Ο Βαρουφάκης, ο Καζάκης, ο Κρούγκμαν και ο «κύριος Μπάμπης»

του Αριστοτέλη Βασιλάκη
Τον Βαρουφάκη τον κατηγόρησαν για «σορτάρισμα» των ελληνικώνομολόγων σε συνεργασία με Σόρος και Ρουμπίνι (!!!!!), τον Καζάκη τον κατέταξανως τον γραφικό του χωριού και οποιονδήποτε άλλο αντιτάχθηκε στο Μνημόνιο,(Τσίπρα, Καμμένο, Φωτόπουλο), τον «βάπτισαν» ακραίο, αναρχικό ή λαμόγιο…Σημασία στην........
Ελλάδα έχει τι λέει, ο «κύριος Μπάμπης», ο Πρετεντέρης και οιδιάφοροι πανεπιστημιακοί σφουγγοκωλάριοι του συστήματος…Δυστυχώς όμως ο Αμερικάνος νομπελίστας οικονομολόγος ΠολΚρούγκμαν για ακόμα μία φορά του έκλεισε το σπίτι… Μόνο που μεγάλες μνημονιακέςφυλλάδες και τα κανάλια της διαπλοκής, δεν κάνουν ούτε αναφορά… Λέει λοιπόν οΚρούγκμαν:Οι πολιτικές σκληρής λιτότητας που επιβάλλονται από τηΓερμανία στις υπερχρεωμένες χώρες της περιφέρειας θα έχουν καταστροφικέςσυνέπειες για την ευρωζώνη και τον κόσμο ευρύτερα. Κλασσικό θύμα αυτών τωνλανθασμένων πολιτικών είναι η Ισπανία, «επίκεντρο πλέον της κρίσης». «Η ιστορίατης Ισπανίας δεν έχει καμία ομοιότητα με τα παραμύθια ηθικής που είναι τόσοδημοφιλή ανάμεσα στους ευρωπαίους αξιωματούχους, ειδικά στη Γερμανία»,σχολιάζει ο κ. Κρούγκμαν. Αντίθετα, «Η Ισπανία δεν ήταν δημοσιονομικά ακόλαστηκαι πριν την κρίση είχε χαμηλό χρέος και πλεόνασμα στον προϋπολογισμό της». Τοπρόβλημα της ιβηρικής χώρας ήταν η «φούσκα» των ακινήτων, ενώ τα τωρινάδημοσιονομικά προβλήματά της είναι οι συνέπειες κι όχι τα αιτία της κρίσης πουβιώνει. «Παρά ταύτα, η συνταγή που έρχεται από το Βερολίνο και την Φρανκφούρτηείναι περισσότερη λιτότητα. Χωρίς να μασάμε λόγια αυτό είναι απλούστατατρελό». Σύμφωνα με τον κ. Κρούγκμαν, απόφαση-κλειδί για την επιδείνωση τηςευρωπαϊκής κρίσης χρέους αποτελεί η μη λήψη μίας νομισματικής πολιτικής, που θασυνιστούσε συνέχεια της «γενναίας και αποτελεσματικής» απόφασης της ΕΚΤ ναδιαθέσει ένα δισεκατομμύριο ευρώ σε χαμηλότοκα δάνεια προς τις ευρωπαϊκέςιδιωτικές τράπεζες. Η «ανάσα» ρευστότητας που προσέφερε η ΕΚΤ θα μπορούσε ναοδηγήσει σε μία συνολική αναθεώρηση της ευρωπαϊκής προσέγγισης, «Αντ’ αυτού, [οιευρωπαίοι] επένδυσαν εκ νέου στις αποτυχημένες πολιτικές και ιδέες[λιτότητας]», σχολιάζει χαρακτηριστικά ο κ. Κρούγκμαν. Το κακό είναι ότι οιεπίμαχες πολιτικές θέτουν σε κίνδυνο τη δυνατότητα των υπερχρεωμένων χωρών ναπαραμείνουν στο ευρώ, δεδομένου ότι ασκούν μικρό έλεγχο στη νομισματική πολικήπου ακολουθείται από την ΕΚΤ. «Εάν οι ευρωπαίοι ηγέτες ήθελαν πραγματικά νασώσουν το ευρώ, θα αναζητούσαν μία εναλλακτική πορεία», γνωμοδοτεί ο Κρούγκμαν.«Χρειάζεται μία επεκτατική νομισματική πολιτική με τη μορφή της προθυμίας τηςΕΚΤ να αποδεχτεί έναν υψηλότερο πληθωρισμό˙ χρειάζεται μία πιο επεκτατικήδημοσιονομική πολιτική με τη μορφή προϋπολογισμών στη Γερμανία που θααντισταθμίζουν την λιτότητα στην Ισπανία και τις άλλες δοκιμαζόμενες χώρες».Έστω κι έτσι, οι δυσκολίες θα συνεχίζονταν, αλλά «τουλάχιστον θα υπήρχε ηελπίδα της ανάκαμψης». Η Ευρώπη όμως επιμένει στις πρακτικές λιτότητας, οιοποίες μάλιστα αποκρυσταλλώθηκαν επισήμως στο νέο δημοσιονομικό σύμφωνο πουγεννήθηκε κατά τη Σύνο