Βαγγέλης ο "άρρωστος"

TOY ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΙΑΝΟΥ

Ο —σύμφωνα με τους Αμερικανούς— γεννημένος ως Τούρκογλου, Βαγγέλης Βενιζέλος, είναι μια πραγματικά ξεχωριστή περίπτωση. Αν δεν γνωρίζει κάποιος το παρελθόν του, δεν μπορεί να εξηγήσει το παρόν του. Αν δεν γνωρίζει κάποιος την ιστορία του, δεν μπορεί να εκτιμήσει το ποιόν του και άρα να καταλάβει περί τίνος πρόκειται. Γιατί; Γιατί όλα του τα χαρακτηριστικά είναι επίκτητα. Δεν γεννήθηκε όπως φαίνεται τώρα. Έγινε τέτοιος από τις επιλογές του. Πήρε ακραία μορφή, γιατί ήταν ακραίες και οι αποφάσεις του. Μιλάμε για πολύ λεπτές έννοιες, οι οποίες όμως συμβάλουν σε "μεγαλειώδη" αποτελέσματα.
Ο Βενιζέλος, για παράδειγμα, μοιάζει με τον Πάγκαλο, αλλά δεν είναι ίδιοι. Είναι, για παράδειγμα, εξίσου χοντροί, αλλά δεν.......
είναι ίδιοι. Ο Βενιζέλος είναι "άρρωστος" ενώ ο Πάγκαλος όχι.
 Ο Βενιζέλος νοσεί από μια "αρρώστια", της οποίας το αποτέλεσμα είναι το πάχος, ενώ ο Πάγκαλος απλά είναι παχύς, επειδή είναι κοιλιόδουλος. Στον Πάγκαλο απλά αρέσει το φαγητό και τρώει. Δεν ελέγχει το φαγητό του και παχαίνει λόγω βλακείας. Αντίθετα με αυτόν, ο Βενιζέλος είναι άρρωστος. Τρώει, όχι επειδή του αρέσει το φαγητό, αλλά επειδή του αρέσει να τρώει. Νοσεί από την "αρρώστια" των ευνούχων. Δεν είναι απλά χοντρός ...Είναι βουλιμικός.
Ο χοντρός δεν είναι απαραίτητα επικίνδυνος για τον εαυτό του ή για το περιβάλλον του. Ο χοντρός μπορεί απλά να είναι τέτοιος, γιατί του αρέσουν πιο πολύ και πιο πολλά πράγματα από τον μέσο άνθρωπο και ως εκ τούτου αυτό "αποτυπώνεται" πάνω στο κορμί του. Ο βουλιμικός είναι άρρωστος άνθρωπος. Τρώει, χωρίς να μπορεί να σταματήσει. Τρώει μέχρι να σκάσει. Ο άνθρωπος αυτός επιβιώνει μόνον όταν υπάρχει κάποιος άλλος να τον περιορίζει εντός κάποιων ορίων ασφαλείας. Ο Βενιζέλος είναι ένας τέτοιος άνθρωπος. Στο σύνολο της ύπαρξής του είναι τέτοιος και όχι μόνον στο φαγητό.
Αυτό δεν το λέμε εμείς. Αυτό το λέει ο ίδιος. Πότε το είπε; Όταν δήλωσε στη Βουλή ότι πρέπει να αισθάνονται οι Έλληνες τυχεροί που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των ξένων, προκειμένου ν' αναγκαστούν να αυτοπεριοριστούν. Εκείνη την ώρα δεν περιέγραφε τους Έλληνες, αλλά τον εαυτό του. Άθελά του αποκάλυψε τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται ο ίδιος και νομίζει ότι με τον ίδιο τρόπο σκεπτόμαστε όλοι. Ο βουλιμικός, που επιβιώνει χάρη στον έλεγχο των άλλων, αισθάνεται ευτυχής όταν έχει εξασφαλίσει αυτόν τον έξωθεν έλεγχο. Αυτή είναι η ζωή του Βαγγέλη. Είναι βουλιμικός. Τρώει όσο του επιτρέπουν και όχι όσο θέλει. Τρώει μέχρι εκεί που τον αφήνουν τα αφεντικά του ...Τα όποια αφεντικά του ...στην όποια δραστηριότητά του. Αυτή είναι η ζωή του.
Αν βρεθεί ένας διαιτολόγος, που θα του πει "τρώγε όσο μπορείς, γιατί δεν υπάρχει πρόβλημα υγείας", θα τον κουβαλάμε με καρότσα μέσα σε λίγες μέρες. Αυτό άλλωστε σημαίνει και βουλιμικός ...Βους+Λιμός ...Αυτός, ο οποίος πεινάει διαρκώς σαν βόδι, τρώει σαν βόδι και τελικά γίνεται τέτοιο. Ο Βενιζέλος είναι βουλιμικός. Πηγαίνει στα υπουργικά συμβούλια και μέχρι την τελευταία στιγμή καθαρίζει τα δό