Σταύρος Θεοδωράκης:Εδώ ο κόσμος χάνεται…

Κείμενο του Σταύρου Θεοδωράκη στο Protagon.gr

Όποιος πολιτικός της Νέας Δημοκρατίας είναι περήφανος για το παρελθόν του (και κυρίως για τους 67 μήνες της γαλάζιας διακυβέρνησης) να σηκώσει το χέρι του! Ουδείς; ΟΚ, τέλος.

Το άρθρο αυτό θα μπορούσε να τελειώσει λοιπόν εδώ. Θα γράψω όμως δυο τρεις κουβέντες ακόμη, γι’ αυτούς που κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν σε ποια κατάσταση είναι η χώρα και αναλίσκονται σε σκυλοκαβγάδες για το παρελθόν. Ας τα πάρουμε λοιπόν από την αρχή. Βγήκε η Μπακογιάννη και ανακοίνωσε ότι κάνει κόμμα. Μπλα μπλα δημοκρατία μπλα μπλα συμμαχία μπλα μπλα αλλαγή. Και εκεί που περίμενες να πυροδοτηθεί μια συζήτηση στη κεντροδεξιά παράταξη για το «τι πρέπει να κάνουμε» (για τη χώρα όχι για το κόμμα) βγαίνουν οι υπουργοί του Καραμανλή και μαλώνουν για το ’65, το ’90, το ’93, το 2000, το 2006.

Η επίσημη Νέα Δημοκρατία μάλιστα για να τονώσει το ενδιαφέρον των πολιτών επανέφερε το θέμα της… αποστασίας! Κάτι σαν πλάκα μου κάνουν τώρα. Παραβλέπω τ