«Όλα σκοτείνιασαν, το κοριτσάκι μου είχε καρκίνο»

«Ήταν ένα πλασματάκι, 11 μόλις κιλών, και οι θεραπείες ήταν "βόμβες μεγατόνων". Γιατί στο παιδί μου;», διερωτήθηκε η Μαρία Πιερίδου, εξιστορώντας την επώδυνη εμπειρία της μικρής Ιλάειρας, για να δώσει κουράγιο και δύναμη σε άλλες οικογένειες

«Η θεραπεία του καρκίνου ήταν μια πραγματικότητα σκληρή και επώδυνη για το κοριτσάκι μου… Ήταν η απομόνωση, οι χημειοθεραπείες, οι εξετάσεις, τα χειρουργεία και τα μαλλάκια της που έβγαιναν μέσα στα χέρια μου», είπε η Μαρία Πιερίδου, μητέρα της 7χρονης Ιλάειρας, η οποία διαγνώστηκε με καρκίνο πολύ σοβαρής μορφής (νευροβλάστωμα τέταρτου

Περιγράφοντας την εμπειρία του παιδιού της, η μητέρα επισήμανε: «Ακούς φωνές και δεν μπορείς να πλησιάσεις, κάνει κρύο και δεν μπορείς να κρυώσεις, θέλεις να τρέξεις και δεν μπορείς να τρέξεις. Είναι και οι ενέσεις στο χέρι. Πρέπει να μετατραπείς σε γιατρό, χωρίς να το θέλεις. Βλέπεις ορισμένα περίεργα βλέμματα περαστικών, δήθεν συγκινημένων και ταυτόχρονα σκέφτεσαι και το σχολείο που δεν μπορείς να πας».

Η Μαρία ήταν εκ των ομιλητών σε εκδήλωση που συνδιοργάνωσε το Σάββατο, 11 Φεβρουαρίου 2016, ο Παγκύπριος Σύνδεσμος για παιδιά με καρκίνο και συναφείς παθήσεις «Ένα Όνειρο μια Ευχή» με την Παιδιατρική Εταιρεία Κύπρου στο κτήριο της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου, στη Λευκωσία. Υπενθυμίζεται ότι η «Σημερινή» δημοσίευσε χθες αποσπάσματα της ομιλίας της δεύτερης μητέρας που μίλησε στην ίδια εκδήλωση, της Έλενας Γεωργίου. Ο δεκάχρονος γιος της, Κυριάκος, έδωσε σκληρή μάχη με τον καρκίνο από την ηλικία των πέντε μηνών και αναδείχθηκε νικητής.

Στη σημερινή έκδοση της εφημερίδας μας, η νεαρή μητέρα Μαρία Πιερίδου περιγράφει στη δική της ομιλία τον Γολγοθά της 7χρονης θυγατέρας της, Ιλάειρας. Στόχος αυτής της πρωτοβουλίας της Μαρίας, όπως η ίδια εξήγησε, είναι να «αναγεννηθούν τα όνειρα και οι ελπίδες άλλων οικογενειών που αντιμετωπίζουν παρόμοιες σοβαρές ασθένειες».

«Την άρνηση διαδέχεται ο θυμός»

«Ήταν Παρασκευή, 30 Μαΐου 2014. Διάγνωση νευροβλάστωμα, στάδιο τέσσερα. Το κοριτσάκι μου, η Ιλάειρα, ηλικίας τότε τεσσάρων χρονών διεγνώσθη με μια σπάνια και ιδιαίτερα επιθετική μορφή καρκίνου. Ο πρωταρχικός όγκος βρισκόταν στο δεξί επινεφρίδιο με πολλαπλές μεταστάσεις στο υπόλοιπο σώμα», θυμήθηκε η μητέρα. Βάσει της δικής της εμπειρίας, τα συναισθήματα που βιώνουν γονείς με παιδιά που υποφέρουν με καρκίνο, περνούν από διάφορα στάδια. Την άρνηση διαδέχεται ο θυμός, για να ακολουθήσει η θλίψη, η διαπραγμάτευση και τέλος η αποδοχή της κατάστασης.

«Πόσες οι πιθανότητες να ζήσει το παιδί; Περιμένω απάντηση... Είναι δίπλα σου ένα κοριτσάκι, χωρίς μαλλιά… Το σώμα σου θερμαίνεται και ψύχεται. Φοβάσαι. Δεν μου έδειξε ποτέ κανείς αυτές τις εικόνες. Ντρέπομαι που το λέω, αλλά φοβόμουνα τα άλλα παιδιά ή μάλλον τρόμαζα. Τρόμαζα και αργότερα για το δικό μου παιδί… Μετά κατάλαβα πόσο όμορφα ήταν αυτά τα παιδιά και χωρίς μαλλιά, με ουλές και καλώδια στο σώμα τους. Η εικόνα αυτή με τρόμαζε, επειδή ήταν συνυφασμένη με τον θάνατο».

Τής έλεγαν πως δεν υπήρχε ίαση

Αρχικά η μητέρα είχε ενημερωθεί ότι δεν υπάρχει ίαση για το νευροβλάστωμα τέσσερα, αλλά όλη η οικογένεια ήταν αποφασισμένη να δώσει σκληρή μάχη με χημειοθεραπείες, χειρουργεία, ακτινοβολίες, μεταμόσχευση και ανοσοθεραπεία. «Ήταν ένα πλασματάκι, έντεκα μόλις κιλών, και αυτές ήταν βόμβες μεγατόνων. Γιατί στο παιδί μου; Αλλά και γιατί όχι στο παιδί μου;», διερωτώταν η ηρωική μητέρα.

Σε κάποια στιγμή της θεραπείας ένιωσε πως θα έχανε το κοριτσάκι της. «Όλα σκοτείνιασαν. Δεν υπήρχαν λέξεις που να μπορούσαν να περιγράψουν αυτό που ένιωθα, αυτό το άδειασμα. Το παιδί μου έχει καρκίνο. Είναι λέξεις που πρέπει να ηχογραφείς και να τις επαναλαμβάνεις, για να απελευθερώνουν κάθε φορά και ένα νόημα», είπε η Μαρία.

Η μικρή Ιλάειρα άντεξε στις κακουχίες και τους πόνους. Υποβλήθηκε σε δέκα χημειοθεραπείες και χειρουργείο. Αφαιρέθηκε ο όγκος και το δεξί επινεφρίδιο, σύμφωνα με τη μητέρα. Ο τελευταίος επανέλεγχος κατέδειξε ότι το παιδί ανταποκρίθηκε θετικά στη θεραπεία. Αργότερα, όμως, υπήρξε νέα αναποδιά, επειδή δεν είχε καθαρίσει πλήρως ο μυελός, συνεπώς υποβλήθηκε αναγκαστικά σε νέο κύκλο χημειοθεραπειών. Η θεραπεία ολοκληρώθηκε με μεταμόσχευση μυελού των οστών και ανοσοθεραπεία διάρκειας άλλων έξι μηνών. Η μικρή Ιλάειρα είχε καταφέρει να νικήσει τη μάχη της ζωής, παρόλο που αρχικά έμοιαζε ακατόρθωτο. Η μητέρα της, αφού ευχαρίστησε το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και όλους όσοι συμπαραστάθηκαν στην οικογένεια, είπε πως νιώθει πολύ περήφανη για το παιδί της.

Όταν επέστρεψαν σπίτι, μετά το τέλος της μακροχρόνιας θεραπείας, η Μαρία ρώτησε τη μικρή για την όλη περιπέτειά της και η 7χρονη απάντησε: «Μαμά, δεν ήταν και πολύ δύσκολη η θεραπεία. Μπορώ να πω ότι ήταν και λίγο εύκολη… Μόνο μια μέρα ήταν η πιο δύσκολη…Ήταν η ημέρα μετά το χειρουργείο, που έπρεπε να μείνω σε εκείνο το δωμάτιο, μόνη μου, χωρίς εσάς…».

Ιάσιμοι το 70% των παιδικών καρκίνων

Από το βήμα της εκδήλωσης, η Επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού, Λήδα Κουρσουμπά, αφού συνεχάρη τον Σύνδεσμο «Ένα Όνειρο μια Ευχή» και την Παιδιατρική Εταιρεία Κύπρου για την προσφορά τους, ανέφερε, μεταξύ άλλων, πως «η Πολιτεία έχει ευθύνη και υποχρέωση, όχι μόνο να ανταποκριθεί στις θεραπευτικές και φαρμακευτικές ανάγκες των παιδιών, αλλά και να μεριμνήσει, ώστε τόσο τα ίδια τα παιδιά όσο και η οικογένειά τους να έχουν υπηρεσίες συμβουλευτικής και ψυχολογικής υποστήριξης».

Διαβάζοντας τον χαιρετισμό της συζύγου του Προέδρου της Δημοκρατίας, Άντρης Αναστασιάδη, ο Επίτροπος Εθελοντισμού και μη κυβερνητικών οργανώσεων, Γιάννης Γιαννάκη, είπε, μεταξύ άλλων, ότι «εάν ο καρκίνος διαγνωστεί αρκετά νωρίς και το παιδί υποβληθεί στα κατάλληλα θεραπευτικά πρωτόκολλα, τότε περίπου το 70% των καρκίνων της παιδικής ηλικίας είναι ιάσιμοι, γι’ αυτό επισημαίνουν οι ειδικοί θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στην εκπαίδευση των επαγγελματιών της υγείας για έγκαιρη διάγνωση».

Τον χαιρετισμό του Υπουργού Υγείας απηύθυνε η Δρ Ειρήνη Χατζηχαραλάμπους, Ανώτερη Ιατρική Λειτουργός, η οποία αναφέρθηκε και στις υψηλές προδιαγραφές των ιατρικών υπηρεσιών που προσφέρονται σήμερα στην Κύπρο, τόσο στον τομέα της έγκαιρης διάγνωσης, όσο και στον τομέα της αντιμετώπισης. Χαιρετισμό απηύθυνε, επίσης, ο Πρόεδρος της Παιδιατρικής Εταιρείας Κύπρου και Παιδίατρος Δρ Νίκος Σκορδής, ο οποίος αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στο πλούσιο έργο της Παιδιατρικής Εταιρείας στον αγώνα που δίνουν τα παιδιά με καρκίνο.

Ακολούθησε διάλεξη με θέμα: «Σύγχρονες θεραπευτικές προσεγγίσεις σε παιδιατρικούς όγκους του εγκεφάλου», από τον παιδίατρο και ογκολόγο Δρα Στέργιο Ζαχαρούλη, καθώς και δεύτερη διάλεξη με θέμα: «Σύγχρονες εργαστηριακές προσεγγίσεις στην (αιματο)ογκολογία», από τον Δρα Παύλο Κωστέα, Διευθυντή του Καραϊσκάκειου Ιδρύματος. Την εκδήλωση συντόνιζε η Μάρω Χ"Χριστοφή, Γενική Γραμματέας του Συνδέσμου «Ένα Όνειρο μια Ευχή», ενώπιον πλήθους εθελοντών του συνδέσμου.

Εκπληρώθηκαν 663 ευχές παιδιών με καρκίνο

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης μίλησε και ο Πρόεδρος του Συνδέσμου «Ένα Όνειρο μια Ευχή», Γιώργος Πενηνταέξ.

Με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την ίδρυση του «Ένα Όνειρο μια Ευχή» (Νοέμβριος 1997) που αρχικά έφερε την ονομασία «Κάνε μια Ευχή», ο κ. Πενηνταέξ παρουσίασε στοιχεία που αποδεικνύουν περίτρανα το πολυεπίπεδο και διαχρονικό έργο των εθελοντών. Όπως είπε, από το 1998 μέχρι το 2016, ξοδεύτηκαν συνολικά 6.591.344 ευρώ, τα οποία είχαν συγκεντρωθεί από φιλανθρωπικές δράσεις. Ο Σύνδεσμος παρέσχε, για την ίδια χρονική περίοδο, 2433 βοήθειες συνολικού κόστους 2.810.313 ευρώ (μέσος όρος σε κάθε βοήθεια: 1.155 ευρώ).

Μόνο για το 2016, παρέσχε 243 βοήθειες κόστους 297.150 ευρώ (μέσος όρος σε κάθε βοήθεια: 1.250 ευρώ). Εκπλήρωσε τις ευχές 663 παιδιών, με συνολικό κόστος 1.172.100 ευρώ. Μόνο το 2016 πραγματοποίησε 45 ευχές (12 ταξίδια Eurodisney - Παρίσι, 12 υπνοδωμάτια, 16 υπολογιστές, ένα ταξίδι στη Βαρκελώνη, ένα ταξίδι στη Γαλλο-ιταλική ριβιέρα, μία τηλεόραση, μία τηλεόραση και ένα playstation, ένα playstation και ένα κινητό τηλέφωνο). Οι οικονομικές βοήθειες μαζί με τις ευχές ανήλθαν στα 3.982.412 ευρώ.

Επιπρόσθετα, δόθηκε ένα εκατομμύριο ευρώ για την ανέγερση του Καραϊσκάκειου Ιδρύματος, 200 χιλιάδες για το εργαστήριο για τον παιδικό καρκίνο, 41 χιλιάδες για την εντατική παίδων στο Μακάριο, καθώς και άλλα χρηματικά ποσά για εμβόλια, ταξίδια, προσκυνήματα, επιστημονικά συνέδρια, συγκεντρώσεις, περούκες, νερό στον Παιδογκολογικό Θάλαμο και γενέθλια παιδιών στο Μακάριο. Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου είπε πως «η ευχή και η προσευχή των εθελοντών που συναποτελούμε το Σύνδεσμο "Ένα Όνειρο Μια Ευχή" είναι επιτέλους να έρθει εκείνη η άγια ώρα που θα διαλύσουμε αυτόν τον Σύνδεσμο, να μην υπάρχει λόγος ύπαρξής του, νικώντας μιας και δια παντός τον καρκίνο. Μέχρι τότε, όμως, κανείς δεν περισσεύει από έναν τέτοιο αγώνα».

Πηγή: Η Σημερινή