«Πρότυπα» και…δήμος της Αθήνας

Του Θανάση Ι. Νικολαΐδη ΙΔΙΩΤΙΚΗ τηλεόραση και…ελευθερία μέχρις ασυδοσίας. Όπως πάντα, σε όλα κι όπως ταιριάζει στον έλληνα και στο ταπεραμέντο του. Με την ψυχή του μαζεμένη από χίλια δυο και νόμισε πως βρήκε το γιατρικό του. Κανάλια κρατικά με τη σπατάλη και το (διαρκές) πάρτι των τρωκτικών της, κανάλια ιδιωτικά, με τις....
υπερβολές και τα πρότυπά της. Για τηλεθεατές-πελάτες (άθελα και εν αγνοία τους), που κανένας νοιάζεται για τη μόρφωση και την κουλτούρα του. Κι αν μερίδα ελλήνων ονειρεύεται το «πρώτο τραπέζι-πίστα» ως ιδανικό, τι γίνεται με την νεολαία; ΕΧΕΙ κι αυτή (η νεολαία) τα πρότυπά της. Τα καλλιέργησαν μεθοδικά και τα πάσαραν αμπαλαρισμένα, την τύφλωσαν με φώτα δυνατά και χρώματα, για να αγνοεί ό,τι γιορτάζαμε…προχθές, ακυρώνοντας τη θυσία των παππούδων της με τα κρυοπαγήματα…

Την άρπαξαν απ’ τα σχολεία της αποστήθισης για να την οδηγήσουν στα φροντιστήρια (για να μη σκέφτεται, να μην αναλύει) κι ύστερα την παρέδωσαν στο «σχολείο» του κ. Λαζόπουλου. Ομαδ