Άκουσες τα νέα, γιε του Αντρέα;

Ειμαι νιός, που πάει να πει θρασύς. Στου θράσους μου, λοιπόν, το άλλοθι προστρέχω για να πετύχω συγκατάβαση. Δική σας. Είμαι νιος, που πάει να πεί εν μέρει άσκεφτος. Αλλά στης σκέψης μου τα ξέφωτα όσο και αν προσπάθησα να βρώ συνάφειες δικές μας- προκαταβολή σας δίνω το πολυάνθρωπο που τυγχάνει να με βάζει εμπρός σας- με τoυς ανθρώπους του δικού σας κόσμου , δεν μπόρεσα να βρώ πολλές και να φτιάξω αξίωση με.......
γραμματόσημο, ευγενικές προσφωνήσεις, φακέλους άσπρους και όλα τα συναφή του πρωτοκόλλου. Και άσκεφτα λογάριασα λοιπόν να σας μιλήσω. Που πάει να πεί αντρίκια.
Τον τελευταίο καιρό παρακολουθώ, έντρομος και εγώ όπως τόσοι άλλοι, την κυβέρνησή σου να πελαγοδρομεί και εσύ ως «θιασάχης» να επιμένεις να βλέπεις αυτή τη χώρα ως θίασο με ξύλινα στρατιωτάκια. Με άνωθεν διαταγές όμως και με υπουργικά διαγγέλματα δεν κυβερνάς. Απλά με εκνευρίζεις. Γιατί σε όλα αυτά που μου ζητάς να κάνω για την αγαπημένη μου πατρίδα δεν υπάρχει ίχνος οράματος και ελπίδας για το μέλλον.Κόψε μου τον μισό μισθό δεν αντιλέγω. Αύξησε μου και τους φόρους. Θα το πουλήσω το παλιάμπελο και θα τα βγάλω πέρα. Αλλά θέλω να δώ σχέδιο εξόδου απο την κρίση. Και ανθρώπους ικανούς να διαχειριστούν την επόμενη μου μέρα. Και τέτοιους δεν έχεις δίπλα σου που να χτυπιέσαι κάτω. Ντελάλης καλός γίνηκες και εσύ ακριβής πραμάτειας. Μόνο που το εμπόρευμα σου αποδείχτηκε στο τέλος σκάρτο.
Όταν πρωτοήρθες , δεν σου κρύβω, πως σε ζήλεψα και λίγο. Γυμνασμένος, «φίτ» με οικολογικές ανησυχίες και κοσμοπολίτικες συνήθειες. Δεν μάσησες, μάλιστα, να πιάσεις και την σκούπα και στο ποδήλατο να ανέβεις, δείχνοντας μου μια αλλιώτικη και πιο ελπιδοφόρα εικόνα απ´ το δικό σου το σινάφι. Μην κοιτάς αυτούς που σε λοιδώρησαν για αυτές σου τις κινήσεις. Μπουχέσες με τρία μπαλονάκια είναι αυτοί. Παχύδερμοι τεμπελχανάδες. Και σαν τα μούτρα τους ποτέ μου δεν θέλησα να γίνω. Και τι συνάντησες μπροστά σου; Πολίτες μαλθακούς, αγύμναστους και με λίγο φούιτ στις ρόδες της ζωής τους. Με βρώμικες και αργόμισθες συνήθειες και εθνικιστικες ανησυχίες. Το άσπρο με το μαύρο, δηλαδή, κλήθηκαν να συνεργαστούνε και ξεχάσαμε μες στην πρεμούρα μας πως γκρί δίνει το ανακάτεμά τους. Γκρίζα ζωή φτιάξαμε λοιπόν και όσο κανείς μας δεν λέει να κάνει βήμα πίσω, εμείς στο μαύρο θα επιμένουμε και εσύ μονάχα το λευκό θα έχεις στο μυαλό σου. Μην ξεχνάς όμως πως υπάρχουν και άλλα χρώματα στους ιριδισμούς ενός ουράνιου τόξου. Και μετά την καταιγίδα της ανέλπιστης της κρίσης αυτό περιμένουμε για να καταλάβουμε το πολυπόθητο της τέλος.
Σου ζητάω, λοιπόν, με το θάρρος που μου δίνει του ελεύθερου πολίτη η παρρησία, να μην επιμένεις να αδικείς τον εαυτό σου, επιτρέποντας στους συμβουλάτορες σου να σε οδηγούν με την ακρίβεια του Ευκλείδη, στον ψόγο του μέλλοντα του χρόνου. Kαι αν εσένα δεν σε νοιάζει αυτός ,εμένα με ενδιαφέρει. Γιατί οι επόμενες γενιές δεν ψέγουν μοναχά τους αρχηγούς αλλά και τους πολεμιστές του. Και εμένα με έχεις παροπλισμένο εδώ και καιρό να παρακολουθώ τις αλχημείες των υπουργών σου, προσπαθώντας οι