H AEK που ήταν άκακο αρνάκι...

Πίκρα, απογοήτευση και έντονο προβληματισμό σκόρπισε στις τάξεις των Ενωσιτών η αποκαρδιωτική εμφάνιση και η ντροπιαστική ήττα της ομάδας χάντμπολ από τον Διομήδη. Σίγουρα όλοι περιμέναμε να δούμε κάτι πολύ διαφορετικό, κάτι που θα ταίριαζε περισσότερο στις φανέλες που φορούσαν οι παίκτες με τα κιτρινόμαυρα στη Νέα Κίο.Είναι αλήθεια ότι το τμήμα χάντμπολ είναι από τα αγαπημένα των Ενωσιτών... Κι αυτό γιατί μας έχει δώσει χαρές - σε εποχές δύσκολες - με την κατάκτηση του κυπέλλου πριν 3 χρόνια και την κατάκτηση του πρωταθλήματος πρόπερσι. Κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες και με συναίσθημα δημιουργήθηκε αυτή η ομάδα σχεδόν από το μηδέν πριν από χρόνια. Αμέσως οι φίλοι της ΑΕΚ που ξέρουν να αρρωσταίνουν για οτιδήποτε κιτρινόμαυρο και γνήσιο, ORIGINAL δηλαδή, αγάπησαν αυτή την προσπάθεια σχεδόν από τα γεννοφάσκια της και έμαθαν για την μικρή μπάλα που έχει ρετσίνι πάνω της για να κολλάει στα χέρια των παικτών...Τα πρώτα χρόνια η ομάδα πάλευε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας για να σταθεί στο άθλημα... Τα κατάφερε χάρη στον αρχιτέκτονα Γιάννη Αρβανίτη τον ίδιο προπονητή που έχει και σήμερα... Χθες ο Αρβανίτης, ο οποίος αδιαμφισβήτητα έχει συνδέσει την πορεία του στο χώρο με την ΑΕΚ της οποίας είναι και υποστηρικτής δεν είχε μαζί του το άστρο που μας καθοδηγεί. Ήταν προφανώς και αυτός σε μια πολύ κακή ημέρα όπως όλη η ομάδα. Δεν θα κάνω κριτική του αγώνα και των πρωταγωνιστών γιατί δεν ήμουνα εκεί...Ήταν άλλοι δικοί μας εκεί - του AEK LIVE - και μας μετέφεραν με το νι και με το σίγμα όλα όσα διαδραματίστηκαν πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη λήξη του παιχνιδιού στο "κλουβί" λίγο έξω από το Ναύπλιο...Η ομάδα είχε τα χάλια της σε όλο τον αγώνα. Δεν μπήκε ποτέ σε αυτόν ούτε ακόμη στο πρώτα λεπτά που έδειχνε απλά μουδιασμένη, εικόνα συνηθισμένη για την ΑΕΚ που σχεδόν πάντα αργεί να πάρει μπρος σε κρίσιμα παιχνίδια...Τα μεγάλα αστέρια της ομάδας δεν ήταν εκεί... Με τίποτα η ΑΕΚ δεν έδειχνε ικανή σε κανένα σημείο να γυρίσει το ματς γιατί εκτός από τον απίστευτο τερματοφύλακα των Αργιτών δεν υπήρχε και η ψυχολογία μεταξύ των παικτών μας για να φέρουν τα κάτω πάνω...Σε όλα αυτά στέκομαι και εγώ με προβληματισμό, έντονο μάλιστα μιας και φαίνεται πως το ευρωπαϊκό ταξίδι της ΑΕΚ θα τελειώσει σύντομα και φέτος για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά από ένα ακόμη μέλος του ζωϊκού βασιλείου. Πέρυσι ήταν οι Lions της Ολλανδίας ομάδα της πλάκας και του χαβαλέ που μας έβαλε στα δίκτυα τόσο εκεί όσο και στο Λαύριο και φέτος ήταν οι Λύκοι που δάγκωσαν το άκακο αρνάκι.Ναι χθες η ΑΕΚ ήταν ένα άκακο αρνάκι, τρομαγμένο... Έτσι είναι ή μήπως όχι μάγκες; Αποκλειστήκαμε ήδη ή έχετε το κόλπο στο μυαλό σας για την υπέρβαση; Εμείς εκεί θα είμαστε, κοντά σας στης Φιλαδέλφειας τα μέρη... Τα 12 γκολ είναι πολλά, αλλά η ΑΕΚ είναι ΑΕΚ και είναι πολύ μεγάλη.Ξυπνήστε... Δεν είναι εικόνα αυτή που παρουσιάσαμε χθες ιδιαίτερα όταν έχεις επενδύσει στην ομάδα αποκτώντας δυο παίκτες ευρωπαϊκού επιπέδου. Αυτά σας τα γράφω με προσοχή και φανερή απογοήτευση για το χθεσινό κάζο αλλά και ελπίδα ότι η ΑΕΚ θα σταθ