Ήρθε η ώρα οι καλές προθέσεις για την Χάλκη να γίνουν πράξη

Πριν λίγες ημέρες ο Μεχμέτ Γκιορμέζ, επικεφαλής Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας...
παραχώρησε μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην εφημερίδα της γειτονικής χώρας Today's Zaman, στην οποία, μεταξύ άλλων, εκφράσθηκε υπέρ της επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.

Επισήμανε δε ότι θρησκευτικά θέματα, θέματα θρησκευτικής παιδείας όπως και τα θέματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν αρμόζει να συνδέονται με οποιοδήποτε τύπου «αμοιβαιότητα». Είναι προφανές ότι τέτοιου είδους δηλώσεις, που αγγίζουν την ουσία μιας υπόθεσης που άπτεται των θρησκευτικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενες. Ωστόσο, θα πρέπει να τις ακολουθήσουν, επιτέλους, και συγκεκριμένες πράξεις εκ μέρους των Κυβερνώντων της Τουρκίας.

«Δεν αρμόζει στη μεγαλοσύνη του πολιτισμού που έχει αναπτυχθεί στον τόπο μας, οι Ορθόδοξοι χριστιανοί πολίτες να πρέπει να στέλνουν τα παιδιά τους στην Ελλάδα και οι Αρμένιοι στην Αρμενία, για να εκπαιδευτούν ως κληρικοί», είχε αναφέρει ο Μεχμέτ Γκιορμέζ και σε άλλο σημείο της συνέντευξής του σημείωσε ότι, «Το θέμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης πρέπει να λυθεί λαμβάνοντας υπ' όψιν και τις απόψεις των εκπροσώπων της μειονότητας».

Πρόσφατα, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, μετά την συνάντησή του με τον Πρωθυπουργό της Τουρκίας, εξέφρασε την ικανοποίησή του για την απόφαση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να επαναλειτουργήσει η Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Βέβαια ο Πρωθυπουργός Ερντογάν δεν έκανε κάποια σχετική δήλωση αλλά αν κρίνουμε από τη μέχρι τώρα στάση του σε ζητήματα που αφορούν τις μειονότητες αλλά και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, πρόκειται για έναν πολιτικό άνδρα με καλή διάθεση που αντιλαμβάνεται ότι η χώρα του πρέπει να απαγκιστρωθεί από στείρες και άδικες πολιτικές που υιοθέτησαν και εφάρμοσαν προκάτοχοί του καθώς και το λεγόμενο «βαθύ» Κράτος.

Ασφαλώς οι μεταρρυθμίσεις δεν είναι μια εύκολη υπόθεση και μάλιστα σ' έναν πολιτικό και κρατικό μηχανισμό οικοδομημένο με στρατιωτική λογική, με στερεότυπα και προκαταλήψεις σε βάρος των μειονοτήτων και διαποτισμένο - εδώ και δεκαετίες - με την εχθρότητα, την άγνοια και με το - συνήθως - καλλιεργημένο αίσθημα του κινδύνου της «εθνικής ασφάλειας» από την συνύπαρξη με «συμ»-πολίτες διαφορετικής καταγωγής και θρησκευτικής πίστης. Δεκτό λοιπόν ότι οι αλλαγές απαιτούν χρόνο.

Όμως, από την άλλη πλευρά, το να διατυπώνονται συνεχώς οι καλές προθέσεις είτε του Πρωθυπουργού Ερντογάν, είτε -παλαιότερα- υπουργών της Κυβερνήσεως του, ειδικά για το θέμα της Χάλκης, χωρίς να πραγματοποιούνται συγκεκριμένες ενέργειες για την επαναλειτουργία της, δημιουργούν την εντύπωση πως το θέμα ανακινείται κατά καιρούς για πολιτικές και μόνον σκοπιμότητες που συνδέονται και με τη διεθνή εικόνα της Τουρκίας. Και προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη καχυποψία όταν οι «καλές προθέσεις» συνδέονται με την λεγόμενη «αμοιβαιότητα», δηλαδή συνδέεται η τύχη της Σχολής - επί της ουσίας ο σεβασμός των δικαιωμάτων και των θρησκευτικών ελευθ