Μικρούτσικ​ος: Ο Γιώργος, το καλό παιδί Ευρωπαίων και Αμερικανών

Σκληρή κριτική στον πρωθυπουργό ασκεί ο πρώην υπουργός Πολιτισμού, Θάνος Μικρούτσικος, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα "Ποντίκι". Ο πρώην υπουργός υποστηρίζει πως θα υπάρξει ο "θάνατος" ενός εκατ. ανθρώπων, από το βάρος του 20% ανεργίας, της συνεχούς διεύρυνσης των νεόπτωχων και μιας φοβερής πίεσης των μεσαίων στρωμάτων. Αυτό, υποστηρίζει ο Θ. Μικρούτσικος έχει ως αποτέλεσμα τη συρρίκνωση της....
κοινωνίας.
Γι αυτό, "η φράση του Γιώργου Παπανδρέου «να σωθεί η Ελλάς» είναι μια απίστευτη ανοησία, δεδομένου ότι δεν σώζεις καμία χώρα όταν καταστρέφεις τον .........
κοινωνικό ιστό και τον κόσμο της. Είναι εγκληματικό".
Στη συνέχεια, δηλώνει πως ο πρωθυπουργός είναι "το καλό παιδί του ευρωπαϊκού και αμερικανικού administration, και τώρα μας πήρε στον λαιμό του. Εάν ο Γιώργος Παπανδρέου ήθελε να μην κάνει τον κόσμο να υποφέρει, στις αρχές του 2010 θα απαιτούσε εκβιαστικά απ’ τη Μέρκελ και τον Σαρκοζί, λέγοντάς το και στον Ομπάμα που τους επηρέασε, ότι, εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν του δώσει τη δυνατότητα να ρίξει το έλλειμμα σε 8 χρόνια και όχι σε 2-3 χρόνια, θα έκανε haircut στα αγγλικά και γερμανικά ομόλογα και θα ταρασσόταν συθέμελα το σύστημα".
Σε αυτό το σημείο ο κ. Μικρούτσικος κάνει και μία αντιστοιχία ανάμεσα στο Γ. Παπανδρέου και τον πατέρα του, Ανδρέα.
Ή θα πήγαινε απευθείας ο ίδιος στους Κινέζους για να κάνει τις συνεννοήσεις και όχι μέσω της Goldman Sachs. Αυτά θα έκανε ένας οξυδερκής πολιτικός με κοινωνική ευαισθησία σαν τον Ανδρέα Παπανδρέου στο πλαίσιο του καπιταλισμού", σημειώνει.
Παρόλα αυτά παραδέχεται πως έγιναν λάθη απ’ τη μεταπολίτευση και μετά.
Παράλληλα δεν φείδεται της κριτικής απέναντι στη γενιά του, αυτή της Μεταπολίτευσης και του Πολυτεχνείου.
"Δεν θέλω να πω ονόματα κάποιων της προηγούμενης από το Πολυτεχνείο γενιάς, για να μη στενοχωρήσω κάποιους 85άρηδες, που ξεκίνησαν, και μάλιστα με όπλα, και τώρα είναι στυλοβάτες του συστήματος. Αυτό συμβαίνει γιατί υπερτερεί το φοβερό θεριό που λέγεται καπιταλισμός. Και να σου πω για τη δικιά μου γενιά. Έχεις την εντύπωση ότι αυτοί που ξεσηκώθηκαν στο Πολυτεχνείο, ήταν η πλειοψηφία; Πρωτοξεκίνησαν 150 άτομα κι ήμουν και εγώ μέσα. Αλλά είναι η πρώτη φορά που το λέω σε δημοσιογράφο, ύστερα από 38 χρόνια, διότι έγινε μια φοβερή εκμετάλλευση του Πολυτεχνείου και δεν ήθελα να αναφερθώ σε αυτό. Μετά θες να γίναμε 1.000 ή 5.000 άτομα; Τη γενιά εκείνη αποτελούσαν 400.000 άνθρωποι. Πού ήταν";
Πολύ δύσκολα ακούς άνθρωπο σήμερα και δη δημόσιο πρόσωπο να κάνει αυτοκριτική. Πολύ περισσότερο να παραδέχεται ότι έχει εν μέρει αλλοτριωθεί.
"Ότι βεβαίως έχω στοιχεία αλλοτρίωσης, γιατί αισθάνομαι πως η πορεία του καλλιτέχνη είναι η πορεία του σχοινοβάτη. Το ζήτημα είναι αν πέφτεις και δεν ξανανεβαίνεις ή αν πέφτεις και επιχειρείς να ανέβεις ξανά. Θεωρώ τον εαυτό μου σε αυτή την κατηγορία: Του τύπου που έπεσε και συνεχίζει. Και μάλιστα συνεχίζω μπαίνοντας στα 64 μου χρόνια. Πάντα αυτό κάνω: Σηκώνομαι, πέφτω και συνεχίζω. Αυτό το στοίχημα πιστ