Το συγκλονιστικό κείμενο του Χρήστου Δάντη για την Ζωή Λάσκαρη

Με ένα συγκλονιστικό κείμενο "αποχαιρέτησε" ο Χρήστος Δάντης τη Ζωή Λάσκαρη.

"Συμμετείχα σε μια Παράσταση της Ζωής Λάσκαρη με τον Μανώλη Λιδάκη στο ξεκίνημα μου.
Θυμάμαι την πρώτη μέρα που τη συνάντησα μέσα στην Αίθουσα του τότε "Rodolfo".
Άνοιξε την πόρτα της εισόδου φορώντας ένα πολύχρωμο μαντήλι δεμένο στο κεφάλι της και μας γέλασε πλατιά.
Ήταν σα να άναψε ένας προβολέας και φώτισε το σημείο που βρισκόταν.
Τη θυμάμαι κατά τη διάρκεια της παράστασης κι όταν βρισκόμουν δίπλα της να κάνει συχνές παύσεις και να μου χαϊδεύει το πρόσωπο με τη γνωστή Μητρική της τρυφερότητα προς τους νεαρούς "συναδέλφους".
Όταν αργότερα συναντηθήκαμε κι ενώ είχα κάνει την όποια πορεία μου,ο τρόπος της ήταν το ίδιο τρυφερός.
Νομίζω ότι ποτέ δε βρέθηκα δίπλα σε μια τόσο Φωτεινή γυναίκα.
Είναι σίγουρο ότι όπου κι αν βρίσκεται τώρα, συγκλονίζει με το χαμόγελο και το ταμπεραμέντο της.
Δε θα πω αντίο στη Ζωή Λάσκαρη, γιατί ευτυχώς για μας, θα υπάρχει πάντα.
Καλό Πέρασμα..", γράφει ο ίδιος.

Συμμετείχα σε μια Παράσταση της Ζωής Λάσκαρη με τον Μανώλη Λιδάκη στο ξεκίνημα μου. Θυμάμαι την πρώτη μέρα που τη συνάντησα μέσα στην Αίθουσα του τότε "Rodolfo". Άνοιξε την πόρτα της εισόδου φορώντας ένα πολύχρωμο μαντήλι δεμένο στο κεφάλι της και μας γέλασε πλατιά. Ήταν σα να άναψε ένας προβολέας και φώτισε το σημείο που βρισκόταν. Τη θυμάμαι κατά τη διάρκεια της παράστασης κι όταν βρισκόμουν δίπλα της να κάνει συχνές παύσεις και να μου χαϊδεύει το πρόσωπο με τη γνωστή Μητρική της τρυφερότητα προς τους νεαρούς "συναδέλφους". Όταν αργότερα συναντηθήκαμε κι ενώ είχα κάνει την όποια πορεία μου,ο τρόπος της ήταν το ίδιο τρυφερός. Νομίζω ότι ποτέ δε βρέθηκα δίπλα σε μια τόσο Φωτεινή γυναίκα. Είναι σίγουρο ότι όπου κι αν βρίσκεται τώρα,συγκλονίζει με το χαμόγελο και το ταμπεραμέντο της. Δε θα πω αντίο στη Ζωή Λάσκαρη,γιατί ευτυχώς για μας,θα υπάρχει πάντα. Καλό Πέρασμα..Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Christos Dantis (@christosdantis) στις Αύγ 18, 2017, 7:10πμ PDThttp://www.tvnea.com