων ανθρώπων τους οποίους ενέπνευσε κι ας δεν τον έχουν γνωρίσει ποτέ.

Η Αλέιδα, κόρη του Τσε Γκεβάρα από τον δεύτερο του γάμο, παιδίατρος στο επάγγελμα, βρίσκεται στην Κύπρο

από τις 29 Ιουνίου, προσκεκλημένη του Κυπρο-Κουβανικού Συνδέσμου Φιλίας. Στο νησί βρέθηκε και πάλι το 1997.

Το πρωί, σε μια χαλαρή κουβέντα με συναδέλφους στη Δημοσιογραφική Εστία, η Αλέιδα Γκεβάρα μοιράστηκε μαζί μας τα οράματά της για την Κούβα του αύριο, για τη μεγάλη κοινωνική αλλαγή, για τα ιδεώδη του σοσιαλισμού, για την πολιτική των ΗΠΑ έναντι της χώρας της και για τις τεράστιες εμπειρίες της ως γιατρός που επισκέφθηκε μεγάλο αριθμό χωρών στο πλαίσιο των αποστολών της.

Μας μίλησε για τη δράση της ως ακτιβίστρια, υπέρμαχος των δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων, πολέμια του ρατσισμού και του αποικισμού. Για την Αλέιδα Γκεβάρα, μεγάλη σημασία έχει η ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια, είτε πρόκειται για έναν ιθαγενή στην Κούβα, για ένα άρρωστο μωρό στην Αγκόλα, για έναν μιγά οπουδήποτε αλλού. Η απάντησή της αφοπλιστική, ακόμη και όταν την ρωτήσαμε πως νιώθει γνωρίζοντας ότι ο δολοφόνος του πατέρα της ενδεχομένως να είναι ένας άνδρας ο οποίος στο παρελθόν είχε δεχτεί θεραπεία από γιατρούς που συμμετέχουν στην Επιχείρηση Θαύμα (Operacion Milagro) στην οποία μετέχει και η ίδια ως γιατρός, προσφέροντας τις υπηρεσίες της στονλαό της Κούβας.

«Το πρώτο που θέλω να πω, είναι ότι δεν είναι επιβεβαιωμένο ότι ο άνδρας αυτός έτυχε θεραπείας στο πλαίσιο αυτής της επιχείρησης, ίσως πρόκειται για συνωνυμία. Αλλά ακόμη και αν έτσι είναι τα πράγματα, σας λέω ότι έκαναν οι γιατροί το σωστό, αυτό που έπρεπε να γίνει. Όταν μας φέρνουν ένα ασθενή, εμείς δεν ρωτάμε το όνομά του, πρωτίστως για μας έχει σημασία να δούμε πώς μπορούμε να τον βοηθήσουμε. Αυτό είναι το πλέον σημαντικό», αναφέρει.

Μοιράζεται μαζί μας εμπειρίες από τα ταξίδια της ανά τον κόσμο και την ρωτάμε αν μπορεί να μας πει ένα περιστατικό στο οποίο ένιωσε ιδιαίτερη συγκίνηση γιατί είναι κόρη του Τσε. Μας λέει ότι πρόσφατα ήταν στην Ιταλία και στο ακροατήριο μιας εκδήλωσης στην οποία προσκλήθηκε να μιλήσει ήταν και ένα ζευγάρι με τρία παιδιά. «Όταν τελείωσε η εκδήλωση, συζητούσαμε για διάφορα πράγματα και έπειτα τους αποχαιρέτησα και έφυγαν. Σε λίγα λεπτά, επέστρεψε όμως η μεγαλύτερη κόρη, ηλικίας έντεκα χρόνων και μου είπε ότι ήθελε να μου χαρίσει το μετάλλιο της, το οποίο κέρδισε σε αθλητικούς αγώνες. Αυτό για μένα ήταν τόσο συγκινητικό. Τα παιδιά είναι αυτά που ξέρουν να αγαπούν. Αυτό έλεγε και ο μεγάλος Χοσέ Μαρτί, ο οποίος μας δίδαξε πολλά».

Μας λέει ότι στις επισκέψεις της σε απομακρυσμένα χωριά στην Αγκόλα έμαθε από τους κατοίκους πολλά τα οποία και κρατά μέχρι σήμερα στη διάρκεια της άσκησης του επαγγέλματος της. Για παράδειγμα, πλέον όταν ένας ασθενής έρχεται στο ιατρείο της δεν ρωτά όνομα, διεύθυνση, ηλικία ή επάγγελμα. "Πρώτα ρωτάω τι συμβαίνει και πώς εγώ μπορώ να βοηθήσω αυτόν τον άνθρωπο". Σε ένα από τα ταξίδια της στη Βραζιλία, έμαθε για την αξία του να σέβεσαι τους ανθρώπους, όποια και αν είναι η μόρφωση και η κοινωνική τους θέση εάν θέλεις και αυτή να σε σέβονται και να λαμβάνουν υπόψη τη γνώμη σου.

«Αντιδρώ στο ρατσισμό και στον αποικισμό. Πήγα στην Αγκόλα και εκεί δούλεψα για δύο χρόνια. Είδα παιδιά να πεθαίνουν, τα οποία εγώ θα μπορούσα να είχα σώσει αν υπήρχαν φάρμακα. Τι κι αν τα παιδιά αυτά είναι μαύρα; Δεν έχουν δικαίωμα; Είναι δίκαιο να πεθαίνουν;», διερωτάται.

Τη ρωτάμε για την Κούβα του αύριο. Υπάρχει κατά την άποψή της η πιθανότητα να βρεθεί ένας νέος ηγέτης του εκτοπίσματος του Φιντέλ Κάστρο ή ένας νέος επαναστάτης όπως ο πατέρας της για να εμπνεύσουν το Κουβανικό λαό; Μας απαντά ότι καταρχήν το σημαντικό στις επαναστάσεις είναι η διαμόρφωση της συνείδησης του λαού και το να κατανοήσει την πραγματική του ισχύ.

«Θα σας πω μόνο ότι δεν θα ήθελα να είμαι στα παπούτσια του νέου Προέδρου, υπό την έννοια ότι αναπόφευκτα θα υπάρχει σύγκριση με τον Φιντέλ. Ο λαός μας ήταν μαθημένος να έχει ηγέτες όπως ο Κάστρο», αναφέρει.

Η Αλέιδα Γκεβάρα σημειώνει όμως ότι η πορεία συνεχίζεται και ότι «ανεξάρτητα από το τι νομίζει ο έξω κόσμος, οι εκλογές διεξάγονται από τη βάση, με την ψήφο του κόσμου».

«Έχουμε υποχρέωση να συνεχίσουμε την πορεία για τελειοποίηση του σοσιαλισμού. Η κατάσταση δεν είναι εύκολη, ο αποκλεισμός από τις ΗΠΑ δεν είχε ποτέ τερματιστεί, ίσως ο Ομπάμα να συμπεριφέρθηκε πιο έξυπνα από άλλους Αμερικανούς Προέδρους, ο Τραμπ συμπεριφέρεται με χονδροειδή τρόπο», μας λέει, αναφερόμενη στις πολιτικές του νέου Προέδρου των ΗΠΑ.

Μιλά με πάθος για τη χώρα της και για τις αξίες του σοσιαλισμού, και αναφέρει πως οι λαοί της Λατινικής Αμερικής έχουν κοινούς στόχους και πρέπει να γίνουν αυτάρκεις ώστε να μην έχουν εξαρτήσεις από το ξένο κεφάλαιο. «Οι λαοί κουράστηκαν από τα λόγια και έχουν ανάγκη να νιώσουν τις αλλαγές, έχουμε τις μεθόδους, μια πλέον σημαντική είναι ο αλφαβητισμός και η παροχή υπηρεσιών υγείας. Αυτά τα κάνουμε εδώ και χρόνια, και όμως πρέπει να βελτιωνόμαστε και να υπάρχει τελειοποίηση της κοινωνικής αλλαγής», επισημαίνει.

Σύμφωνα με την Αλέιδα Γκεβάρα, «η λαϊκή δύναμη υπάρχει, απλά πρέπει να οργανωθεί και να μπει στο σωστό κανάλι».

ΠΗΓΗ: KYΠΕ