Πατριάρχης Βαρθολομαίος: Η παρουσία των Ελλήνων μας δυναμώνει και μας ενισχύει

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ Βαρθολομαίος, μιλάει για την δύναμη που αντλεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο από την παρουσία των Ελλήνων στο…

Αποστολή στην Κωνσταντινούπολη: Μαρία Γιαχνάκη

Στην Πόλη, όσο κι αν γυρίζει κανείς στα σοκάκια και στα μνημεία της ορθοδοξίας, όσο κι αν περνάει πάντα από την Αγιά Σοφιά, η οποία τυλίγεται κάθε φορά στα πέπλα των εποχών, που άλλοτε την θέλουν γκρίζα, άλλοτε φωτεινή κι άλλοτε πνιγμένη μέσα στην ομίχλη του χειμώνα, πάντα τα βήματά του τον οδηγούν στο Φανάρι.

Εκεί όπου ένας ζωντανός «οργανισμός» μάχεται καθημερινά για τα δικαιώματα

της ορθοδοξίας και τη δυναμική παρουσία της σε μια χώρα με λεπτές ισορροπίες .

Το Φανάρι στην Κωνσταντινούπολη είναι καθημερινά σημείο αναφοράς για πολλούς Έλληνες που ζουν στην Πόλη αλλά και για τους επισκέπτες που έρχονται από την Ελλάδα να προσκυνήσουν και να ενισχύσουν την μητέρα εκκλησία με την παρουσία τους, επιθυμώντας πάντα να συναντήσουν τον Οικουμενικό Πατριάρχη.

Τον άνθρωπο που έχει καταγραφεί μέσα μας ως μια τρανή φυσιογνωμία.

Ο Παναγιώτατος, βρίσκει πάντα τον χρόνο παρά το βαρύ πρόγραμμά του να δεχθεί τους Έλληνες που καταφθάνουν στο Φανάρι και κυρίως τα παιδιά που όπως μας εκμυστηρεύθηκε ο ίδιος τα θεωρεί ως την μεγαλύτερη ελπίδα σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς .

Η συνάντησή μας μαζί του έγινε σε μια ιδιαίτερα σημαντική περίοδο για την Ορθοδοξία λόγω της Σαρακοστής, σε μια κρίσιμη περίοδο για την Ελλάδα λόγω της οικονομικής κρίσης αλλά και εξαιτίας των λεπτών ζητημάτων που αφορούν ατις σχέσεις των δύο χωρών Ελλάδας- Τουρκίας.

Ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας με μια ιδιαίτερη δύναμη στο λόγο αλλά και ξεκάθαρες θέσεις, μιλάει πάντα για τα θέματα που αφορούνσ τον ελληνισμό και την Ορθοδοξία. Ξέρει να μάχεται για τις απόψεις του σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι λιγοστοί πια Έλληνες στην Πόλη, οι ενέργειες για το άνοιγμα της Ιεράς Θεολογικής σχολής της Χάλκης , η στήριξη των προσκυνημάτων και οι δοκιμασίες του Χριστιανισμού είναι θέματα που τον απασχολούν διαρκώς.
Η δυναμική του ανθρώπου που συνομίλησε με τους πιο ισχυρούς πνευματικούς και πολιτικούς ηγέτες του κόσμου περισσεύει, και αυτό μπορεί να το νιώσει κανείς από την πρώτη στιγμή της συνάντησής του μαζί του.

Κατέφθασε στο σημείο της συνάντησής μας στην αίθουσα του θρόνου με ένα βιβλίο φωτογραφιών από το παρελθόν του. Φωτογραφίες από τότε που ήταν νεαρός, αμούστακος , μαζί με τους γονείς του αλλά και φοιτητής στην Χάλκη . Φωτογραφίες από την γενέτειρά του την Ίμβρο, την πορεία της ζωής του αλλά και των επαφών που είχε με παγκόσμιους ηγέτες. Ένιωθες ότι κρατούσε στα χέρια του μια βαριά ιστορία την οποία μας εμπιστεύθηκε να μελετήσουμε.

Ιδιαίτερα απλός , χωρίς επισημότητες και πολυτέλειες και πολυπληθείς συνοδείες έμεινε κοντά μας, κάνοντας μια ανθρώπινη απλή συζήτηση, που μέσα από αυτήν διέκρινες την φλόγα που κρύβει μέσα του ο άνθρωπος σημείο αναφοράς της Ορθοδοξίας. Πέρασαν πολλοί από το Φανάρι για να του ζητήσουν ευλογία και στήριξη . Άλλοι πάλι για να του δηλώσουν την αγάπη και την συμπαράστασή τους στο πρόσωπό του. Εκείνος όμως πάντα στο τέλος της μέρας κλείνεται στον εαυτό του για να κάνει τον απολογισμό του και να ανασκουμπωθεί για την επόμενη μέρα σε μια Τουρκία που βρίσκεται πάντα στο πόδι.

Ο ίδιος έχει ιδιαίτερη αδυναμία στους νέους και αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς από την πρώτη στιγμή αφού είναι το πρώτο πράγμα που θα μας πει στην συνέντευξη που μας παραχώρησε:

«Είναι συγκινητικό να βλέπεις μαθητές και φοιτητές να επισκέπτονται τη μητέρα εκκλησία . Το Πατριαρχείο μας στο Φανάρι κι εμάς τους ίδιους μας χαροποιεί πολύ το ενδιαφέρον των νέων. Είναι γεγονός ότι για εμάς που βρισκόμαστε εδώ είναι μια μεγάλη ενίσχυση η παρουσία τους από την Ελλάδα. Θέλουμε να μας επισκέπτονται να έρχονται στα μνημεία της ορθοδοξίας μας και να γνωρίζουν αυτόν τον τόπο.

Νέοι από την Αλεξανδρούπολη από την Θεσσαλονίκη από την βόρεια Ελλάδα γενικά, τους Παξούς και άλλα μέρη έρχονται κοντά μας. Πολλές φορές διέκοψα τη σύνοδο για να τους δεχθώ.
Καθόμαστε όλοι μαζί και συζητάμε εδώ στην αίθουσα του Θρόνου και τα παιδιά φεύγουν ενθουσιασμένα κι εμείς παίρνουμε δύναμη από αυτά.

Χαιρόμαστε διότι παίρνει κανείς από τους νέους, μηνύματα για την προοπτική ,για το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας. Όταν αυτοί οι νέοι θα μεγαλώσουν και θα είναι ποτισμένοι με τα νάματα της παράδοσής μας , οπωσδήποτε θα δημιουργήσουν ένα καλύτερο αύριο για την Ελλάδα.
Πάντα τους εύχομαι όταν θα μεγαλώσουν και θα βγουν στο στίβο της ζωής, οι συνθήκες στην Ελλάδα να είναι καλύτερες ώστε να μην αναγκάζονται να φύγουν, να ξενιτευτούν όπως έφυγαν πολλοί νέοι επιστήμονες στη Γερμανία στην Σκανδιναβία στην Ολλανδία .
Εύχομαι όλοι να γυρίσουν και τα παιδιά που σήμερα είναι μαθητές να βρουν όταν μεγαλώσουν καλύτερες συνθήκες ώστε να μην ξενιτευτούν.

Εδώ που έρχονται είναι το κέντρο της Ορθοδοξίας, η πηγή της πνευματικότητάς μας, της εκκλησιαστικής ζωής μας. Και τι δεν έγινε σε αυτήν την πόλη; Πραγματοποιήθηκαν οικουμενικές και τοπικές σύνοδοι. Αναπτύχθηκαν εκκλησιαστικές τέχνες και θεολογικά γράμματα, άκμασε ο μοναχισμός. Το Πατριαρχείο εδώ, είναι ο μόνος ζωντανός θεσμός που απέμεινε από την Βυζαντινή αυτοκρατορία να τα συμπυκνώνει και τα συνεχίζει όλα αυτά. Με δυσκολίες ναι αλλά με επιτυχίες . Από το Βυζάντιο ,ζωντανό έμεινε μόνο το Πατριαρχείο τα άλλα είναι μνημεία και μουσεία σήμερα . Πρέπει λοιπόν να κρατήσουμε ζωντανό τον φάρο της Ορθοδοξίας μας. Να μην εγκαταλείπουμε.»

Ο οικουμενικός Πατριάρχης κ Βαρθολομαίος που κατάγεται από την Ίμβρο, έζησε 11 χρόνια στην Χάλκη στον λόφο της Ελπίδας από όπου αποφοίτησε από την Ιερά Θεολογική Σχολή. Σήμερα ένας από τους «καημούς» του είναι ότι ακόμη το τουρκικό κράτος δεν έχει δώσει άδεια να ανοίξει επίσημα η ιστορική θεολογική σχολή που βρίσκεται στο μοναστήρι της αγίας Τριάδος, την οποία έκλεισε με νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια το 1971. Είναι ένας από τους τελευταίους σχεδόν απόφοιτους αυτής της σχολής και η Χάλκη σημαίνει πολλά για εκείνον.

«Είναι πολύ φυσικό να έχω συναισθηματικό δεσμό, βαθύτατο ,συγκινησιακό με τη σχολή ,με το λόφο της Ελπίδος .
Αντιλαμβάνομαι ως πατριάρχης τις ανάγκες της εκκλησίας μας κι εδώ που είναι η έδρα μας αλλά και σε όλες τις επαρχίες του θρόνου στο εξωτερικό, πόσο αναγκαία είναι αυτή η σχολή για τη ζωή της εκκλησίας ,για την μαρτυρία της εκκλησίας . Νιώθω καθημερινά πόσο μεγάλη αδικία και πόσο μεγάλο πλήγμα ήταν η αναστολή της λειτουργίας της Χάλκης. Γι αυτό και όλα τα χρόνια που είμαι Πατριάρχης δεν έπαυσα ούτε μια μέρα να αγωνίζομαι και να προσπαθώ για την επαναλειτουργία της.»

Από την ιστορική θεολογική σχολή της Χάλκης αποφοίτησαν πολλοί που υπηρέτησαν και άλλες εκκλησιαστικές δικαιοδοσίες πέραν του οικουμενικού Πατριαρχείου κάτι πολύ σπουδαίο και σημαντικό για την Ορθοδοξία. Αυτό ακριβώς σταμάτησαν όμως με νόμο οι Τούρκοι : την αποφοίτηση φωτισμένων πνευματικών φυσιογνωμιών που θα απλώνονταν σε όλη την οικουμένη να μεταλαμπαδεύσουν τα φώτα της ορθοδοξίας.

«Για μας το θέμα της Χάλκης είναι θέμα θρησκευτικών ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σε αυτά τα θέματα δεν υπάρχει αμοιβαιότητα και το λέω αυτό γιατί οι Τουρκικές αρχές επικαλούνται την έλλειψη Τεμένους στην Αθήνα για να αποφασίσουν να ανοίξουν πάλι την σχολή μας.
Αυτό είναι ένα επιχείρημα στο οποίο στέκεται το τουρκικό κράτος και ο κύριος Ερντογάν αλλά υπάρχουν Τούρκοι διανοούμενοι, καθηγητές, νομικοί οι οποίοι το λένε και το ξαναλένε ευθαρσώς κι ευθέως ότι στα θέματα θρησκευτικών ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν χωρεί αμοιβαιότητα.»

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης και οι υπόλοιποι ιεράρχες ως πολίτες της Τουρκίας έχουν τουρκικό διαβατήριο, τουρκική υπηκοότητα κι εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους στο τουρκικό κράτος, πληρώνοντας φόρους, κάνοντας την στρατιωτική τους θητεία και εκπληρώνοντας το δικαίωμα του ψήφου όταν έρχονται εκλογές . Γι αυτό απαιτούν να έχουν και πλήρη τα δικαιώματά τους.
«Η επαναλειτουργία της Χάλκης είναι ένα δίκαιον αίτημα, μακροχρόνιο αίτημα της ομογένειας εδώ, του οικουμενικού Πατριαρχείου, της Ορθοδόξου εκκλησίας και περιμένουμε από μια δημοκρατική Τουρκία η οποία επιθυμεί να εισέλθει στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως πλήρες μέλος αυτής, να εκπληρώσει και εν προκειμένω τις υποχρεώσεις της.
Σήμερα οι ανάγκες της κοινωνίας και τα διεθνή πράγματα είναι πολύ απαιτητικά και χρειάζονται φωτισμένοι άνθρωποι που θα δίδουν την μαρτυρία της ορθοδοξίας και θα μπορούν να επιτελούν αποτελεσματικά το ποιμαντικό έργο της εκκλησίας.
Εμείς δεν θα παύσουμε να διεκδικούμε και να προσπαθούμε και να εργαζόμεθα για το άνοιγμα της Σχολής είναι κι ένας κρυφός μας καημός και πόθος».

«Δεν υπέστημεν πολλά χωρίς να πταίωμεν ποσώς , επειδή είμεθα Ρωμιοί το Γένος και Ορθόδοξοι την Πίστην ;»

Αυτή είναι μια φράση με την οποία υπογράφει ο οικουμενικός Πατριάρχης ένα ιστορικό βιβλίο με φωτογραφικό υλικό από τις σημαντικότερες επαφές του με πνευματικούς και πολιτικούς ηγέτες μέσα στο οποίο όμως φυλάσσονται και φωτογραφίες ντοκουμέντα από την άγουρη ζωή του και την μετέπειτα πορεία του.

Το υλικό αυτό μας παραχώρησε ο ίδιος για δημοσίευση για το newsbomb.gr στο οποίο καταγράφεται η διαδρομή του από την Ίμβρο μέχρι σήμερα. Ως λαϊκός με το όνομα Δημήτριος Αρχοντώνης και αργότερα ως Οικουμενικός Πατριάρχης είχε μια πλούσια πορεία η οποία τον ακολουθεί ως σήμερα . Στις φωτογραφίες που ακολουθούν άλλωστε, φαίνεται πως ο Οικουμενικός Πατριάρχης ήταν πάντα σε εγρήγορση στην ζωή του προσπαθώντας να γεφυρώνει χάσματα έχοντας στον υπέρτατο βαθμό το χάρισμα της διπλωματίας.

(δείτε τις φωτογραφίες στη gallery)