9+1 συμβουλές για φίλους που χωρίζουν τα Χριστούγεννα

Απολύτως ειλικρινά, τα Χριστούγεννα σε μια πόλη στην οποία βράζει το (εμπορικό) πνεύμα αγάπης και τα πολλά αλληλούια, οι αγκαλιές και τα φιλιά, είναι μια κόλαση για όσους κατά κακή τους τύχη οι γιορτές τους βρήκαν μόνους.

Δεν είναι το καλύτερο πράγμα που μπορεί να συμβεί σε κάποιον, δεν είναι και το χειρότερο, όμως, -αν ειδωθεί πιο ψύχραιμα- απλώς θέλει διαχείριση, λίγη υπομονή και όχι τη λάθος κουβέντα τη λάθος στιγμή. Και συνήθως, τη χείρα βοηθείας σε αυτές τις περιπτώσεις

τη δίνουν οι φίλοι. Εκείνοι μπαίνουν στην αγγαρεία της παρηγοριάς, αν η περίπτωση είναι βαριά ή σε ρόλο ψυχαγωγού (και εν μέρει σωτήρα), αν μιλάμε για πιο αντιμετωπίσιμες καταστάσεις.

Επειδή, ωστόσο, όλο και κάποιος προσφάτως μόνος βρίσκεται στις παρέες, καλό είναι φίλοι και συμπάσχοντες να έχουν κατά νου τα εξής, ειδικά σε μέρες γιορτής και (καταναγκαστικής) χαράς που μπορεί να γίνει μαρτύριο για τον φίλο/-η που ζει τη δική του δυσκολία και κάνει αγώνα για να πέσει –όσο γίνεται- στα μαλακά.

Να, λοιπόν, 10 πράγματα που ένας πραγματικός φίλος κάνει –ή δεν κάνει- για να δώσει το στίγμα του, χωρίς να το παρακάνει:

Δεν πιέζει να μάθει πώς, τι και γιατί. Κάποια πράγματα δεν λέγονται ούτε στον καλύτερο φίλο. Αν ο άλλος (η άλλη) δεν θέλει να βγει, να μιλήσει, να ανοιχτεί δεν πιέζει γενικώς.
Δεν κλείνει ραντεβού στα τυφλά. Σε κάποιους αρέσει, κάποιοι απλώς εκνευρίζονται. Είναι σπουδαίο που θέλετε να δείτε τον φίλο / -η σας ξανά χαρούμενο και γελαστό, αλλά αυτά δεν γίνονται κατόπιν παραγγελίας. Αφήστε τα πράγματα να πάρουν τον δρόμο τους και τους φίλους στην ησυχία τους.
Δεν οργανώνει «τυχαίες» συναντήσεις με τους πρώην. Αν κάτι έληξε, έληξε. Αν δεν έληξε θα το βρουν μόνοι τους. Μία (καθόλου) τυχαία συνάντηση μπορεί να κάνει τα πράγματα χειρότερα απ’ ό,τι ήδη είναι.
Δεν ρωτάει ποιος εγκατέλειψε ποιον. Όποιος κι αν τράβηξε πρώτος μαχαίρι, η κατάσταση παραμένει το ίδιο δύσκολη. Τι ωφελεί αν γνωρίζει κανείς το «ποιος»; Το σοβαρότερο ερώτημα θα είναι πάντα το «γιατί», χώρια που η απάντηση μπορεί να εκπλήξει…
Δεν κάνει παρατηρήσεις τύπου «μην καπνίζεις άλλο», «μην πίνεις», «μη μένεις στο σπίτι», «βγες έξω να σε δει ο κόσμος», «μίλα λίγο», «χαμογέλα λίγο», κ.ο.κ. Ο καλός φίλος συμπαρίσταται και ξέρει κυρίως πότε να ΜΗΝ μιλάει. Τα υπόλοιπα έρχονται μόνα τους.
Παίρνει το μέρος του φίλου, αλλά δεν κατηγορεί τον/την πρώην. Το «σ’ τα ‘λεγα εγώ» και το «όλα για κάποιον λόγο γίνονται» είναι αξιωματικά κλισέ και μακράν οι πιο ανόητες κουβέντες που μπορεί να εκστομίσει κάποιος την πιο στενόχωρη ώρα.
Αντιλαμβάνεται τη χαραμάδα φωτός. Αν κάτι φαίνεται να ανακουφίζει ή να κάνει τους (χωρισμένους) φίλους να περνούν καλά, επαναλαμβάνεται επί δύο. Σινεμά; Διπλή προβολή; Κρέπες σοκολάτα; Διπλή μερίδα. Βόλτες στα μαγαζιά; Πρόγραμμα απ’ το πρωί. Κλάμα; Αν δεν κλάψει τώρα, πότε; Γενικώς, υπάρχει, χωρίς να αισθάνεται απαραιτήτως ότι πρέπει να πει ή να κάνει κάτι. Απλώς να υπάρχει.
Λέει δυο καλά λόγια για να τονώσει λίγο το ηθικό του φίλου. Ακόμη κι αν η όψη του δεν είναι καλύτερη βρίσκει ένα καλό στοιχείο να τονίσει (κι ας χρειάζεται να τον/την σύρει ευγενικά προς τον καθρέφτη για να χτενιστεί).
Δεν το παρακάνει με τα τηλεφωνήματα ενδιαφέροντος και τις συμβουλές και δεν επιμένει να ακολουθήσει (ο φίλος ή η φίλη) σε ρεβεγιόν, πάρτι και λοιπές συγκεντρώσεις. Πολλοί άνθρωποι νιώθουν πιο μόνοι ανάμεσα σε κόσμο και κυρίως δεν αισθάνονται καμία ανάγκη να μοιραστούν με συγκλονιστικές λεπτομέρειες αυτό που νιώθουν, οπότε αφήνουμε χώρο.
Έχει κατά νου ότι υπάρχει και η περίπτωση αυτό που νιώθει ο φίλος/η φίλη μπορεί να μην είναι καν λύπη ή μελαγχολία, αλλά άγχος προσαρμογής σε μία νέα κατάσταση. Να, κάτι δύσκολο – καθώς το κλισέ θέλει όλους τους χωρισμένους, διαλυμένους, μεθυσμένους και καταρρακωμένους. Υπάρχουν και πιο δύσκολες περιπτώσεις που απλώς θέλουν χρόνο και κυριολεκτικά ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη.

Πηγή: lifo.gr, BuzzFeed, Telegraph.

Keywords
Τυχαία Θέματα