Πάει ο παλιός ο χρόνος…θα γιορτάσουμε παιδιά;

Λίγες μόνο ώρες πριν να υποδεχτούμε το νέο έτος και όπως είναι λογικό, κάνουμε όλοι σκέψεις για τη χρονιά που πέρασε. Τι να πρωτοπούμε για μια χρονιά που μας έδωσε την εντύπωση πως ήταν ατέλειωτη; Πόσα να κρατήσεις και τι να πρωτοδιώξεις;

Κακά τα ψέματα ήταν μια κομβική χρονιά, δυστυχώς με την αρνητική έννοια σε εθνικό επίπεδο. Ζήσαμε κάποια πράγματα που πιθανώς να μην περιμέναμε ποτέ να τα ζήσουμε, πολύ απλά γιατί δεν είχαμε ιδέα τι συμβαίνει πίσω από την πλάτη μας. Πολλοί έχασαν τις δουλειές τους, άλλοι έφτασαν να εισπράττουν τα μισά χρήματα από τα περσινά, άλλοι πασχίζουν μάταια να

Όλοι έχουμε κάποιο λόγο να μισήσουμε το χρόνο που φεύγει. Επειδή όμως δεν ήταν απλά μια κακή χρονιά, αλλά θα μιλάμε στο μέλλον για μια ευρύτερα κακή περίοδο (δεκαετία ίσως?) ίσως είναι μια καλή στιγμή να αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα. Είναι μια καλή ευκαιρία να αναλογιστούμε όλοι τις ατομικές μας ευθύνες, τα ατομικά μας λάθη, προσπαθώντας να γίνουμε καλύτεροι στο μέλλον. Να φροντίσουμε να μην αφήσουμε, όσο περνά από το χέρι του καθενός (περισσότερο από όσο νομίζουμε), να γίνουν ξανά άλλα λάθη. Να ζήσουμε επιτέλους με αυτά που πραγματικά χρειαζόμαστε και όχι με αυτά που μας είχαν κάνει να νομίζουμε πως χρειαζόμαστε.

Ακούω πολλούς να εύχονται λόγω των ημερών να είναι το 2012 όπως το 2011 και όχι χειρότερο. Εκεί είναι που συνειδητοποιείς πόσο έχουμε αλλάξει μέσα σε ένα χρόνο. Πόσο πολύ φοβόμαστε το μέλλον. Πόσο φοβόμαστε ακόμα και να τολμήσουμε να κάνουμε όνειρα, να θέσουμε στόχους, να προβλέψουμε. Εντάξει, σε οικονομικό επίπεδο δεν τολμάει κανείς να κάνει την οποιαδήποτε πρόβλεψη. Σε προσωπικό όμως, όσο είναι εφικτό φυσικά, δεν πρέπει να μας εμποδίζει κανείς να κάνουμε έστω και μικρά σχέδια σχετικά με εμάς. Δεν μπορούν να μας φορολογήσουν τις φιλοδοξίες μας, τις κρυφές επιθυμίες, τα όνειρά μας. Εκμεταλλευτείτε το!

Έστω και μια επιθυμία σας να πραγματοποιηθεί θα νιώσετε πολύ καλύτερα σε ένα χρόνο από τώρα. Λίγο το έχετε;

Καλή χρονιά σε όλους!